Jacek Zajączkowski

Nowy muzyczny tydzień przed nami. Oprócz paru „świeżynek”, czekają nas powroty starych wyg – jak Beck, The Fray i St. Vincent. Nie przedłużając, zapraszam na co tygodniowy przegląd nowości cyfrowych.

Faza 2 filmów Marvela powoli się zamyka i wygląda na to, że końcówka będzie najbardziej emocjonująca. Najbliżej nas jest Captain America: The Winter Soldier (4 kwietnia 2014), następnie Guardians of the Galaxy (sierpień 2014), a listę kończy Avengers: Age of Ultron (maj 2015). Odkąd pojawiły się informacje o “składzie” fazy 2, wydawać by się mogło, że Avengers i Thor są najbardziej oczekiwanymi filmami. Teraz jednak, gdy zwiastun Guardians ujrzał światło dzienne, klasyfikacja może się diametralnie zmienić. Jeżeli zatem oczekujecie równo mocno tej produkcji co ja, to zapraszam was gorąco do lektury tego tekstu.

Ostatnio znów głośno zrobiło się o Grawitacji Alfonso Cuarón. Chociaż (światowa) premiera filmu odbyła się pół roku temu, w świetle ostatnich wydarzeń – jak przyznanie nagrody BAFTA za najlepszy film brytyjski 2013 i „aferę” z CDP.pl w roli głównej – warto przyjrzeć się temu dziełu raz jeszcze. I nie mam tu na myśli strony fabularnej (która leży i kwiczy), ale efekty specjalne, które są niewątpliwie esencją Grawitacji i tym, co powodowało pójście ludzi do kina. Nie można zatem dziwić się, że pokazywanie tego filmu w SD to kpina – o czym pisał portal Spider’s Web.

Odkąd Fallon oddzieczył The Tonight Show po Jayu Leno wiedziałem, że ten facet będzie szedł jak burza.  Jego poprzedni program Late Night With Jimmy Fallon był fantastyczny, m.in. dzięki zwariowanemu humorowi i wielu muzycznym talentom Fallona – szczególnie śpiewaniu i rapowaniu. Wystarczyło dodać do tego parę gwiazd i bum… tak się robi najlepsze show.

Oglądanie wielkich potworów chyba nigdy nam się znudzi, dlatego też oczekujemy z niecierpliwością filmu z nową Godzillą. A ta zbliża się do nas – nomen omen – wielkimi krokami. Na razie widzieliśmy już epicki zwiastun, a całkiem niedawno został zaprezentowany nowy plakat z tym kaiju. Jak jednak wiecie, Godzilla to nie jedyny przedstawiciel tego gatunku – chociaż z pewnością najbardziej popularny – dlatego też proponuje wam odświeżenie swojej pamięci i przygotowanie się na Top 10 najlepszych (moim skromnym zdaniem) kaiju.

YouTubowy kanał CineFix i portal mom.me wrzuciły do sieci jedną z najśmieszniejszych rzeczy, jakie widzieliśmy od początku tego roku - Kids Reenact 2014 Oscar Nominees. Ponad trzyminutowy filmik, w którym głównymi bohaterami są dzieci, jest idealnym podsumowaniem tegorocznych produkcji nominowanych do Oscarów. Dziecięcy urok połączony ze sprowadzeniem poważnej fabuły do absurdu jest zawsze dobrym pomysłem.

About a Boy to kolejny serial, który wpisuje się w trend przenoszenia kinowych produkcji na małe ekrany. Problem z tym procesem jest jednak taki, że zazwyczaj ten skompresowany serialowy format ma dużo mniejszy budżet, a to z kolei przekłada się na słabszą jakość – pod właściwie każdym względem. Są jednak wyjątki, które opierają się tej żelaznej regule i tworzą własną markę, niezależną od kinowego protoplasty. Takim wyjątkiem jest serial About a Boy.

Nie jest łatwo zrobić dobry serial sci-fi. Nie popadanie w banał i śmieszność to trudna sztuka, a twórcy Star-Crossed muszą się jeszcze jej pouczyć, bo jak na razie ich serial wypada słabo, naprawdę bardzo słabo. Jeżeli macie zamiar go obejrzeć i uważacie serię Zmierzch za (co najmniej) złe filmy, to już w tym momencie może sobie odpuścić. (Uwaga, tekst zawiera spojlery)

Wszystkim już na pewno ulżyło, gdyż zwiastun Guardians of The Galaxy w końcu się pojawił. Podczas programu Jimmy Kammel Live! po raz pierwszy pokazano pełny zwiastun kolejnego filmu Marvela i teraz spokojnie można już oddychać, coś zjeść, wypić i zrelaksować się. Pozostało nam jeszcze pójść do kina.

Ostatni tydzień upłynął nam w rytmie muzyki klubowej, bujaliśmy się z Davidem Guettą, J.Lo oraz Stevem Aoki. W tym tygodniu rozbuja was Sean Paul i… tylko Sean Paul. Mainstreamowo dzisiaj z pewnością nie będzie, a przytupywanie możecie zostawić na kiedy indziej. Jeżeli nie zniechęciłem was na początku, to zapraszam do zapoznania się z tym, co serwisy streamingowe mają wam do zaoferowania. Przed wami Cyfrowe nowości muzyczne!

