TV

Dobra komedia to dzisiaj towar deficytowy. A dwie powalające komedie emitowane w telewizji tego samego dnia są niczym znalezienie skarbu. I takie rzeczy dzieją się w tę niedzielę!

Ponadczasowe filmy z kultowymi aktorami zawsze będą wzbudzały podziw i nigdy się nie znudzą. Jest tak przykładowo z „Buntownikiem bez powodu”, gdzie zobaczymy Jamesa Deana, i „Wejściem smoka”, w którym kopniaki rozdaje nieśmiertelny Bruce Lee.

W tym niezbyt porywającym sezonie trafił nam się naprawdę przenudny odcinek. A fani prognozowali, że będzie ciekawie i ambitnie, w końcu na kanapie zasiadł sam Król Julian, bardziej znany (mnie osobiście) jako posterunkowy z Rodziny Zastępczej. 

W ostatnim odcinku The Voice of Poland pod względem muzycznym najbardziej cieszyły piosenki pomiędzy występami uczestników. The Doors, Janis Joplin, AC/DC, Marilyn Manson - sama radość. Aż pojawił się Piotr Salata i  nagle głośne przerywniki przestały być potrzebne. Marek Piekarczyk wytrwale i z pełnym zdecydowaniem obstaje przy wybieraniu dla swoich podopiecznych wyłączenie polskich utworów. Pomimo całej swojej miłości do wybranych wykonawców zza granicy, jestem entuzjastką tej jego złotej zasady. Marzy mi się program muzyczny, w którym osoby, walczące o miano najlepszego głosu Polski śpiewałyby właśnie po polsku. Rewelacyjnych piosenek w naszym rodzimym języku nie brakuje. Brakuje osób, które byłyby w stanie im podołać - przynajmniej do takiego myślenia prowokują amatorzy śpiewania, którzy uparcie zwracają się w kierunku tego, co modne, obcojęzyczne i najczęściej po prostu nudne. Mnóstwo radości sprawia mi to, na co konsekwentnie w każdym odcinku decyduje się wokalista TSA. Tym bardziej, że poszczególne utwory są doskonale dobrane do możliwości kandydatów.

Sceny łóżkowe, pełna krwi wanna i taniec na rurze, czyli Top Model w wersji tylko dla dorosłych, a jednak bez czerwonego, wiele mówiącego znaku w górnym rogu ekranu. Przed Wami efekty wampirzej sesji.

Od zawsze fascynowało mnie kino drogi – dawniej znacznie popularniejsze, a obecnie nieco zapomniane. Dlatego chętnie przypomniałem sobie „Badlands” – ciekawy debiut Terrence'a Malicka z 1973 roku, który obejrzycie dziś o 23.00 w TCM.

Miał się skończyć po miesiącu, wczoraj wyemitował dwusetny odcinek swojego autorskiego talk-show. Kuba Wojewódzki świętuje 200 części! 

W The Voice of Poland trwają bitwy. Kolejny odcinek, w którym uczestnicy siłą głosów walczyli na ringu oglądało się... spokojnie. Może poza mocnym, energetycznym początkiem. Nieczęsto zdarza mi się oglądać talent show i przez całe półtorej godziny zgadzać się z każdą kolejną decyzją jurorów. Właściwie, to nie zdarzyło się nigdy wcześniej - bitwa numer dwa w The Voice of Poland przetarła szlak. Sędziowska piątka ani razu nie zawiodła, dokonując samych, w moim przekonaniu, trafnych wyborów. Po takim odcinku trudno nie odczuwać satysfakcji: wszystkich swoich faworytów usłyszę jeszcze przynajmniej raz.

TVN postanowił poszerzyć obszar zainteresowań wiernych widzów o projektowanie wnętrz. Niestety, najnowszemu reality show, Bitwie o dom, bliżej jest do Ukrytej prawdy, niż do programu umożliwiającego uczestnikom popisanie się swoją kreatywnością. Jest łzawo.

