Książki

Nie oszukujmy się, apokalipsa zombie to aktualnie temat tak przebrzmiały i przerobiony na tyle różnych sposób, że może wywołać co najwyżej ziewnięcie, aniżeli ekscytację.

Życie Daniela Chavarría nadaje się na fabułę niezłej powieści awanturniczo-przygodowej. Jako młody rewolucjonista z Paragwaju Chavarría wyjechał do Europy. Pracował w kopalni niedaleko Essen, był modelem w Kolonii, przewodnikiem wycieczek w Muzeum Prado w Madrycie i pomywaczem w Paryżu. Podczas zamachu stanu w Brazylii, w połowie lat 60. musiał skryć się w dżungli amazońskiej, a potem dołączył do poszukiwaczy złota. Kilka lat później uprowadził niewielki samolot i uciekł na Kubę, gdzie zajął się przekładami z łaciny i greki oraz przyjął posadę nauczyciela. Napisał jedenaście powieści ale najlepiej sięgnąć po piątą zatytułowaną "Adios Muchachos".

Nie muszę nawet spoglądać do kart tarota albo grzebać paluchami we wnętrznościach czarnego koguta, żeby przewidzieć nadciągającą popularność i szał związany ze wszystkim co będzie miało w tytule słowo „Ender” (z okazji nadciągającej premiery filmu kinowego).

Najgorsze przepowiednie niestety się spełniły. Z osiedlowej siłowni Czarnego Iwana zostały gruzy - gdzieniegdzie widać tylko rurki atlasów, ziejące rdzą pomiędzy stertami cegieł. Nadtopione pojemniki po suplach dawno zostały opróżnione przez Ocalonych. Tabsy, które nie padły łupem band, wyżarły napromieniowane szpaki szukające namiastki minionego świata, pełnego owocujących drzewek czereśniowych.

6 czerwca 1944 roku alianci wylądowali na plażach Normandii. To była potężna operacja wojskowa i logistyczna, w której udział wzięło niemal siedem tysięcy jednostek pływających, blisko dwanaście tysięcy samolotów i 175 tysięcy ludzi. Po stronie Niemców znajdowało się zaledwie 10 tysięcy żołnierzy, w tym wiele oddziałów zdekompletowanych lub o niskiej wartości bojowej. Niemcy nie byli jednak bezbronni, pomagało im ukształtowanie nabrzeża i wnoszone wiele miesięcy umocnienia. Na plaży Omaha zginęło tego dnia trzy tysiące amerykańskich żołnierzy.

Niewdzięczny obowiązek czytania lektur zaprowadził mnie kiedyś (zapewne także i Ciebie) do "Zbrodni i kary". Od tamtej pory Fiodor Dostojewski kojarzył mi się tylko ze potrzebą większego wysilania mózgu niż przy innych książkach. Dopiero film "Bracia Karamazow" Petra Zelenki skłonił mnie do ponownego pochylenia się nad twórczością pisarza.

CDP zdaje się rozkręcać przed wakacyjnymi wyprzedażami, które mają nadejść niebawem. Jeśli kochacie naszego Lema, a na pewno jest za co go kochać, w sklepie Cdp.pl możecie zgarnąć zupełnie za darmo kilka opowiadań znanego na cały świat autora sci-fi. Pozostałe książki Lema zostały objęte atrakcyjnymi promocjami i im również naprawdę warto się przyjrzeć.

Wade Wilson jest postacią niepodobną do kogokolwiek innego z uniwersum Marvela. Deadpool jest szalony. Rozmawia ze swoimi bloczkami narracji, śpiewa podczas walki, zrzucił pianino Wolverinowi na głowę. Opisując swoje dawne wyczyny, podaje numer czasopisma i stronę z dokładnością przypisu. Przez cały czas słyszy głosy w swojej głowie. 

Mam wrażenie, że gracze, którzy zjedli zęby na przeboju Ubisoftu i zyskali dzięki serii komputerowych tytułów dodatkowe dioptrie do szkieł w okularach, nie powinni w ogóle spoglądać w kierunku książek z serii Assassin’s Creed. Powód jest jeden. 

Powiem krótko - nie wiadomo. Natomiast pilot jest już "w powietrzu" i można ocenić samemu. W międzyczasie natomiast, oto kilka moich refleksji i przemyśleń w związku z nowym hitem CBS. 