Film Lego® Przygoda okazał się wielkim hitem dla Warner Bros. i już teraz wiadomo, że sequel jest w produkcji. Ekspansja klocków Lego nie zatrzymuje się jednak na srebrnym ekranie. Simpsonowie już doczekali się swojego zestawu klocków Lego, a niedługo (4 maja) ich serial zostanie „zlegowany” od początku do końca na antenie stacji Fox.

Z okazji Międzynarodowego Dnia Kota (mam na myśli zwierzę rzecz jasna), dla wszystkich miłośników tych ssaków przygotowałem zestawienie najbardziej „badassowych” kocich bohaterów ze srebrnego i telewizyjnego ekranu. Takie „kociaki” strach trzymać w domu, ale zapewne i tak większość z nich chętnie byście widzieli na swojej sofie.

Frank Underwood powraca w wielkim stylu. Mimo, że drugi sezon jest po prostu kontynuacją pierwszego i nikt nie powinien być zszokowany przebiegiem fabuły – oprócz paru wyjątków – to można odnieść wrażenie, że kongresmen o inicjałach F.U. jest niczym bohater filmów akcji. Wpada przez drzwi obwieszony amunicją, pręży swoje muskuły i roz… nosi wszystko dookoła dzięki serii z CKMu.

Koniec czekania, drugi sezon House of Cards nadszedł, a wraz nim nasz ukochany antybohater Francis Underwood. Wielkim grzechem byłoby jednak twierdzić, że serial od Netflixa, to tylko postać nieposkromionego kongresmena. House of Cards to miszmasz postaci, z których większość jest barwna jak obrazy Pollocka. Jeżeli oglądaliście serial, ale już nie pamiętacie skomplikowanej sieci koneksji i powiązań między postaciami, to poniższy tekst będzie idealny przewodnikiem i wstępem do sezonu drugiego House of Cards.

Związki i czar miłości to najgorsza rzecz w każdym serialu. Te maślane oczka, śliniące się usta, trzymanie za ręce i obietnice o szczęśliwym życiu aż do grobowej deski, bleh. Nic tak nie psuje dobrego serialu jak wątek miłosny. Miłość zawsze rozwala paczkę przyjaciół, niepotrzebnie komplikuje proste sprawy i zabiera czas, w którym wiele ciekawszej akcji mogłoby się wydarzyć – na przykład wybuchy albo mordobicie, a najlepiej to mordobicie z wybuchami w tle.

Odkąd pierwsze filmy z uniwersum Marvela zaczęły się pojawiać, w internecie nie było końca spekulacjom jaki jest następny krok duetu Marvel/Disney. Jeszcze wczoraj sam pisałem o tym, że film z Black Widow jest na tapecie. Na razie jednak wygląda na to, że na ten i na parę innych spekulowanych produkcji trzeba będzie poczekać dłużej – o ile w ogóle powstaną.

Natasha „Black Widow” Romanoff (Scarlett Johansson), jedyny żeński superbohater w filmowym uniwersum Marvela może dostać swoją historię do opowiedzenia w kolejnym filmie Marvel/Disney. Cieszyć się? No jasne, pytanie o sens tego przedsięwzięcia może być wyłącznie retoryczne. Im więcej filmów z superbohaterami na srebrnym ekranie tym lepiej.

House of Cards od lutego 2013 roku przyciąga uwagę wszystkich (w tym polityków) i większość z tych osób zgodnie przytakuje, że House of Cards serialem dobrym jest i koniec. Świetne aktorstwo (brawa dla pana Spacey), wciągająca fabuła i przytłaczająca rzeczywistość świata polityki. Pytanie jednak brzmi, w jakim stopniu ta serialowa rzeczywistość pokrywa się z tą, którą znają prawdziwi politycy? To, że przeciętny widz przyjmuje obraz na ekranie jako źródło wiedzy, wiadomo nie od dzisiaj. Czy w takim razie House of Cards może dostarczyć nam jakiejkolwiek wiedzy o skomplikowanych mechanizmach amerykańskiej władzy? [Uwaga, w dalszej części tekstu są zawarte spojlery]

Od ostatniej wzmianki o Grze o Tron trochę minęło, atmosfera trochę się ochłodziła, ale jeżeli ktoś z was zapomniał o serialu, to spokojnie – ten sam o sobie przypomniał. HBO wypuściło piętnastominutowy film (Game of Thrones: Fire and Ice Foreshadowing), w którym znajdziecie wywiady, zapowiedzi i ciekawostki, czekające na was w nowym, czwartym sezonie serialu Gra o Tron.

Polska premiera RoboCop już za nami. O remaku słynnego policjanta-cyborga było huczno od samego początku. Wszyscy przewidywali, że obraz José Padilha będzie kaszaną do kwadratu, bo wiecie, takiej „legendy” (Verhoevena) się nie tyka. Na usta cisną się jednak słowa – why so serious? Przecież RoboCop to film, który nie może być traktowany na poważnie, w zasadzie nigdy nie był traktowany poważnie. Koniec końców, wkładamy mózg faceta w metalową puszkę, a ta puszka ma zabijać złych i niedobrych. Ale zacznijmy od początku, był sobie rok…