Dramat

Jestem zły, naprawdę jestem zły, że stacja WGN dopuściła do tego, żeby mało straszne i hype’owane Salem trafiło do ramówki wiosennej, a Manhattan letniej. Tak dobrego serialu, który chociaż ociera się o historię, dawno nie widziałem. Słyszeliście może o Manhattan? Nie? No właśnie, a powinniście, bo póki co, ten serial zapowiada się znakomicie.

Naprawdę od bardzo dawna, nie trafiłem na serial, który równie mało by mnie obchodził, co "Black Blox". Nie mam tu na myśli mojego ignoranctwa serialowego, ponieważ wchłaniam nawet największe odrzuty produkcyjne, ale nijakość serialu. "Black Box" jest tak wyjątkowo średnim jakościowo serialem, że na samą myśl o nim ogarnia człowieka znużenie. Aż wstyd, że stacja ABC mogła coś takiego pokazać swoim widzom.

Niedawno do kin trafił kolejny film, w którym się strzelają. Szybka akcja, samochody, piękna kobieta i pościgi - podobno każdy facet kocha tego typu opowieści. Takich filmów, łącznie z tymi, które nie trafiły na ekrany kin, w ciągu ostatnich 10 czy 20 lat wyszło niewyobrażalnie dużo. Co sprawia, że o jednych zapominamy i szybko trafiają na półkę "klasy B, C lub niżej", a inne wciąż cieszą się uznaniem?

Już pojutrze, 8 marca, obchodzimy Dzień Kobiet. To święto, przez jednych znienawidzone oraz kojarzone wyłącznie z goździkami i nylonowymi pończochami, dla drugich może być miłym akcentem i pretekstem do babskiego spotkania. I dla mnie tym właśnie jest, ale może to dlatego, że ja nie muszę babom kupować kwiatków. 

12 Years a Slave został przez wielu ogłoszony najlepszym filmem roku. Często podchodzę z dystansem do takich oświadczeń, ale tym razem jest inaczej. Najnowszy obraz Steve’a McQueena jest jednym z najbardziej przejmujących jakie widziałem w moim życiu. Na ten film zwyczajnie wypada iść i nie sugerujcie się tymi wszystkimi nominacjami i nagrodami, które 12 Years a Slave dostało. Idźcie po prostu do kina.

Filmów akcji raczej nie kręcimy. Nie stać nas. Tak samo jak na filmy fantastyczne, katastroficzne i wiele, wiele innych. Cóż więc pozostaje? Plastikowe komedie romantyczne i dramaty, dowodzące, że urodziliśmy się w najgorszym możliwym miejscu do życia. 

"Byzantium" klasyfikowane jest jako horror chyba tylko dlatego, że głównymi bohaterkami są wampirzyce. Ten film to dramat psychologiczny bardziej niż cokolwiek innego, próżno szukać w nim scen wywołujących dreszcz niepokoju. I swoim gatunku jest to całkiem znośny obraz, którego wady nie dominują nad zaletami. 

Zwiastuny, które pokazują wszystkie najlepsze sceny z filmu to zjawisko powszechne. Takie, które zdradzają trochę zbyt wiele z fabuły zdarzają się notorycznie. Najnowszy trailer do komedii "Sekretne życie Waltera Mitty" z Benem Stillerem w roli głównej, trwa przeszło sześć minut i właściwie w całości streszcza ten obraz. 

Wojciech Smarzowski, przez niektórych nazywany najjaśniejszą postacią polskiego kina, u innych wzbudzający wyłącznie negatywne skojarzenia, pracuje nad nowym filmem - "Pod Mocnym Aniołem". W sieci pojawił się jego pierwszy zwiastun. I podobnie jak nazwisko reżysera - wzbudza kontrowersje. 

Opowiedziana już na tak wiele sposobów biblijna historia o potopie nie wydaje się na pierwszy rzut oka wyjątkowo interesującym materiałem na film. Choć oficjalny zwiastun temu przeczy, rodzi pytanie czy nie pokazuje wszystkiego, co w "Noe" godne uwagi. 

