Jacek Zajączkowski

Jak wskrzesić do życia stację, która ostatnimi czasy wypuszcza w większości gnioty? Czy oprócz Agents of S.H.I.E.L.D. ABC ma coś ciekawego jeszcze do zaoferowania? Teraz ma, Resurrection to serial, który na 100% będzie przyciągać widzów przed ekrany.

Dziewięć lat czekania na drugą część Sin City i nareszcie, wczoraj światło dzienne ujrzał zwiastun do Sin City: A Dame To Kill For. Najpierw kilka dni temu opublikowane zostały zdjęcia z filmu, które tylko podniosły temperaturę oczekiwania, a wczoraj już mieliśmy szansę zobaczyć, jak sequel hitowego Sin City będzie wyglądać.

8 kwietnia do sprzedaży wejdzie DVD/Blu-ray z filmem Hobbit: Pustkowie Smauga, fani Jacksona i Tolkiena mogą już zacząć przebierać nóżkami, bo został raptem miesiąc. Druga część Hobbita nie jest jednak filmem wyłącznie dla geeków i fanów fantasy. Można zarzucać Jacksonowi, że podzielenie niezwykłej przygody mieszkańca Shire jest skokiem na kasę, ale nie można mu zarzucić, że zrobił mierny film. Hobbit: Pustkowie Smauga ogląda się wyśmienicie – zdecydowanie lepiej niż cześć pierwszą. Powodów ku temu jest wiele, ale dzisiaj zajmę się tylko jednym z nich, efektami specjalnymi.

HBO zebrało ekipę (przez duże „E”), która nawija na mixtapie z podkładami wykorzystującymi sample z Gry o Tron – w tym ścieżkę dźwiękową (autorstwa Ramina Djawadi) i dialogi z serialu. Jeżeli zatem jesteście fanami Gry o Tron a do tego kochacie hip-hop to… dzisiaj jest wasze święto, bo Catch the Throne już dzisiaj jest do odsłuchania, całkowicie za darmo na soundcloud.

Nowy RoboCop nie każdemu przypadł do gustu. Niektórym nawet cyborg w najnowszej wersji (od José Padilha) nie spodobał się na tyle, że ci postanowili zrobić własny film – Our RoboCop Remake. Kolektyw pięćdziesięciu profesjonalnych i amatorskich filmowców z Los Angeles i Nowego Jorku zebrał się, aby odtworzyć dzieło Paula Verhoevena z 1987 po swojemu. 

Nie wiem co panom w kołnierzykach ze stacji Starz strzeliło do głowy, ale ci postanowili posadzić Curtisa „50 Centa” Jacksona w wielkim fotelu i powiedzieli mu „panie, zrobisz pan serial, ok?”. Słowo się rzekło, 50 Cent zakasał rękawy, mikrofon odłożył na półeczkę i poszedł na plan zrobić sobie serial – Power.

W sieci znów pojawiły się teasery, które po raz kolejny odpowiednio nastrajają i kompletnie nic nie zdradzają. Krótkie filmiki przygotowują nas tylko na to, co zobaczymy w serialu Fargo. Będzie się działo...

Hannibal - jeden z popularniejszych obecnie seriali kryminalnych – 28 lutego wkroczył na ramówkę NBC dziarskim krokiem. Nowy sezon serialu zaczął się na tyle dobrze, że nawet Kinoplex.pl (polski serwis VOD) postanowił działać i przedstawił nową ofertę – AXN Now.

Jakiś czas temu Joanna pisała, że polskie seriale to w większości przypadków straszna szmira. Trudno było się z nią nie zgodzić. Obecnie naprawdę trudno znaleźć jakąkolwiek (aktualną) polską produkcję, przy której nie ma się ochoty wydłubać sobie oczu. Niestety, ale "Sama Słodycz" wpisuje się w ten okrutny dla widza trend i nie daje żadnej nadziei, że może się coś jeszcze zmienić.

Dla wszystkich muzykoholików spragnionych nowości, marzec zaczął się naprawdę soczyście. Mike Oldfield i Pharrell Williams wydali swoje najnowsze albumy, a te możemy już odsłuchać w serwisach streamingowych. Na dokładkę, gdyby Oldfield i Williams nie wystarczyli, także w tym tygodniu swoje cyfrowe premiery miały longplaye od We Are Scientists, Kid Cudi i Rick Ross. Muzyczna wiosna już się zaczęła.

Jeżeli miałbym podsumować luty wymieniając tylko jeden serial, bez zastanowienia rzuciłbym House of Cards. Nie mam żadnych wątpliwości, że miniony miesiąc należał do Netflixa i już nie mam wątpliwości, że marzec będzie należeć do HBO – gdy tylko True Detective się skończy. Drugi sezon House of Cards nie był jednak jedyną rzeczą wartą zobaczenia, dlatego zapraszam na podsumowanie serialowych nowości.

