Filmy

Pierwszorzędny nowojorski satyryk, znany również jako Woody Allen, zabawiał Amerykanów w sposób przeróżny. W swoich komediach spogląda jednak głównie przez pryzmat krzywego zwierciadła na populację intelektualistów w Stanach Zjednoczonych oraz krytykuje ludzi za zbyt błahe podejście do niektórych aspektów życia. Specjalizuje się we własnych wizjach Nowego Jorku, gdzie kręcił swoje wersje amerykańskich gatunków filmowych. Jednym z nich jest konwencja komedii kryminalnej. Mogliśmy ją zobaczyć w "Tajemnicy Morderstwa na Manhattanie", "Drobnych Cwaniaczkach" czy niedawno wydanym "Scoopie". Postanowiłem jednak swoją uwagę skupić na dość niesłusznie niedocenionym obrazie - "Klątwa Skorpiona".

Spokojny człowiek to taka osoba, która wydaje nam się cicha, niewyrażająca żadnych skrajnych emocji. Pozbawiona agresji, nie wybucha nagle w stresowych sytuacjach. Ale co, jeśli ktoś jest taką opóźnioną bombą zegarową? Tłumi w sobie prawdziwe uczucia i w którymś momencie może po prostu eksplodować. Ze skutkami tragicznymi dla całego otoczenia.

Ostatnio dość często spotykam się z ekranizacjami książek, w których bohaterami są nastoletni chłopcy stający się nagle wielkimi wojownikami. Coraz więcej pałęta się tej gówniarzerii i stara się za wszelką cenę uratować świat, a przy okazji podbudować swoją wartość w społeczeństwie. Część z tych filmów jest całkiem udana, inne - to kompletna klapa. "Ciemność rusza do boju" zalicza się raczej do tej grupy, która wysysa z nas półtorej godziny czasu i nie daje kompletnie nic w zamian.

Dziś w telewizji PB-Tv odbędzie się premiera niepowtarzalnego i jedynego w swoim rodzaju reality show. Czy, tak jak statystyczny Polak, nie lubicie swojego sąsiada? Podbiera Wam owoce z ogródka, depcze Wasze z trudem wyhodowane pomidory, a może oblewa Was szlauchem, gdy spokojnie sączycie sobie piwko na leżaku? Oto nadchodzi dzień zemsty! Woody, niczym Jezus z Nazaretu, w imieniu Was wszystkich zemści się na ohydnym, starym, grubym śmierdzielu, a Wy to wszystko obejrzycie w relacji na żywo! Pamiętajcie - sobota, godzina 21:30, tylko w PB-Tv. Było dobrze? Co? Mamy wyciąć tego Jezusa?

W ciągu kilkudziesięciu lat istnienia kinematografii widzom zaczęły się nudzić filmy powielające pewien utarty schemat. Mieli serdecznie dosyć tych samych produkcji wydawanych - dla zamaskowania nieudolności i braku pomysłowości twórców - pod innym tytułem. I wtedy pojawił się film nieznanego nikomu reżysera, bez udziału żadnych Gwiazd przez wielkie "g" i gigantycznego budżetu. O czym mowa?

Kiedy myślimy o Sharon Stone, to najpierw kojarzy się nam z filmem "Nagi Instynkt". I pomimo że aktorka zagrała wcześniej w "Kopalniach Króla Salomona" z Chamberlainem, "Nico" z Seagalem czy w "Pamięci Absolutnej" ze Schwarzeneggerem, to właśnie dzięki "Nagiemu Instynktowi" zdobyła największą popularność. Ten hollywoodzki kryminał trafiał na listy kultowych oraz najbardziej kontrowersyjnych (jak na tamte czasy) produkcji amerykańskich, a postać Catherine Tramell przeszła do historii światowej kinematografii. Czy słusznie?

