Filmy

Co jeśli ludzkość utraciłaby zdolność do prokreacji? W filmie „Ludzkie Dzieci”, Alfonso Cuarón przedstawia dystopijną wizję świata, w którym kolejne pokolenie nigdy się nie narodzi. Ta ekranizacja powieści P.D. James łączy w sobie emocjonującą akcję, społeczne przesłanie i doskonałe kreacje aktorskie, skłaniając widza do głębokich refleksji.

Hollywood od lat odgrzewa stare hity, próbując sprzedać je nowemu pokoleniu. Niestety, często kończy się to zatraceniem oryginalnej magii i nadaniem filmom komercyjnego sznytu. Tak stało się również w przypadku remake’u kultowego brytyjskiego horroru The Wicker Man, który w 2006 roku zyskał nową, amerykańską wersję. Czy jednak warto było wskrzeszać tę historię?

Luc Besson, twórca takich hitów jak Leon Zawodowiec czy Piąty Element, w filmie Angel-A postawił na zupełnie nową stylistykę. Ta czarno-biała komedia romantyczna z elementami dramatu to opowieść o zagubionym oszuście i tajemniczej kobiecie, która odmienia jego życie. Czy to godne pożegnanie z reżyserią?

Każda historia ma swój początek. Z takiego samego założenia wyszedł również Jonathan Liebesman, twórca „Beginning”. Popijając ciepłą kawę, czytał zapewne w jakimś brukowcu o pierwszej części „Masakry”, zastanawiając się w ogóle nad sensem tego filmu. Rodzina kanibali, stary dom na peryferiach Ameryki, 33 straszliwe zabójstwa, tajemnica otaczająca całe wyludnione miasteczko. Fabuła jak na standardowy horror przystało. Pytaniem było jednak, co spowodowało takie, a nie inne „zdziwaczenie” wesołej rodzinki, lubującej się w ludzkim mięsie? Wielu fanów zastanawiało się też nad przeszłością Leatherface, przetłumaczonego nieudolnie jako Skórzaną Twarz. W końcu tacy popaprańcy nie rodzą się na drzewach. Bingo! Jonathan doszedł do wniosku, że nakręcenie kolejnego horroru spod znaku piły mechanicznej będzie bardzo dobrym pomysłem. Mityczna otoczka zdarzeń opartych na prawdziwych wydarzeniach zapewne przyciągnie masę ludzi do kin. Jonathan zgarnie szmal, a przy okazji, od niechcenia, wyjaśni fanom jak to wszystko powstało.

„X-Men: Ostatni Bastion” to trzecia część kultowej serii o mutantach, która łączy spektakularne efekty wizualne z interesującą fabułą. Film kontynuuje przygody bohaterów, którzy muszą stawić czoła nowemu zagrożeniu związanemu z wynalezieniem szczepionki dla mutantów. Choć „Ostatni Bastion” dostarcza mnóstwo akcji i efektów, ma też swoje słabsze strony w porównaniu do poprzednich części.

„Karol – papież, który pozostał człowiekiem” to kontynuacja kinowego hitu o Janie Pawle II, w którym historia papieża Polaka jest ukazywana przez pryzmat jego pontyfikatu. Choć film stara się oddać mądrości papieża i jego relacje z bliskimi, nie unika pewnych fabularnych problemów, które sprawiają, że całość traci część swojego potencjału. Mimo to, zakończenie stanowi niezwykle wzruszający moment, będący hołdem dla papieża.

Fatih Akin zabiera widzów w muzyczną podróż po Stambule – mieście, gdzie tradycja spotyka się z nowoczesnością, a różnorodne gatunki muzyczne odzwierciedlają bogactwo kulturowe Turcji. To dokument, który przez dźwięki opowiada o ludziach, ich tożsamości i kontrastach tętniącej życiem metropolii.

Debiutujący reżyserzy mają trudne zadanie, by przebić się w świecie kina. David Slade w swoim pierwszym filmie „Pułapka” prezentuje odważny thriller psychologiczny, który zmusza widza do ciągłej zmiany perspektywy i balansowania między sympatią a niepokojem wobec bohaterów.

Zbliża się grudzień, a wraz z nim świąteczna mania. Przy wieczornych, zimowych spacerach drogę będą nam oświetlać, rażące jasnym światłem lampek, choinki oraz kolorowe ozdoby, wiszące na sklepowych wystawach. Nasze domy, jak co roku będą przepełnione bombkami, pluszowymi Mikołajami bądź szopkami bożonarodzeniowymi. W kościołach okres roratni i stopniowe budowanie świątecznej stajenki. Dla filmowych koneserów, Boże Narodzenie to również specyficzny okres, w którym na ekranach kin będzie można zobaczyć mnóstwo ciekawych propozycji.