Bez wątpienia, na hasło superbohater większość osób widzi przed oczami chłoptasia w rajtuzach albo po prostu wielkiego napakowanego mężczyznę w wymyślnym uniformie. No właśnie, mężczyznę, a dlaczego nie kobietę? Odpowiedź na to pytanie szybko przychodzi i jest dosyć banalna - pierwszymi superbohaterami (z prawdziwego zdarzenia) byli właśnie mężczyźni, a ikoną komiksowych bohaterów stał się nie kto inny, jak Superman. Kobiety jednak nigdy nie były pomijane w komiksach. W czasach, kiedy szowinizm był na porządku dziennym, superbohaterki również istniały i miały się całkiem dobrze. Z okazji nadchodzącego Dnia Kobiet, postaram się przedstawić losy płci pięknej na kartach komiksów.

Założę się, że gdy tylko rzuci się hasło fanfilm, myśli większości z was od razu będą oscylować między określeniami w stylu: „co za g…”, „tego nie da się oglądać”, „kiepski scenariusz i beznadziejne aktorstwo, „banda nerdów”. Te ostro hasła może brzmią ostro, ale… w większości przypadków są jak najbardziej prawdziwe. W końcu fanfilmy to amatorskie produkcje, o znikomym budżecie, z fabułą (często) pisaną na kolanie i aktorami, którzy są kumplami pomysłodawcy – a to oznacza kompletny brak talentu. Takie produkcje wyglądają fajnie, ale tylko w głowie twórcy, którego wyobraźnia nagle skręciła w dziwnym kierunku. Jednak jak od większości reguł, także i od tej są wyjątki, a pierwszym lepszym z brzegu przykładem jest świeżuteńki film Batman vs. Terminator.

Najwidoczniej wszystko jest możliwe, nawet film na podstawie gry Minecraft. Producent Lego® Przygoda (Roy Lee) bierze się za sandboxowy hit z zamiarem przeniesienia go na srebrne ekrany. Brzmi niedorzecznie? Nie dla panów w garniturach z Warner Bros.

Był taki czas, kiedy Wake Me Up wyłaziło z lodówki, z szafy a nawet z toalety. Nawet na Spotify ten kawałek był używany, jako strasznie irytująca reklama. Są jednak tacy, którym ta piosenka bardzo przypadła do gustu – na tyle, że doczekała się 200 mln odtworzeń i stanęła na pierwszym miejscu podium Spotify przebijając 182 mln odtworzeń Radioactive Imagine Dragons – będące obecnie na drugim miejscu.

Pączusie, grubaski, tłuścioszki – te pieszczotliwe określenia idealnie oddają stosunek do dzisiejszych serialowych postaci, które ciut pofolgowały sobie w jedzeniu i piciu (coli). Jakkolwiek jednak by ich nie nazwał, jedno trzeba im przyznać, serialowe uniwersum nie byłoby tym samym gdyby nie nasi ulubieni, ponadwymiarowi bohaterowie.

Żywe skamieliny, dinozaury, prehistoryczne okazy – tymi epitetami można określić wielu muzyków, którzy jakimś cudem – niezrozumiałym dla lekarzy z całego świata – wciąż grają, koncertują i nagrywają swoje muzyczne dzieła. Z okazji Międzynarodowego Dnia Dinozaura przedstawiam wam top listę najstarszych rockmanów i bluesmanów, którzy swoją odpornością na starzenie zawstydziliby żółwie, słonie a nawet małże.

Tak to już niestety z naszym krajem jest, że jak coś na Zachodzie powstanie, to my bierzemy to, przerabiamy na swoją modłę i sprzedajemy… w dużo gorszej wersji. Bez wątpienia nasz świeży boysband 4Love nie powstałby, gdyby nie sukces brytyjskiego One Direction. Szkoda tylko, że naszym chłopakom daleko nawet do takiego zespołu.

Wiem co część z was powie, Coldplay przecież nigdy nie był cool. Banda Brytyjczyków, którzy lecą na fejmie wokalisty Chrisa Martina (i swoich starych przebojach), z nijakimi piosenkami, tekstami i chęcią kopiowania samych siebie – odpuśćmy już Joe Satrianiego. Teraz jednak, gdy w eter poszedł  Midnight - nowy singiel z najnowszej płyty Coldplay (Atlas) - stało się to, co przeczuwałem od czasu Mylo Xyloto (2011) a nawet Viva La Vida (2008)… Coldplay się skończył.

Jest parę rzeczy na tym świecie, które nigdy nie przemijają i nie przeminą – jak cykl życia i śmierci, prawa fizyki i… Stawka większa niż życie. Skacząc po polskich kanałach można odnieść wrażenie, że cała polska kinematografia to Czterej Pancerni, Sami Swoi, Miś i nasz dzisiejszy bohater, czyli ukochana przez wszystkich, legendarna Stawka większa niż życie.