Książki

 Człowiek ze stali pozostaje względnie wierny komiksowym mitom, przynajmniej jeśli chodzi o ogólny zarys historii. Ale jak każda adaptacja - dokonuje wielu zmian i innowacji. Oto najciekawsze z nich. 

Nie wiem, jak w świetle chuligańskich wybryków na ostatnim wykładzie prof. Baumana wyglądałyby dzisiaj prelekcje Leszka Kołakowskiego, gdyby żył. Szumowiny i intelektualna miernota swoją wiedzę na temat życiorysu filozofa opierałyby zapewne na notatce z Wikipedii, a nie chociażby na niewiele dłuższym dziełku, jakim są "Ułamki filozofii".

„Jeśli to czytasz, znaczy – jesteś kozakiem. Po pierwsze – witaj! Miło mi cholernie, że na świecie jest jeszcze ktoś równie pokręcony jak ja. Cieszę się, że śmieciowe jedzenie, dziura ozonowa, misie żelki, Familiada i wszechogarniający – wlewający się wszystkimi otworami ciała kretynizm nie zdołały wykastrować wszystkich z jaj, rozumu i poczucia humoru.” Karolina Korwin-Piotrowska

Napoleonka, sławojka, bardotka. Co łączy te trzy słowa? Otóż ich nazwy pochodzą od osób, które daną rzecz lansowały. Nie jestem pewien, czy Napoleon uwielbiał kremowe ciastko, ale Sławoj Składkowski z pewnością propagował w przedwojennej Polsce nowy sposób na defekację - w pięknym, murowanym ustępie, nie za stodołą. A bardotka? Zapytaj babci: jeśli nosiła bardotkę, to musisz wiedzieć, że twoja babunia chciała być boginią seksu!

W obozach zagłady umierało się szybko albo długo, w zależności od okoliczności, ale jedno było niemal pewne – śmierć. Tadeusz Pietrzykowski wywalczył sobie drogę do wolności własnymi pięściami, bijąc i nokautując m.in. znienawidzonych obozowych kapo. Jego historia jest fascynująca i nieprawdopodobna, a najbardziej zdumiewające, że jest prawdziwa.

O Tyrmandzie pisałem już przy okazji "Cywilizacji komunizmu". Ile ten człowiek potrafił wytworzyć w swoim niewielkim ciele żółci i jadu wie tylko ten, kto przeczytał tę książkę. Z drugiej strony gdzieś to całe zło autor "Złego" musiał oddawać. I nie oddawał go otoczeniu, jak Hłasko waląc po mordach kolegów-poetów, ale na parkiecie w rytmie jazzu.

Dla jednych fajny MILF*) i polska Nigella Lawson, dla drugich "królowa pasztetów" do sześcianu. O ile PiKej generuje hejt intensywny jak strumień z sikawki na festynie OSP, tak Marta Grycan zasiliła milionem strumyków spore jezioro. Dajmy na to: jezioro Wiktorii. Nie Wiktorii Grycan - po prostu Wiktorii. A mnie najbardziej ujmuje to, że pomimo szlamu dookoła nadal siedzi na głazie niczym rusałka i robi swoje.

Czy Wy też macie ich dość? Łażą wszędzie na te swoje demonstracje, machają kolorowymi szmatami, wykrzykują obraźliwe hasła, ubierają się w cholera wie co. A potem pretensje: jesteśmy dyskryminowani!, nam się też należy!, oddajcie wrak! itd. Bądźmy jednak szczerzy: to też są ludzie. Są tacy jak my... ...ci h e t e r o s e k s u a l i ś c i.

Przedwieczny konflikt, z wyraźnym podziałem na tych dobrych i tych złych, na biel i czerń, na anioły i demony, od zawsze pozwalał nam znaleźć równowagę w ogromnym wszechświecie. Co jednak, kiedy zabraknie tego „głównego dobrego”, siły sprawczej, nazywanej Bogiem, Allahem, Jahwe? Wszystko się sypie, a ci dotychczas praworządni zaczynają grać naprawdę brutalnie.

Dym z wygaszanych grilli przesłania zachód słońca nad ogródkami działkowymi. Wtem spokój rozdziera eksplozja gardeł: "Hej! Hej! Heeeej sokoły!" Znana sprawa. Natomiast jeszcze przed kilku laty w biesiadnym repertuarze można było znaleźć hity eksportowe braci ze wschodu: "Kalinka moja" i "Biełyje rozy". Gdzie się podziały tamte prywatki? No właśnie. Obecnie Rosję kojarzymy przede wszystkim z filmików z rejestratorów samochodowych. Ten hermetyczny obraz odczarowuje wieloletni korespondent Polskiego Radia w książce "Matrioszka Rosja i Jastrząb".