O „Newsroomie” pisali na łamach sPlay Piotr i Adam. Sezon drugi już się skończył, sezon trzeci – jeszcze nie zaczął; skąd więc pomysł na ten wpis? Ostatni odcinek obejrzałem dopiero wczoraj, a jest w tym serialu coś bardzo prowokującego do refleksji, o czym chciałbym podyskutować.

Muszę się do czegoś przyznać już na wstępie - Clina Eastwooda uwielbiam jak żadną inną postać z Hollywood i mógłbym oglądać bodaj wszystkie jego filmy w nieskończoność. "Za wszelką cenę" jest moim zdaniem jednym z najlepszych jego obrazów, ustępującym nieco jedynie "Gran Torino" i "Bez przebaczenia". 

Podczas dogasających właśnie targów Gamescom w Kolonii, dowiedzieliśmy się, że seria Gran Turismo nie tylko doczeka się szóstej odsłony gry, jeszcze w tym roku, ale również własnego filmu. Ten jednak będzie czymś nieco innym od nadchodzącego Need for Speed. Być może czymś znacznie bardziej ciekawym.

Seriale prawnicze to wciąż jeden z popularniejszych gatunków serialowych, choć z praktykowaniem prawa mają przeważnie tyle wspólnego co True Blood z problemami współczesnej stomatologii. 

Niewdzięczny obowiązek czytania lektur zaprowadził mnie kiedyś (zapewne także i Ciebie) do "Zbrodni i kary". Od tamtej pory Fiodor Dostojewski kojarzył mi się tylko ze potrzebą większego wysilania mózgu niż przy innych książkach. Dopiero film "Bracia Karamazow" Petra Zelenki skłonił mnie do ponownego pochylenia się nad twórczością pisarza.

Kariera przyjaciół po "Przyjaciołach" nie była aż tak spektakularna jak mogło się wydawać. Nie zrozumcie mnie źle, miliony aktorów oddałoby wszystko, by znaleźć się na ich miejscu, ale swego czasu ci ludzie byli przecież na językach wszystkich. Swoje własne seriale dostali między innymi Matt LeBlanc (i to dwa, w tym marnego Joeya), Courtney Cox i Matthew Perry. Co ciekawe, wszystkie utrzymane w dość zbliżonej stylistyce. 

To może zabrzmieć nieco dziwnie, ale właśnie uświadomiłam sobie, czego szukam w filmach i serialach. Od dawna, pewnie już od jakiegoś pół roku, nie obejrzałam filmu. Seriale zaczęły mnie nudzić, ale odkryłam Rectify. I wiem już, że w treściach audiowizualnych szukam... Książkowości. Dobry serial powinien choć trochę być jak dobra książka.

Jeśli Amerykanie postanowią zrobić własną wersję "Dereka", to uroczyście obiecuję, że pojadę do Stanów, znajdę tego, kto wpadł na ten pomysł i zrobię mu coś złego. Jeszcze nie wiem co, ale "Derek" nie zasługuje, by potraktowano go plastikowymi aktorami i przewidywalnymi, ckliwymi momentami. "Derek" to jedna z najpiękniejszych serii w ostatnich kilku latach.

Historycznie i kulturowo, najnowszy obraz Gusa van Santa to ważny film. W sposób symboliczny rozlicza się z przeszłością Stanów Zjednoczonych, kiedy wśród obywateli szerzyła się homofobia i strach przed demoralizacją dzieci w szkołach. Obywatel Milk to również kolejna pozycja o charakterze homoseksualnym, która realnie liczy się w tegorocznym oscarowym wyścigu. A szanse na zdobycie statuetki są większe niż można przypuszczać.

Hollywood uczy nas wciąż czegoś nowego. Wiele osób zapewne żyje w świadomości, że tajnym agentom komputery nigdy się nie zawieszają, a wszystkie aplikacje chodzą wolno tylko wtedy, kiedy jest to potrzebne do budowania napięcia. Inna ze złotych zasad, które często obserwujemy w przeróżnych kryminałach i thrillerach mówi o tym, żeby nigdy nie podchodzić zbyt osobiście do ciemnych interesów i nie mieszać gangsterskiego życia z prywatnym, bo to zazwyczaj źle się kończy. Tym razem jednak mamy okazję być świadkami umoralniania "tego złego" przez "to dobre".