Brytyjskie komedie mają długą tradycję i wysoko postawioną poprzeczkę. Debbie Isitt w swoim filmie „Confetti” podejmuje ryzykowny eksperyment – tworzy fikcyjny dokument o konkursie na najbardziej oryginalny ślub. Czy improwizowana forma i satyryczne spojrzenie na współczesne reality show to przepis na sukces?

David R. Ellis postanowił przywrócić do życia horror z motywem zabójczych zwierząt, tworząc film, w którym węże atakują pasażerów samolotu. Czy internetowa współpraca nad scenariuszem i udział Samuela L. Jacksona wystarczą, by uratować ten projekt?

Czy amerykańska wersja kultowego „Infernal Affairs” mogła dorównać azjatyckiemu pierwowzorowi? Martin Scorsese udowodnił, że dobry reżyser potrafi nadać historii nowy, unikalny charakter.

Czy kino akcji może być realistyczne i pozbawione przesadnych efektów specjalnych? Richard Donner udowadnia, że tak. „16 Przecznic” to dynamiczny thriller z Brucem Willisem w nieco innym niż zwykle wydaniu.

Długo się zbierałem do obejrzenia „Kumpli na zabój” i choć początkowo byłem do filmu sceptycznie nastawiony, to ostatecznie nie żałuję tej decyzji. Choć nie jest to dzieło wybitne, ma swój urok i potrafi zaskoczyć. Film opowiada o dwóch mężczyznach, którzy na początku są zupełnie różni, ale życie zmusza ich do nawiązania niespodziewanej przyjaźni. Czy to wystarczy, by przełamać ich różnice i wyjść z kłopotów?

„Pakt milczenia” to film, który rozczarowuje na wielu poziomach. Choć obiecywał być horrorem z elementami thrillera, w rzeczywistości okazuje się nudną produkcją z przewidywalną fabułą i mało interesującymi postaciami. Jedyne, co może przyciągnąć uwagę, to efekty specjalne oraz… blondynka na ekranie. Niestety, mimo potencjału, film nie potrafi wciągnąć widza.

„Goal!” to film, który zapewni rozrywkę fanom piłki nożnej, ale nie oczekujcie zaskakujących zwrotów akcji czy głębokiej fabuły. Jest to lekki film, który wciąga widza do świata sportu, oferując niezłą rozrywkę na piątkowy wieczór, ale szybko ulatuje z pamięci.

„Sezon na Misia” to animacja, której początkowo nie wróżyłem wielkiego sukcesu, ale okazała się znacznie lepsza, niż się spodziewałem. Świetna oprawa graficzna, zabawne postacie i dynamiczna akcja sprawiają, że seans to prawdziwa uczta dla oczu i ducha. Choć scenariusz nie grzeszy oryginalnością, film nadrabia humorem i energią.

„Śniadanie na Plutonie” opowiada o Patricku „Kici” Braydym – młodym transwestycie z niewielkiego irlandzkiego miasteczka. Od początku różni się od innych – został porzucony przez matkę pod drzwiami parafii. Później, przygarnięty przez gosposię księdza, zaczyna się dziwnie zachowywać – nosić damskie sukienki, malować się. Dowiaduje się, że jego ojcem jest ksiądz, któremu matka zostawiła dziecko pod drzwiami. W katolickiej szkole wywołuje oburzenie swoim zachowaniem, poglądami, śmiałymi pracami pisemnymi. W końcu postanawia odejść z małej miejscowości, gdzie traktują go jak odmieńca i szukać szczęścia gdzie indziej. W końcu, po spotkaniu w drodze osób, które również były w stosunku do niego uprzedzone, rusza do Londynu w celu odnalezienia matki. Nie wie jak wygląda, ani jak ma na nazwisko. Wie jedynie, że jest podobna do jednej z dawnych gwiazd piosenki brytyjskiej – Mitzy Gaynor. W Londynie poznaje różnych ludzi, częściej nastawionych pozytywnie i rozumiejących jego odmienność, choć spotyka też kogoś, kto usiłuje go zamordować. Jego podróż kończy się w nietypowy, przewrotny sposób – co prawda poznaje matkę, ale to z ojcem nawiązuje bliższe kontakty.

Rosyjska kinematografia rzadko trafia na polskie ekrany, ale „9 kompania” udowadnia, że warto jej się przyjrzeć. Film Fiodora Bodnarczuka to widowiskowy dramat wojenny, który w niczym nie ustępuje hollywoodzkim produkcjom, a fabularnie potrafi nawet je przewyższyć. Czy warto go obejrzeć? Sprawdź, dlaczego ten film zdobył tak wielką popularność.

Zdarza się, że w poszukiwaniu lekkiej rozrywki trafiamy na film, który zamiast bawić, nuży i rozczarowuje. „Kawaler” w reżyserii Gary’ego Sinyora to właśnie jedna z tych komedii romantycznych, które trudno przebrnąć bez poczucia straconego czasu. Czy warto poświęcić mu dwie godziny? Odpowiedź znajdziecie w recenzji.