O losach Magika, Fokusa i Rahima podsumowanych przez Macieja Pisuka, autora książki, szeroko pisała na sPlay.pl Ewa Sołtysiak w tekście „Drugie życie Paktofoniki”. Osobiście nie czuje takiego szacunku dla dokonań trójcy z Katowic, bo ta muzyka, poza „Jesteś bogiem”, zupełnie do mnie nie przemawia.

Gdy Sylwia Chutnik chodziła jeszcze do szkoły, a Dorota Masłowska z drabiną na truskawki, Olga Tokarczuk machnięciem dreadlocków wprowadziła do polskiej literatury powiew świeżości. Paradoksalnie, zamiast chłodnej bryzy, mózgi czytelników rozpalił gorący sirocco. Proponuję na początek wystawić się na powiew książki "Prawiek i inne czasy".

Nie masz szkoły, nie masz roboty, odbijasz się tylko od twoich życiowych ścian, które osobiście wymurowałeś bardzo blisko siebie? To wszystko pryszcz. Gdy nie wiesz, czy jesteś Polakiem, czy Niemcem, a do Warszawy właśnie wkracza Wehrmacht - to jest dopiero problem. Pozostaje tylko morfina i dziwki. A mówią, że to dzisiejsza młodzież taka zepsuta.

Superman,  Nadczłowiek jutra,  Człowiek ze stali. Ikona amerykańskiej popkultury - przed pójściem do kina, warto przypatrzeć się najlepszym komiksom z jego udziałem

"Metro 2033" było dobre, mocne i rozpirzające mózg na tysiąc kawałków. W jednej powieści zmieścił się cały, chociaż skarlały świat. Cykl książek przetłumaczono na ponad 20 języków, ruszyła machina gier, wystartowały komiksy, czapeczki i gumy do żucia o smaku uranu. Wszyscy chcą iść do metra i walczyć z mutantami albo przynajmniej uprawiać w tunelach jadalne grzybki. A „Czas zmierzchu”? To zupełnie inna historia. Gorsza?

Jak pomnażać oszczędności? Dobre sobie. Lepiej zadać pytanie: jak mieć jakiekolwiek oszczędności? Flota sama wypływa z kielni: a to znowu imieniny w zakładzie pracy i zrzuta, a to rata za plazmę, co to ją na Euro kupiliśmy, a to kumpla trzeba było poratować, bo puścił pensję na automatach itd. Maciej Samcik, wieloletni dziennikarz ekonomiczny Gazety Wyborczej odpowie na to pytanie, choć stawia przy tym warunki.

Nazwisko Palin kojarzy ci się z najlepszym MILFem amerykańskiej polityki? Zły trop, zboczeńcu! Choć jeśli twa psychika jest lekko zwichrowana, to pewnie nieobca jest ci grupa Monty Python. Tak, to właśnie o tego Palina, członka kabaretu, chodzi. Tym razem nie wystąpi w solowej roli komedianta, ani podróżnika, choć na koncie ma kilka turystycznych książek, ale rasowego literata. Czy "Prawda" będzie bolesna jak śmierć papugi Polly?

Zasada jest jest prosta jak konstrukcja cepa. To czytelnik ustala cenę. Nie wydawca, nie autor, nie sklep, który narzuca idiotyczną marżę. Autorzy inicjatywy dopuszczają nawet taką możliwość, że klient zapłaci jedynie złotówkę za cały pakiet.

Wyjść w piątek z roboty o 13:00. Guilty pleasure? Szef poza biurem? Efektywne zarządzanie zadaniami? Jakkolwiek tego nie nazwać, zawsze to sympatyczna okoliczość. A gdyby wychodzić z roboty zawsze o tej godzinie, albo jeszcze lepiej: mieć 4-godzinny tydzień pracy? Brzmi to tak wspaniale, że aż niewiarygodnie.

Zanim Jeż Jerzy trafił na duży ekran i pokazał kolce, niemal przez dwie dekady przemykał pomiędzy kultowym magazynem „Ślizg” i albumami komiksowymi. Ten kolczasty zwierzak z gołą dupą zauroczył niegdyś odbiorców bezstresowym podejściem do życia i bezkompromisową postawą wobec „dresów”, skinów i innych patologii. Teraz powrócił, cyfrowo, z przytupem i na ostro. Witamy Jeża Jerzego.