Seriale

Zakończył się drugi sezon serialu Grimm na kanale NBC w USA, a u nas właśnie wkracza do ramówki Canal+. To dobry moment, żeby przypomnieć sobie niektóre bajki z chipsami i pilotem w ręku.

Superman ze studia Fleischer jest uroczą inkarnacją Człowieka ze stali. Czekając na mroczny reboot, popatrzmy na jego... bardziej kolorowe przygody.  Teraz, Superman może robić co mu się żywnie podoba – rentgen i laser w oczach, mroźny (dosłownie) oddech, umiejętność latania i pocałunki wymazujące pamięć. Ale kiedy był projektowany – nie znalazłbyś żadnego z tych bajerów. W pierwszych komiksach, Człowiek ze stali nie umiał nawet fruwać. Po prostu bardzo wysoko skakał. Pewnie, przeskoczenie drapacza chmur jest imponującym osiągnięciem, ale daleko mu było do dzisiejszych wyczynów. W samych komiksach przynajmniej – no, bo w sprzedaży tytułów radził sobie lepiej niż ktokolwiek inny. Był na tyle popularny, że kiedy Paramout w 1941 chciał wydać film animowany z jego przygodami – był poważnie zdesperowany. Ludzie z Fleischer Studio (którzy mieli im to zrobić) byli raczej niechętni, więc zaproponowali producentowi zaporową cenę. Zaskakująco, zgodził się.

Kapitalnym serialem familijnym mojego pokolenia była Rodzina zastępcza. Nadal moje pokolenie, ale już nie w roli "juniorów" może bawić rodzinka.pl, czyli jakby naturalny kontynuator misji. Choć jestem przekonany, że 10 lat temu z telewizji wynieśli by ją na widłach. 

Harvey Specter i Hank Moody. Dwie postacie-legendy. Dwa totalnie różne style życia i podejścia do świata. Miałam napisać o samym Specterze, ale potem Moody wpadł do głowy i stwierdziłam, że moja polonistka miała rację, choć pomyliła bohaterów. Albo po prostu to były inne czasy.

Gdy pod koniec 2012 roku amerykańska  stacja CW ogłosiła, ze będzie produkować przygody Zielonej Strzały modliłem do wszystkich bożków, w których nie wierzę, żeby nie popełnili błędów ze Smallville. Nie popełnili.

Jeżeli komuś marzy się rasistowski, szowinistyczny i obraźliwy serial, proszę bardzo, Dwie Spłukane Dziewczyny jest w sam raz.

Poradnik Prawdziwego Mężczyzny kilka lat temu odegrał istotną rolę w kształtowaniu mnie jako mężczyzny, a potem musiałem się tego wszystkiego oduczyć, gdy okazało się, że to nieprawda. Ale sentyment pozostał. 

Za nami siódmy sezon Doctor Who* (o którym nie omieszkam napisać niedługo nieco więcej, jak już zbiorę myśli), zatem wszyscy ci, którzy planowali zapoznać się z tym serialem, mają doskonała okazję, by się za to zabrać, póki nie są emitowane nowe odcinki.

Stacja Showtime ma ogromne szczęście do kontrowersyjnych seriali. Obecnie to już całkiem utarty gracz na tym rynku, jeszcze kilka lat nieśmiało budowała swój katalog w oparciu o pozycje takie jak Californication, Dexter czy właśnie Weeds. 

Serialowy soundtrack z Suits był prawdziwym hitem, do dziś widzę na Spotify i sPlay jak chętnie słuchacie go z naszej playlisty. Dziś propozycja z ramówki tej samej stacji telewizyjnej, a sam White Collar, choć gorszy, często do Suits jest właśnie przyrównywany. 

Choć serial Supernatural jest jedną z moich ulubionych telewizyjnych produkcji, jestem gorącym orędownikiem "schodzenia ze sceny niepokonanym". I tak oto, zgodzicie się zapewne, powinien się zakończyć wraz z pierwotną intencją twórców - po piątym sezonie. 

Nie wszyscy doceniają ogromny wkład, jaki Batman: The Animated Series miało nie tylko na sposób w jaki prezentowani są superbohaterowie w animowanych programach telewizyjnych, ale i na samą postać Batmana. 

Na 24 lipca zaplanowano premierę drugiego sezonu „Newsroomu”. Warto więc o przypomnienie tego zaskakująco dobrego serialu.

Moja opinia na temat serialu Mentalista dzieli się na dwie całe epoki. "Oglądam co trzeci odcinek, bo bardzo się nudzę, a kolega powiedział, że będzie Red John" oraz epokę po finale trzeciego sezonu. Ten tylko niezły serial miał wtedy iście emocjonujące zakończenie. 

Tegoroczna niespodzianka od autora „Czystej krwi”, „Banshee”, przywraca nadzieję w seriale akcji.

May the 4th be with you! 4 maja to oficjalny Dzień Gwiezdnych Wojen, zatem nie można go spędzić inaczej, niż zagłębiając się w świat osadzony dawno temu, w odległej galaktyce. Tym bardziej, że Star Wars to uniwersum wykraczające daleko poza dwie trylogie filmów.

Kariera przyjaciół po "Przyjaciołach" nie była aż tak spektakularna jak mogło się wydawać. Nie zrozumcie mnie źle, miliony aktorów oddałoby wszystko, by znaleźć się na ich miejscu, ale swego czasu ci ludzie byli przecież na językach wszystkich. Swoje własne seriale dostali między innymi Matt LeBlanc (i to dwa, w tym marnego Joeya), Courtney Cox i Matthew Perry. Co ciekawe, wszystkie utrzymane w dość zbliżonej stylistyce. 

To może zabrzmieć nieco dziwnie, ale właśnie uświadomiłam sobie, czego szukam w filmach i serialach. Od dawna, pewnie już od jakiegoś pół roku, nie obejrzałam filmu. Seriale zaczęły mnie nudzić, ale odkryłam Rectify. I wiem już, że w treściach audiowizualnych szukam... Książkowości. Dobry serial powinien choć trochę być jak dobra książka.

Czy potraficie podać jakiś przykład serialu, który emitowany jest od 50 lat (z niewielkimi przerwami i jedną dłuższą, od 1989 roku do 2005), a przy tym wciąż ma swoją widownię, wciąż zbiera przed telewizor całe rodziny i wciąż potrafi zaskoczyć czymś, czego w żadnej inne serii próżno szukać?

Pomysł z Typowym Sebą był „w dechę”. Tej frazy też nikt nie używa od lat. Chodzi o te wszystkie złote myśli, jakie młodzież generowała dziesięć lat temu, z górką. Pół polskiego internetu płakało ze wzruszenia, kiedy Typowy Seba wołał „tylko nie w szczepionkę”, bo to był wspomnień czar odległych jak „Koło Fortuny” i „Teleranek”. No, może nie aż tak. W każdym razie pomysł się sprawdził a skoro tak, warto byłoby go kontynuować. Czymś takim zajmuje się trio chłopaków dokazujących pod szyldem AbstrachujeTV.