Książki

Tylko do 17 lutego potrwa świetna promocja w internetowej księgarni Woblink. Za kilkadziesiąt złotych można nabyć pięć arcydzieł literatury światowej. Za jedyne 7,95 zł (czyli za połowę normalnej ceny) można pogonić białego królika razem z Alicją. Od daty premiery w 1865 roku powieść zatytułowana „Przygody Alicji w Krainie Czarów” nieodmiennie oczarowuje kolejne pokolenia czytelników. Samych wydań angielskich było dotychczas ponad sto (książka została przetłumaczona na 125 języków). Co ciekawe, pierwszy polski przekład pojawił się dopiero w 1910 roku.

„Modlitwy waginy”, „Wilgotne miejsca”, „Smak miodu” czy „Opowiadania z pozycji horyzontalnej” to tylko niektóre z pikantnych ebooków, jakie przecenił z okazji Walentynek sklep Publio.

Śląska gwara w kosmosie? Wydaje się, że to karkołomny pomysł, tym bardziej z elementami „kosmicznego żargonu przyszłości”. Jeśli ktoś uważa inaczej, niech szybciutko przetłumaczy ze ślonskiego na nasze krótki tekst: „Luftplompkom go piźnij, a jo kosmoflinger znojde!”

Za przeciętną, cyfrową publikację, trzeba zapłacić około 20 złotych. Potomkowie Ebenezera Scrooge lub osoby, które nie godzą się z tak poważnym drenażem płytkiej kieszeni mogą poszukać oferty darmowej. Czy za darmo oznacza – źle? Otóż niekoniecznie…

Publio.pl przygotowało bardzo ciekawą promocję, przeceniając o 50% ebooki autorstwa wielu znakomitych pisarzy.

Tytuł jest nieprzypadkowy. Może zanadto dosadny, ale kto wędrował razem z Achają w nierównym szyku wojsk królestwa Arkach (ma na myśli szczególnie tom drugi trylogii) na pewno pamięta, że Ziemiański nie przebiera w słowach.

W nieprzebranych zasobach Internetu pojawił się dzisiaj emocjonalny list otwarty Piotra Boleka, prezesa eLIb.pl, czyli firmy, która najogólniej rzecz ujmując ułatwia wydawcom wejście na rynek publikacji elektronicznych. Pan Piotr postawił mocną tezę. Według niego dystrybutorzy i wydawcy książek zerojedynkowych najbardziej na świecie pragną wykończyć słaby jeszcze i nieokrzepły rynek e-booków. Zdaniem Pana Piotra działają na własną szkodę bo szkoda im kasy na porządne, elektroniczne wydania. Tną koszty jednocześnie starając się poszerzyć asortyment tytułów, aby dobrze wypaść na tle konkurencji i oczywiście przyciągnąć wielu odbiorców. Dzieje się to podobno kosztem produktu, w który dystrybutorzy i właściciele e-księgarni nie inwestują. Psują książki, wydając je byle jak, bez korekty, właściwej oprawy i na odwal. Mówiąc krótko z premedytacją podcinają gałąź na której siedzą.

Czasy średniowiecznej, legendarnej arturiańskiej Anglii to wciąż bardzo interesujący temat, czego przykładem jest ciesząca się od lat niesłabnącym zainteresowaniem powieść "Był sobie raz na zawsze król" T.H. White'a. I choć od premiery pięciotomowej sagi minęło już 50 lat, na całym świecie ma ona wielkie grono zwolenników. W Polsce pojawiła się właśnie druga część serii.

Skąd się bierze fenomen wszelkich seriali kryminalnych czy serii dokumentów na temat pracy organów ścigania? Może to ta odwieczna fascynacja śmiercią, a może wręcz przeciwnie - to zmęczenie faktem, iż śmierć zaliczana wciąż jest do sfery sacrum, a w której tak naprawdę nić uświęconego nie ma, co tego typu programy idealnie ukazują? A może chęć nabrania wrażenia, że inni mają gorzej, a my jesteśmy kuloodporni? Albo odwieczne dążenie do sprawiedliwości, która miałaby dosięgnąć sprawców danej zbrodni, a do których odnalezienia potrzebna jest długa i żmudna praca dziesiątek specjalistów? A może...

Choć to niepozorna książka, powieść Ekateriny Sedii to - jak dla mnie - objawienie mijającego roku. Sprawdzone już w wielu przypadkach połączenie wielkomiejskiego, szarego życia z fantastyczną przeszłością metropolii tutaj nabiera nowego znaczenia. Porównywanie mało znanej pisarki do sławnego już Neila Gaimana jest jak najbardziej na miejscu.

