Seriale

Seriale prawnicze to wciąż jeden z popularniejszych gatunków serialowych, choć z praktykowaniem prawa mają przeważnie tyle wspólnego co True Blood z problemami współczesnej stomatologii. 

'- A skąd masz taką koszulkę Pumy?

Gdy pod koniec 2012 roku Disney ogłosił przejęcie Lucasfilm, fani Gwiezdnych Wojen wstrzymali oddech. Najwyraźniej będą musieli szybko posiłkować się tlenem z butli, bo szykuje się kolejna zapierająca dech w piersiach wiadomość.

Starszy, poważniejszy, wyglądający jak hiszpański konkwistador albo włoski ganster – nowa kreacja Doktora zapowiada się wprost wybornie. Ale kim jest Peter Capaldi?

I to podwójnie. Najpierw w formie serialu, którego produkcją zajmie się stacja CW, a następnie jako pełnometrażowy film w 2016 roku.

Skoro stary Cartoon Network omówiony, trzeba iść za ciosem. Tym razem wstąpimy na grunt bardziej znany, tzn. kreskówki z Nickelodeon i Polsatu z końca lat 90-tych i początku XXI wieku. Dla wielu pozostające w cieniu RTL7, a dla mnie będące ciekawą alternatywą dla bajek, którymi wszyscy dookoła się ekscytowali. 

Fringe - nowy serial twórców Lost. Dało się to zresztą poczuć nieco w oprawie dźwiękowej i koncepcji budowania napięcia między odcinkami. W odróżnieniu od "Zagubionych", o których mam jednak bardzo krytyczną opinię, Fringe był jednym z  niewielu seriali, które z każdym odcinkiem stawały się lepsze. Prawda? 

Kiedy miałem kilka lat koronnymi serialami familijnymi była Pełna Chata (no, to może kiepski przykład) i Siódme Niebo, gdzie głową rodziny był pastor, a jego żona kurą domową. Może ten republikański obraz świata spaczył trochę moje poglądy, ale oglądając The Fosters przez cały czas się śmiałem, zastanawiając przy okazji dokąd zmierzasz Ameryko. A może to jednak ja jestem za mało postępowy? 

Najwyraźniej każda szanująca się stacja telewizyjna musi mieć w swojej ofercie serial kryminalny. Bez względu na to, że ludzie mogą być już zmęczeni tym pomysłem, a konkurencja posiada już dobre i znane produkty w tej kategorii, np. Hannibal, Dexter, The Killing. Jak panowie na górze postanowią, tak musi być i tym sposobem stacja FX wypuściła The Bridge.

Beware The Batman poza świetnym tytułem nie ma w zasadzie nic ciekawego do zaoferowania. Chciałbym więc ostrzec wszystkich fanów Gacka przed przypadkowym, bądź umyślnym oglądaniem tej kreskówki za pomocą tej krótkiej recenzji. (spojlery były nieuniknione) 

O Weeds pisałem na sPlayu jakiś czas temu. Trochę niepoprawny politycznie serial, świetne trzy pierwsze sezony, potem poziom gwałtownie spadł w dół i aż dziwne, że scenarzystce udało się ciągnąć tę farsę tak długo. Tym bardziej, że myślami była już raczej w więzieniu. 

„Whose Line is it Anyway?”, program w którym wszystko jest zmyślone, a punkty nie mają znaczenia. Improwizowany show, który niejednego z nas przyprawił o ból brzucha ze śmiechu. Jeden z najlepszych produktów w dziejach telewizji. W „Whose Line is it Anyway” czterech komików odgrywa postaci i scenki, których temat narzucony jest przez prowadzącego lub obecną w studiu publiczność. Rodzaj owych skeczy zależy od wybranej gry. I tak na przykład uczestnicy muszą: losując rozmaite przedmioty podać jak najwięcej ich zabawnych zastosowań; poprowadzić program informacyjny nie wiedząc, co jest wyświetlane na ekranie za ich plecami; zaśpiewać piosenkę o osobie z publiczności w określonym stylu (jak na przykład McHammer czy Prince); albo odegrać rozmowę, podczas której jeden z aktorów może mówić co chce przez całą scenkę, a pozostali muszą korzystać jedynie z dwóch przygotowanych wcześniej kwestii. W sumie, łączna liczba gier improwizacyjnych, które zostały wykorzystane w programie przekracza 80.