Długo czekaliśmy na oficjalne, elektroniczne wydanie „Władcy Pierścieni” J.R.R. Tolkiena. Wreszcie jest do kupienia, a jeśli się pospieszycie, to jeszcze zaoszczędzicie trochę grosza na promocji. Warto wracać do przetrzepanej tysiąc razy historii?

 Człowiek ze stali pozostaje względnie wierny komiksowym mitom, przynajmniej jeśli chodzi o ogólny zarys historii. Ale jak każda adaptacja - dokonuje wielu zmian i innowacji. Oto najciekawsze z nich. 

Nie wiem, jak w świetle chuligańskich wybryków na ostatnim wykładzie prof. Baumana wyglądałyby dzisiaj prelekcje Leszka Kołakowskiego, gdyby żył. Szumowiny i intelektualna miernota swoją wiedzę na temat życiorysu filozofa opierałyby zapewne na notatce z Wikipedii, a nie chociażby na niewiele dłuższym dziełku, jakim są "Ułamki filozofii".

„Jeśli to czytasz, znaczy – jesteś kozakiem. Po pierwsze – witaj! Miło mi cholernie, że na świecie jest jeszcze ktoś równie pokręcony jak ja. Cieszę się, że śmieciowe jedzenie, dziura ozonowa, misie żelki, Familiada i wszechogarniający – wlewający się wszystkimi otworami ciała kretynizm nie zdołały wykastrować wszystkich z jaj, rozumu i poczucia humoru.” Karolina Korwin-Piotrowska

Napoleonka, sławojka, bardotka. Co łączy te trzy słowa? Otóż ich nazwy pochodzą od osób, które daną rzecz lansowały. Nie jestem pewien, czy Napoleon uwielbiał kremowe ciastko, ale Sławoj Składkowski z pewnością propagował w przedwojennej Polsce nowy sposób na defekację - w pięknym, murowanym ustępie, nie za stodołą. A bardotka? Zapytaj babci: jeśli nosiła bardotkę, to musisz wiedzieć, że twoja babunia chciała być boginią seksu!

W obozach zagłady umierało się szybko albo długo, w zależności od okoliczności, ale jedno było niemal pewne – śmierć. Tadeusz Pietrzykowski wywalczył sobie drogę do wolności własnymi pięściami, bijąc i nokautując m.in. znienawidzonych obozowych kapo. Jego historia jest fascynująca i nieprawdopodobna, a najbardziej zdumiewające, że jest prawdziwa.

O Tyrmandzie pisałem już przy okazji "Cywilizacji komunizmu". Ile ten człowiek potrafił wytworzyć w swoim niewielkim ciele żółci i jadu wie tylko ten, kto przeczytał tę książkę. Z drugiej strony gdzieś to całe zło autor "Złego" musiał oddawać. I nie oddawał go otoczeniu, jak Hłasko waląc po mordach kolegów-poetów, ale na parkiecie w rytmie jazzu.

Dla jednych fajny MILF*) i polska Nigella Lawson, dla drugich "królowa pasztetów" do sześcianu. O ile PiKej generuje hejt intensywny jak strumień z sikawki na festynie OSP, tak Marta Grycan zasiliła milionem strumyków spore jezioro. Dajmy na to: jezioro Wiktorii. Nie Wiktorii Grycan - po prostu Wiktorii. A mnie najbardziej ujmuje to, że pomimo szlamu dookoła nadal siedzi na głazie niczym rusałka i robi swoje.

Czy Wy też macie ich dość? Łażą wszędzie na te swoje demonstracje, machają kolorowymi szmatami, wykrzykują obraźliwe hasła, ubierają się w cholera wie co. A potem pretensje: jesteśmy dyskryminowani!, nam się też należy!, oddajcie wrak! itd. Bądźmy jednak szczerzy: to też są ludzie. Są tacy jak my... ...ci h e t e r o s e k s u a l i ś c i.

Przedwieczny konflikt, z wyraźnym podziałem na tych dobrych i tych złych, na biel i czerń, na anioły i demony, od zawsze pozwalał nam znaleźć równowagę w ogromnym wszechświecie. Co jednak, kiedy zabraknie tego „głównego dobrego”, siły sprawczej, nazywanej Bogiem, Allahem, Jahwe? Wszystko się sypie, a ci dotychczas praworządni zaczynają grać naprawdę brutalnie.