Remigiusz Mróz

Coś się znowu dzieje w polskim światku serialowym, a ja zacieram ręce. Choć ostatnio nie możemy narzekać na liczbę polskich dobrych produkcji (Wataha, zaraz Belfer, a w planach choćby seriale m. in. na podstawie prozy Severskiego i Żulczyka), to każda informacja o nowym przedsięwzięciu cieszy. I ucieszyła wiadomość Remigiusza Mroza, który zapowiedział serial na podstawie swojej książki.

„Remigiusz Mróz napisał horror!” – na to hasło pół czytelniczej Polski z piskiem pobiegło do księgarni, a pół… schowało głowy pod poduszki chroniąc głowy przed „literackim fastfoodem”, jak zwykli nazywać literaturę gatunkową jej antyfani. Współczuję im, ale też nie zazdroszczę pierwszej grupie. Bo „Czarna Madonna” to niełatwy orzech do zgryzienia dla fanek (i fanów) autora.

Gdybym przeczytał "Prom", nie mając świadomości, kto naprawdę jest jego autorem, ten tekst miałby zapewne zupełnie inny wydźwięk. Lecz skoro wiem, iż Ove Logmansbo to w istocie Remigiusz Mróz, ustawiłem książce poprzeczkę na tyle wysoko, że nie dała rady jej przeskoczyć.

"Jak daleko posunie się władza, by chronić obywateli?" – takim pytaniem wita nas okładka nowej powieści Remigiusza Mroza. Odpowiedź na nie znajdziemy przy końcu "Inwigilacji". Mnie natomiast bardziej interesuje inna kwestia: jak daleko posunie się Remigiusz Mróz, by utrzymać uwagę czytelnika?

Co za wiadomość! Ove Løgmansbø, tajemniczy debiutant z Wysp Owczych okazał się w istocie... Remigiuszem Mrozem!

Remigiusz Mróz to najgłośniejsze nazwisko polskiej literatury ostatnich lat. Człowiek, który „pisze rocznie więcej książek, niż przeciętny Polak czyta” i którego powieści od dłuższego czasu z marszu lądują na listach bestsellerów. Czy jego najnowsza powieść „Wotum nieufności” trzyma poziom?