Osiem lat czekania i co? I ja… Jak Poznałem Waszą Matkę się kończy, co zresztą wszyscy już doskonale wiedzą, tak samo jak to, że akcja ostatniego sezonu będzie mieć miejsce w przeciągu jednego weekendu, w trakcie którego odbędzie się ślub Barneya i Robin.

Amerykanie cały czas przerabiają filmy z całego świata na własną modłę. Istnieje cala sterta horrorów, dramatów, kryminałów i innych dzieł, które pierwotnie pojawiły się gdzieś w zupełnie innym miejscu świata. Dlatego też zawsze mile widziana jest sytuacja, kiedy ktoś inny zabiera się za coś rdzennie amerykańskiego i przerabia, tworząc coś kompletnie nie do poznania. Japoński Spider-Man jest jedną z pierwszych adaptacji przygód człowieka pająka. I jeśli jedna z Hollywoodzkich adaptacji wydawała Ci się całkiem oddalona od komiksów - nie jesteś gotowy na to, co przygotowali dla Ciebie Japończycy. Wyprodukowana przez Toei w 1979, seria zawierała 41 odcinków i była ogromnym hitem w całym kraju. Trzyletnia umowa licencyjna dwóch firm stanowiła, że obydwa giganty mają prawo używać dowolnie swoich własności intelektualnych. I Japończycy chcieli użyć Spider-Mana jako jednej z pobocznych postaci w serialu opowiadającym o przygodach Yamato Yakeru - autentycznego cesarza, który w tej wersji miał być podróżnikiem w czasie. Ale ktoś w studiu uznał, że Człowiek-Pająk ma znacznie większy potencjał marketingowy. W rezultacie... cóż, dostosowano protagonistę do nowego scenariusza, ale wiele wczesnych historii pozostało bez zmian.

Wczoraj zadebiutował pierwszy zwiastun kolejnego sezonu na bardzo luźnej (i chwiejnej) podstawie komiksów Kirkmana. O tym, że produkcja AMC ma z ilustrowaną opowieścią tyle wspólnego, co World War Z ze Striptizerkami Zombie, fani wiedzą już od dłuższego czasu. Mimo tego, zapowiada się naprawdę dobre telewizyjne widowisko, w zużytym do granic możliwości schemacie.

Chcecie wiedzieć jaki jest największy i najbardziej soczysty spoiler ostatnich miesięcy? Gotowi? No to uwaga… Sherlock Holmes przeżył upadek z dachu i ma się bardzo dobrze! Wiem, ta informacja rozsadza mózg, prawda? Ale teraz już na poważnie…

Może to tylko ja, w końcu Fight Club, The Social Network, The Game czy zupełnie nie wiem czemu zajechany przez krytykę The Curious Case of the Benjamin Button to jedne z moich ulubionych filmów, ale House of Cards Davida Finchera pokochałem w ciągu pierwszych 15 minut. A potem było tylko lepiej. 

Produkowany od 1999 roku (co czyni go drugim, po „Klanie”, najdłużej emitowanym polskim serialem) „Świat według Kiepskich” miał być naszą odpowiedzią na popularny amerykański sitcom „Świat według Bundych”. I chyba nawet mu się to udało, bo choć o jego poziomie można mówić różne rzeczy, niezaprzeczalnie wciąż cieszy się niesłabnącą popularnością. Wszystkich jego fanów zapraszamy do zapoznania się z kiloma ciekawostkami na jego temat.

Zapomnijcie na chwilę o hypowym Dragon Ballu, Pokemonach czy nawet dużo starszym Yattamanie. Te kreskówki każdy pamięta i wspomina przy piwie z przyjaciółmi narzekając na współczesny, marny poziom bajek dla dzieci. Ja postaram się sięgnąć do najdalszych zakamarków waszej pamięci i wyciągnąć na światło dzienne zapomnianych bohaterów dzieciństwa.

W przypadku filmowych/serialowych adaptacji książek Kinga, nie można spodziewać się wiele dobrego, najlepszym tego przykładem jest chociażby Under The Dome. Oczywiście jest parę wyjątków od tej reguły, a jednym z nich jest Bastion (ang. The Stand).