Alan Parker to kultowy brytyjski reżyser Hollywoodu. Zadebiutował w Ameryce w roku 1976 parodią kina gangsterskiego pt. "Bugsy Malone", a później zrobił karierę "Midnight Express", do którego scenariusz został napisany przez Olivera Stone'a. Na koncie reżysera znajdują się również "Pink Floyd - The Wall", "Ptasiek", "Mississippi w Ogniu" oraz Oscarowa "Evita". W międzyczasie zdążył również zrealizować mroczny kryminał na podstawie bestsellerowej powieści Williama Hjortsberga - "Angel Heart". W Polsce obraz znany jest jako "Harry Angel".

Ostatni człowiek na świecie… Postarajcie wczuć się w taką właśnie rolę. Jesteście sami, nie ma nikogo innego. Tylko wy, opuszczone samochody, zarośnięte ulice, otwarte sklepy i puste mieszkania. Daje to teoretycznie nieskończone możliwości. W końcu można wziąć sobie nowego Mustanga na własność, wypić w barze wymarzonego drinka za darmo, postrzelać sobie z policyjnego obrzyna czy pożyczyć ze sklepu konsolę nowej generacji, plazmę i Mass Effect. Wszystko to jednak blaknie w obliczu dobijającej, pożerającej pustki wywołanej samotnością. W końcu po co coś robić, cokolwiek, jeżeli nie ma z kim i dla kogo?

Alfred Hitchcock uznawany jest za jednego z najlepszych reżyserów w Hollywood. Widzowie cenili go za specyficzny styl oraz sposób przedstawiania historii. Jednak przeciętny obywatel nie wie, że inspiracje scenariuszowe w wielu przypadkach czerpał z prozy brytyjskiej powieściopisarki - Daphne du Maurier. Na podstawie jej powieści pt. "Rebeka", powstała kinowa, hitchcock'owska wersja zapomnianego już hitu, który w 1940 roku zdobył Oscara w kategorii Najlepszy Film.

Niektóre filmy są bardzo dziwaczne. Na miano takiego właśnie filmu w moim mniemaniu zasługuje obraz w reżyserii Davida Ayera "Ciężkie Czasy" z Christianem Bale'em oraz Freddym Rodriguezem w rolach głównych. Ale nie dlatego, że ten film jest jakoś zakręcony i fermentuje mózg niczym obrazy Davida Lyncha, ale dlatego, że nie opowiada w zasadzie o niczym, a mimo to przypadł mi do gustu.

Wraz z rozwojem kinematografii rosną wymagania widzów. Na przykład filmy akcji stają się coraz bardziej spektakularne. Wystarczy przypomnieć sobie stare filmy ze Stevenem Seagalem, Sylvestrem Stallone czy Jean Claude Van Dammem i porównać je z ostatnią częścią Szklanej Pułapki czy Transformersami. Dzisiaj miłośnik filmów sensacyjnych chce zobaczyć niewiarygodne akcje, skakanie z helikopterów, pędzących samochodów i rozwałkę na ogromną skalę.

Gdy zabierałem się do napisania tej recenzji zastanawiałem się jak ją rozpocząć. Czy może napisać o tym, że Beowulf jest najstarszym poematem napisanym w języku angielskim, czy może o tym jak bardzo uwielbiam Roberta Zemeckisa i jego filmy, a może o tym jak bardzo nie lubię trójwymiarowych animacji? Ostatecznie, jaki ten wstęp jest, każdy widzi.

Niektórzy z Was zapewne może się zastanawiać po jaką cholerę tykam się filmu, którego premiera odbyła się 2 lata temu? Otóż "Revolver" jest w moim mniemaniu najbardziej niedocenionym obrazem ostatnich lat! Ba, uważam, że to nie tylko najbardziej niedoceniony, ale również jeden z najlepszych filmów ostatnich lat! Nawet kolega Miguel, który w naszym redakcyjnym gronie nosi miano "Człowiek-Filmweb" stwierdził, że tytul ten to nic zachwycającego…

Motyw dziecka w kinematografii jest bardzo często wykorzystywany w horrorach. W końcu stereotyp czystości, dobra i niewinności zostaje obalony i dość często staje się symbolem kontaktu szatana ze zwykłymi ludźmi. Filmy grozy takie jak "Omen", "Egzorcysta" czy "Dziecko Rosemary" przeszły do historii i są umieszczane w wielu światowych rankingach jako najlepsze horrory wszechczasów. Filmowcy z Azji postać dziecka wykorzystują również w wielu podobnych produkcjach ("The Ring"). Koreański twórca Ki-Hyung Park (reżyser "Whispering Corridors") nakręcił jednak film, który oddala się od schematów azjatyckiej szkoły horroru i stawia na pierwszy plan wizerunek małego chłopca.