Za modelkami spacer na wysokości oraz sesja fotograficzna w rytmie rocka. Jest lepiej, ale wciąż wulgarnie.

Pierwszym filmem, który przychodzi mi do głowy na dźwięk słów podróże w czasie, jest „Terminator”, drugim – „Powrót do przyszłości”.

Konflikt Charliego Sheena z twórcą „Dwóch i pół” doprowadził do tego, że zastąpiono go Ashtonem Kutcherem. I trudno było o gorszą śmierć dla tego świetnego sitcomu.

Al Bundy nie ma ciekawej pracy, a rodzina traktuje go jak nieudacznika, przez co ciągle wylewa swoje frustracje. Ale i tak postawiłbym mu piwo!

Długo opierałem się medialnemu fenomenowi Piotra Żyły. Bardzo cieszyły mnie sukcesy skoczka i wydawał się postacią niezwykle sympatyczną, ale żeby wariować z powodu jego wywiadów? Po ostatnim Kubie Wojewódzkim musiałem jednak uznać magię skoczka. 

Cenię kino wykraczające poza pewne tabu, pozwalające na własną interpretację i oszczędne formalnie. Macie podobnie? W takim razie koniecznie obejrzyjcie „Alpy” oraz „Kła” dzisiaj o 21:15 i 23:05 w ale kino+.

Czwórka jurorów The Voice of Poland rozpoczęła wytężoną pracę ze swoimi drużynami. Niektórym wyszło świetnie, większości raczej przeciętnie. I nie pomogły nawet ring, czy klimat bokserskiej walki.

W programie X-Factor, który relacjonujemy dla Was na łamach sPlay bardzo wiernie, zakończył się właśnie etap domów jurorskich. Od przyszłego tygodnia zaczynamy zatem najbardziej ekscytujące live'y. Sprawdźmy, kto tam wystąpi. 

Wstępna selekcja za nami, setki kobiet odarte z marzeń o zdobyciu tytułu Top Model - czas przejść do właściwej rywalizacji. Ledwo wybrano czternastkę najpiękniejszych, a już jedna z nich musiała odejść. Czy jury wybrało słusznie? Pierwszym wyzwaniem, z jakim musiały zmierzyć się przyszłe potencjalne top modelki był wybór ubrań z kolekcji projektantki Gosi Baczyńskiej oraz zaprezentowanie się podczas urządzonych na potrzeby programu konferencji prasowej i pokazu mody. Zadanie o tyle interesujące, że obnażyło ile kobiety wiedzą o swoich mocnych stronach: nie tylko w kwestii cielesności, ale i tego, co mają do powiedzenia. Z zaprezentowanych fragmentów wywiadów wynika, że niewiele, a jeśli już coś, to nic godnego uwagi. Jednakże w tym wypadku nie gadanie, a wyglądanie jest kluczem do sukcesu. Z rozsądnym doborem ubrań uczestniczkom poszło znacznie lepiej, niż z wyjaśnianiem dlaczego biorą udział w show. Najlepsza okazała się  Tamara Subbotko, z kolei najsłabiej wypadła Anna Piechowiak, rozgarnięta na tyle, że na na pokaz mody wybrała się bez butów. Cała konkurencja przebiegła bez silniejszych emocji, czy to ze strony kandydatek, czy widzów. Stanowiła raczej wprowadzenie, wstęp, dopracowanie kierunku, w jakim potoczy się rywalizacja.

Koniec świata! Polska telewizja publiczna decyduje się wyemitować dzieło skandalisty festiwalu Cannes dożywotnio wycofanego z udziału w kolejnych konkursach. Pamiętne słowa padły przy okazji rozmowy o filmie Melancholia, który stanowi esencję najnowszej twórczości reżysera.

Swego czasu chwaliłem „Black Mirror”, ponieważ serial okazał się całkiem ambitny i nietuzinkowy. Wczoraj natomiast nastąpiła premiera drugiego sezonu i jestem zachwycony jego pierwszym odcinkiem.