Książki

Proza fantastyczna ma to do siebie, że nigdy nie można się niczego spodziewać. Odgadnięcie dalszych losów bohaterów wymaga nie lada umysłu, bo ten gatunek literacki pozwala na pewną swobodę, którą dobry pisarz może wykorzystać w każdym calu, wyssać z niej co tylko się da i stworzyć dzieło niespotykane. Polska fantastyka ostatnio cieszy się sporym zainteresowaniem wśród czytelników, nie tylko rodzimych, ale także tych z innych zakątków świata. Niektóre dzieła tłumaczy się na kilka języków i równocześnie wydaje w kilku państwach, inne pozostają w cieniu, a jeszcze inne podbijają świat dopiero po jakimś czasie.

Fado

Kiedy usłyszałem o pierwszej od dłuższego czasu powieści fantasy Rafała Ziemkiewicza, wydanej nakładem Fabryki Słów, jasne było, że prędzej, czy później będę musiał po nią sięgnąć. Zwłaszcza, iż na okładce książkę poleca m.in. sam Grzędowicz, który jest dla mnie jednym z lepszych twórców polskiej fantastyki. Ziemkiewicz nad wyraz ciekawie opisuje świat otaczający nas, a także wszystkie zagadnienia związane z naszym krajem, ludźmi i różnymi, naprawdę dziwnymi zjawiskami wywołanymi przez bandę łasych na kasę panów w garniturach. Toteż niezwykle zainteresowany byłem tą najnowszą publikacją. Ciekawy byłem, w jakim stopniu Ziemkiewicz sobie poradził z powieścią fantasy, skoro tak dobrze mu idzie z publicystyką.

Jako że dosyć dokładnie (a przynajmniej tak mi się wydaję) śledzę polską scenę fantastyki, debiutu młodej pisarki, Magdaleny Kozak nie mogłem przegapić. W jej najnowszą, a zarazem pierwszą książkę zaopatrzyłem się jak najszybciej mogłem... Jednak do przeczytania jej zebrałem się dopiero niedawno. Powód jest dosyć prosty. Jest tyle znanych już i cenionych autorów bestsellerów, że zajmują mi praktycznie cały czasy poświęcony na książki. A jak wiadomo, rzeczy znane i sprawdzone, w podświadomości naszej są ustawione na lepszej pozycji i to, dlatego zwykle one mają pierwszeństwo, kiedy chodzi o wybór książki do czytania na najbliższy dzień, dwa.

Kolejna książka Kaya recenzowana w Playbacku, kolejna opowieść osadzona w realiach parahistorycznych, kolejne ambitne fantasy, kolejne świetne dzieło. Nie obawiajcie się jednak, nie będzie aż tak słodko jak przy okazji recenzji Tigany - "Ostatnie Promienie Słońca" nie są aż tak rewelacyjne.

"Bydło" Grega M. Sarwy to powieść niczym się nie wybijająca na tle innych dzieł podobnego gatunku. Akcja książki dzieje się w niedalekiej przyszłości w Ameryce. Początek jest, co trzeba przyznać, niezwykle ciekawy i mrozi krew w żyłach. Niejaki Brian Warburton w przeddzień uruchomienia "Cyfrowego Gabriela" odkrył coś niespodziewanego. "Gabriel" jest to system, dzięki któremu rząd Stanów Zjednoczonych może kontrolować każdą osobą po wszczepieniu identyfikatorów przez 24h 365/6 dni w roku. Więcej zdradzić Wam nie zamierzam, ale już teraz napisać mogę, iż "Bydło" to naprawdę dobra książka i szczerze ją polecam.

Zapiąć pasy, zapowiada się ostra jazda - powraca Wędrowycz. Jakub Wędrowycz. A na jego tropie towarzysz Lenin wraz z innymi - Feliksem Dzierżyńskim, oraz odwiecznym wrogiem rodu Wędrowyczów - Izydorem Bardakiem. Dodajmy do tego mumie, faraona Amenhotepa, Unię i siły niebieskie. Sprawdźcie airbagi.

Bill Clinton, kiedy patrzył na wywieszone na ścianie gabinetu hasło "Gospodarka, głupcze!", przypominał sobie, co jest najważniejsze. My, w natłoku codziennych zajęć, zapominamy, co najważniejsze jest w polityce. Wcale nie stołki i interesy, tylko nasz kraj, Polska - bo w niej żyjemy i ona jest naszym domem. Jak dobrze by było, gdyby i politycy o tym pamiętali.

Moja przygoda z twórczością Deana Koontza trwała ponad rok. Przez cały ten czas zdążyłem zapoznać się z większością dostępnych na naszym rynku powieści. Dziś jednak, w swoich rękach mam publikacje nietypową jak na tego autora. A chodzi tutaj o zbiór opowiadań, który jest jakby podsumowaniem całej jego twórczości. "Trzynastu Apostołów" ma za zadanie pokazać czytelnikom, iż Koontz, dzisiaj czołowy twórca thrillerów i powieści akcji, pisał niegdyś także i fantastykę wzbogacaną elementami horroru. I jak się okazuje wychodziło mu to wcale nie gorzej niż dzisiaj przy bestsellerowych powieściach grozy.

Wielgaśna saga Stevena Eriksona jest uważana przez wielu znawców tematu za jeden z najlepszych, tudzież najciekawszych tworów fantasy. Natomiast inny mówią o niej, jako o kolosie nie do przełknięcia. Przygotowany za w czasu przez te opinię, spodziewałem się, że prawda znajduje się gdzieś pomiędzy. Tak, pełen obaw oraz nadziei, przystąpiłem do lektury obydwu części szóstego tomu "Malzańskiej Księgi Poległych" pod tytułem "Łowcy Kości".