Lubimy się bać. Gdyby tak nie było, Stephen King zaniechałby pisania po pierwszej książce, a sale kinowe świeciłyby pustkami podczas projekcji filmów grozy. Jest inaczej, o czym wiemy zarówno my, jak i twórcy powieści oraz filmów mających wywołać w nas stany lękowe.

Książek, filmów czy też gier o tematyce wojennej jest bez liku. Czy to II Wojna Światowa, czy też jakiś mały - na dodatek fikcyjny - konflikt, zainteresowanych nie brakuje. Oczywiście ciekawość zaczyna i kończy się na fotelu przy kominku w domowym zaciszu. Bo nikt nie chciałby być świadkiem, czy też uczestnikiem, prawdziwej wojny. Nie tej znanej z ekranu, w której to pojedynczy żołnierz przechyla szalę zwycięstwa na którąś ze stron, z radością wykaszając w pień wrogów nieśmiertelnym Kałasznikowem. Ale w tej, w której tysiące obywateli ginie co dzień. Z głodu, chorób czy też nienawiści agresorów.

Muzyka łagodzi obyczaje i łączy pokolenia. Słuchając jej zapominamy o świecie i wtapiamy się w historię, jaką muzycy chcą nam opowiedzieć. Takie emocje próbuje przekazać Gilad Atzmon - muzyk jazzowy izraelskiego pochodzenia, który stał się popularnym pisarzem i komentatorem życia politycznego. Te trzy dziedziny łączą się ze sobą w jego drugiej książce pt. Moja jedna jedyna miłość.

Mam tego serdecznie dosyć. Wy też nie lubicie, gdy po raz kolejny serwuje się Wam odgrzewany kotlet? Nie mam na myśli tutaj tylko kulinariów, ale ogólnie gry, filmy lub książki. Ile razy twórcy zarzekają się, że ich nowe dzieło jest… naprawdę nowe?

W obecnych czasach mamy niewielu ludzi, którzy mogliby dorównać Neilowi Gaimanowi pod względem wykorzystywanych przez niego form artystycznego wyrazu. To osoba tak wszechstronnie utalentowana, że swoją pracą skutecznie wypełnia wiele dziedzin dzisiejszej kultury. Pisze książki, tworzy scenariusze do filmów, opracowuje komiksy i para się mnie znaczącymi przedsięwzięciami. Jak sam twierdzi, wybiera najlepszą formę przekazu dla danej historii. Neil Gaiman zdobył ogromne uznanie, będąc przez wielu uważanym za jednego z najlepszych obecnie żyjących pisarzy. Tworząc swoje kolejne dzieła korzysta z różnych gatunków literacki, często sprawnie łącząc je ze sobą.

Co począć, kiedy najnowsza książka Neila Gaimana okazuje się być przeznaczona dla młodzieży? Ano nic. Po prostu idziemy ją kupić, następnie czytamy ją, by potem stwierdzić, że mimo iż od lat młodzieńczych trochę już nas dzieli, to nadal nieźle się bawiliśmy i miło spędziliśmy czas z "Księgą cmentarną".

Magia - czym właściwie magia jest? I czy istnieje? Nawet jeśli wcześniej w nią nie wierzyłem, Neil Gaiman udowodnił mi, że ona istnieje. Magia słowa. Kiedy litery tworzą piękną i wzruszająca baśń dla dorosłych o przygodzie i miłości, która ostatecznie triumfuje w Krainie Czarów. Jednocześnie Gwiezdny Pył jest podróżą do czasów, kiedy magia była na wyciągnięcie dłoni, tuż za kamiennym murem. I cóż to za podróż!

Znana teoria głosi, że bogowie są odbiciem naszej wiary. Dopóty wiedzie im się dobrze, dopóki człowiek nie zapomni o nich. Lecz co potem? Znikają jako wytwory wyobraźni, a może, pozbawieni boskich atrybutów, wtapiają się w tłum? Neil Gaiman udowadnia, że to drugie.

"Miś", "Nie lubię poniedziałków" czy "Poszukiwany, poszukiwana" to filmy, które obrazują absurd PRL-u w sposób mocno podlany satyrą. Książek traktujących o minionym ustroju z przymrużeniem oka, również nie brakuje. Jedną z nich jest "Słowik Moskiewski". Powieść autorstwa Grzegorza Gortata nie została jednak napisana w tamtych latach, lecz teraz, mamy więc do czynienia z pastiszem.

Maria Joan Hyland, australijska powieściopisarka, zadebiutowała książką zatytułowaną "How the Light Gets In", która kandydowała do miana najlepszego pisarskiego debiutu, jak i kilku innych prestiżowych nagród. Teraz, w 2008 roku, Hyland wraca z nową powieścią - "Odzyskanym".