The brothers Pang have made it to Hollywood. Although their "The Messengers" wasn't a great success, American producers gave them a credit of doubt. Now they are working on the adaptation of a comic series "The Darkness" and on filming their own short story entitled "Bangkok Dangerous". Before this era, the siblings produced many of horror flicks in Asia. They are best known for "The Eye", but their most appreciated movie was "Abnormal beauty". In Poland, IDG released a high budget production that is said to be one of their best movies.

Miniony rok zaskoczył nas wieloma mniej lub bardziej udanymi filmami. Do grona tych lepszych możemy zaliczyć takie tytuły jak Strzelec, Hot Fuzz - Ostre Psy czy trzecia część Piratów z Karaibów. Zdecydowanie na ich tle wybija się duet Tarantino & Rodriguez ze swoim projektem "Grindhouse". Niemalże od razu po premierze kinowej stałem się fanem pierwszej części - "Death Proof". Wreszcie, po kilku miesiącach oczekiwania, w moje ręce trafiło ekskluzywne wydanie na dwóch płytach DVD.

Na całym świecie różnym narodowościom przypisuje się stereotypowe zachowania. Kogo więc powinno się użyć do filmu, w którym główny bohater jest płatnym zabójcą? Morderca-alkoholik, powiązany z mafią, wiecznie w zimowej czapce i z butelką wódki za pazuchą. Ja bym stawiał na Rosjan. Jednak amerykańscy producenci zdecydowali, że najbardziej takiej charakterystyce odpowiada... przeciętny Polak. No cóż, można i tak.

Jak dobrze ocenić film? Cóż, ja zawsze powtarzałem, że to widz ma się dostosować do filmu, a nie odwrotnie. Wiadomo, są gusta i guściki. Ale to nie oznacza, że zwolennik intelektualnej rozrywki ma prawo wyrażać niepochlebne opinie o czysto rozrywkowym kinie akcji w stylu "Szklanej Pułapki" na przykład.

Frank Oz jest znaną osobistością wśród fanatyków sagi Gwiezdnych Wojen. To właśnie on podkładał głos mistrzowi Yodzie we wszystkich częściach. Postanowił jednak nie wpisywać się w stereotyp pojedynczej gwiazdy i został reżyserem, który w tym roku obchodził jubileusz 25-lecia swojej pracy. Rozpoczynał niepozornie - od kręcenia bajek dla dzieci oraz kilku filmów pełnometrażowych z serii "The Muppet Show". Wraz z nabieraniem doświadczenia stał się twórcą m.in. "Wielkiej Hecy Bowfingera", "Rozgrywki" czy też remake'u "Żon ze Stepford". Teraz prezentuje nam swój najnowszy projekt - "Zgon na pogrzebie".

Niezbyt zamierzchła historia kinematografii udowodniła, że amerykański stereotyp komedii zaczyna kompletnie widzów nużyć. Ciągle powtarzane schematy przestają bawić nawet przeciętną publikę, przychodzącą do kina tylko po to, by rozluźnić stargane nerwy. Nic w tym dziwnego, skoro po ogromnym sukcesie "American Pie" filmowcy zdecydowali się na utrzymywanie kolejnych produkcji w podobnej konwencji. Wszystko się zmieniło, gdy "40-letni prawiczek" zawojował w światowych box office'ach. Twórcy i producenci tego rewolucyjnego obrazu połączyli siły i rozpoczęli krucjatę przeciw głupocie amerykańskiej komedii, chcąc ją kompletnie odnowić. Najpierw była "Wpadka", a teraz przyszła pora na "Supersamca".