Jacek Piekara jest dziś znany głównie z cyklu książek o Mordimerze Madderinie wydawanych nakładem wydawnictwa Fabyka Słów. Gdy zupełnie przypadkowo trafiłem w Empiku na Przenajświętszą Rzeczpospolitą bez dłuższego rozmyślania podążyłem z książką do kasy.

Media zdążyły określić trylogię "Kusziel" mianem bestsellerowej. Przyznaję, że to dobra książką, przyznaję też, że autorka ma talent i potrafi napisać dobrą powieść. Ale mimo wszystko przygody Fedry w trzech opasłych tomach mogą być - podobnie jak Władca Pierścieni - książką genialną i piękną, a mimo to w niektórych momentach z kartek wiało potworną nudą. Te same odczucia miałem czytając Wcielenie Kusziela zamykające trylogię.

Co się stanie z bogiem, który zdradził swoje królestwo i zaoferował się zwycięzcy? Proste - będzie polował na innych sobie podobnych. Wracamy do opowieści o Lokim, nordyckim bogu kłamstwa, i do jego przygód. Wspaniała postać i równie dobre historie. Obowiązkowa pozycja wśród miłośników fantastyki.

Przez głupotę zabrnąłem w kilka światów fantasy jednocześnie. Oto bowiem zostałem skazany na Spellforce 2 zaraz po ukończeniu Dungeon Siege II. Pomiędzy tym wszystkim rzuciłem się jeszcze w otchłań powieści Wybranka Kusziela, będącej drugim tomem trylogii 'Kusziel'. Na szczęście jedno z drugim mi się nie pomieszało, to co mamy w książce jest zupełnie odmienne od stereotypowych wyobrażeń świata fantasy, gdzie rycerze tępią smoki, hobbici zasuwają z magicznymi pierścionkami na drugi koniec świata, a wiedźmini gdzieś w międzyczasie tropią potwory po lasach. W powieściach Jacqueline Carrey mamy coś bardziej zmysłowego.

W styczniu 2002 rosyjska proputinowska organizacja młodzieżowa stworzyła listę książek "słusznych" oraz "niesłusznych". Nazwisko Wiktora Pielewina, zdobywcy rosyjskiej Nagrody Bookera, autora bardzo popularnego w najrozleglejszym kraju świata, uznanego przed ośmioma laty przez "New York Times" za jednego z sześciu najzdolniejszych młodych pisarzy europejskich, otwiera tę drugą listę.

Mario Puzo napisał niejedną powieść, ale żadna nie odniosła tak wielkiego sukcesu jak "Ojciec Chrzestny". Owa książka sprzedała się w nakładzie ponad 20 milionów egzemplarzy. Autor chciał być wielkim pisarzem, chciał odbić się od dna, pisząc "Ojca". No i się doczekał, stał się bogaty i zyskał popularność i sławę. Świętej już pamięci Puzo - uważany jest obecnie za pisarza z prawdziwego zdarzenia. I "Ojciec Chrzestny" może to z pewnością potwierdzić.

Dziwne, zawsze myślałem, że istota kosmicznych arii, wojen wśród gwiazd nieboskłonu, jest wręcz nieuchwytna. Niczym bezkształtna woda przepływająca między palcami kolejnych pisarzy z mej biblioteczki, motyw epickich pojedynków w bezmiarze poszerzającej się przestrzeni wszechświata sprytnie umykał z sideł literackiej twórczości wielu pokoleń fantastów. Coś, co wpływało na marzenia i wyobraźnię tak wielu, zostało dobrze napisane przez tak niewielu. Jednym z utworów, który zgrabnie wpisuje się w kanon literatury kosmo-fantastycznej, jest tytułowa trylogia "Upadku Imperium Strachu" - bohaterka dzisiejszej wypowiedzi...

Ostatnio popadłem w rutynę i w większości książki, które lądują na moim biurku to niemalże same thrillery. W dodatku każda kolejna jest tego samego autora, co poprzednia. Owszem, czasami zdarza się pisarz powyżej przeciętnej, który zachęca nas dosyć skutecznie już samym nazwiskiem do swojej doskonałej prozy. Jednak czy po przeczytanych kilku pozycjach wywodzących się z pod tego samego pióra potrafi nas już cokolwiek zaskoczyć? Jeffery Deaver pokazuje, że tak!

Kilka lat temu Polacy (bardziej czytelnicy niż krytycy) zachwycali się książką Janusza L. Wiśniewskiego. Stała się bestsellerem, jedną z najlepiej sprzedających się polskich powieści dekady. Wkrótce ukazała się także "Samotność s Sieci. Tryptyk", zawierająca nie tylko powieść, ale również nowe zakończenie oraz e-maile (głównie od kobiet), które otrzymywał autor po opublikowaniu książki. Było niemal pewne, że dojdzie do ekranizacji "Samotności w Sieci".

Batoh - największa klęska w dziejach polskiej Rzeczypospolitej. A pod Batohem armia koronna, naprzeciwko szeregi Kozaków. Między nimi młody bandurzysta, który wygrać miał losy Rzeczypospolitej Trojga Narodów i jego przeciwnicy - francuski banita Dantez i piękna Justyna Godebska. Bez czczej bohaterszczyzny, bez rycerzy na karych rumakach ratujących dziewki spod rezuńskiej hołoty. Dość, jak mówi sam autor, "popłuczyn po Sienkiewiczu". Czas na wojnę!