Muzyka

Jeśli istniałby specjalny sąd, który po zakończeniu przez danego wykonawcę kariery, poddawał jego działalność surowej ocenie, muzycy bądź zespoły poniżej zostaliby za swoje zbrodnie zamknięci w izolowanych celach i poddawani dożywotnim torturom - a to w ramach najłagodniejszego wymiaru kary.

Nową płytę Yeah Yeah Yeahs można wciągnąć jedną dziurką nosa i wypuścić drugą. Po drodze na pewno coś się przyklei i zostanie w odbiorcy na zawsze. Ta muzyka jest wyrazista jak makijaż dziewcząt stojących przy krajowych drogach i nie mniej intrygująca od czerwonego wozu straży pożarnej zaparkowanego przed Kościołem. To nie pierwszy raz, kiedy Yeah Yeah Yeahs dostarcza tak zaskakujących, ale przecież - najlepszych – wrażeń.

Szósty sezon Mad Men będzie towarzyszył nam jeszcze przez kilka tygodni, natomiast zgodnie z Waszymi sugestiami, przygotowaliśmy nowy serialowy soundtrack. 

Odkąd usłyszałem informacje o nowej płycie Daft Punk, przeszedłem ekscytację. Szybko jednak opadła, gdy w Internecie pojawił się teaser promujący singiel „Get Lucky” z Pharrellem Williamsem – nie takiego kawałka się spodziewałem. Aż tu, niczym grom z jasnego nieba, trafia mnie najnowszy singiel Basement Jaxx. Tego mi było trzeba!

Wszyscy mówią, że PSY to artysta jednego przeboju. Ciężko się z tym nie zgodzić, skoro każdy kojarzy go tylko z „Gangnam Style”.  To jeden z tych ‘siarowatych’ ala „Ona tańczy dla mnie” kawałków, których nie da się przełknąć na trzeźwo. Minęło niemal pół roku, a PSY udowadnia nowym singlem, że jest dżentelmenem.

Musicie wiedzieć, że na rapie znam się mniej więcej tak jak wielu polskich kibiców Borussii Dormund zna się na piłce nożnej, ale od czasu do czasu będę o nim dla Was pisał o nim na łamach sPlay, bo - cóż - bardzo lubię. Tym razem mam zawodowego newsa. 

Nie sądziłem, że dojdzie do tego jeszcze w tej dekadzie, ale jednak! Nie mam pojęcia, jakim kluczem kierowała się osoba, decydująca o tym, jakim płytom wypadałoby obniżyć ceny, bo ich wybór wydaje się dość losowy - tym niemniej znajdą się tu zarówno płyty godne polecenia, jak i te, których w życiu bym nie kupił... ale które zapewne również znajdą sobie całkiem spore grono nabywców.

10 kwietnia WiMP uruchomiło nową opcję DIY (do-it-yourself). Każdy początkujący muzyk może pochwalić się autorską twórczością i udostępnić ją za pomocą streamingu platformy. Otwarcie się na amatorskich muzyków to odważny krok w tego typu usługach, choć może to początek końca WiMP?

Typowy Seba to gość o nieszczególnie bystrym spojrzeniu i czaszce gładkiej jak gałka zmiany biegów w tuningowanym Polonezie FSO. Seba lubi pykać w gałę, kitrać szlugi od funfli, a jak się zmęczy, napić oranżady. O ile ktoś obstawi łyka.

Muzykujący aktorzy, tak jak niektórzy muzycy próbujący swych sił w aktorstwie, powinni zostać przy oryginalnym zawodzie. W tej dziedzinie niestety nie ma wyjątków. Nawet jeśli artysta ma rzeczywiście dobry wokal, to ostateczny wynik często w pełni nie zadowala. Hugh Laurie to znakomity tego dowód.

AWOLNATION to formacja pewnie krocząca ścieżką wyznaczoną przez inne indierockowe czy indiepopowe ekipy, które powoli, sukcesywnie, za pomocą udanych singli używanych na potrzeby ścieżek dźwiękowych filmów czy reklam, przebijały się z około-pitchforkowej alternatywy do popowego mainstreamu, zyskując status gwiazd z utworami emitowanym co chwilę w stacjach radiowych.

iTunes ostatnio rozpieszcza fanów klasycznego rocka - niedawno w sklepie Apple ekskluzywnie w wersji cyfrowej pojawił się album Let It Be... Naked The Beatles, a teraz także fani Led Zeppelin, innej legendarnej ekipy, znajdą coś dla siebie - również tylko i wyłącznie w ramach jabłkowego ekosystemu.

16 lat temu Hanson zrobili ogromną furorę. Trzech amerykańskich długowłosych braciszków udających hippisów lat dziewięćdziesiątych opublikowali „MMMBop”. Kupili mnie i innych pozytywnym vibe’em oraz faktem, że przed mutacją głosu też można porządnie się uplasować w muzycznym przemyśle.

Można lubić Robina Thicke albo nie, można lubić singiel Blurred Lines bądź też nie, ale jedno trzeba przyznać - gość ma, wybaczcie określenie, jaja. Nie dość, że w owym utworze samplowany jest sam Marvin Gaye, to jeszcze ilustruje go gorący jak piasek na egzotycznej plaży teledysk pełen apetycznych, roznegliżowanych panienek.

Zgodnie z Waszymi sugestiami, czym prędzej na tapetę wziąłem soundtrack z Californication. 

Zakrztusiłem się pierwszymi dźwiękami „I Wanna Be Your Man”. Współczesny bit zmieszany z gitarą lat pięćdziesiątych w stylu Beach Boys wciąga i natychmiastowo hipnotyzuje. Płyta Here’s Willy Moon jest wypełniona takimi wyjątkowymi momentami. Willy Moon to gwiazda, na którą chyba dużo osób długo czekało!

Newsweek zaszufladkował nowy album The Knife do popu. Ziarenko prawdy może w tych słowach jest, ale przez taką generalizację robi się krzywdę, stawiając zespół tuż obok Britney Spears, Adele czy Lany Del Ray. Shaking The Habitual robi z muzyką popularną, to co sugeruje tytuł – wstrząsa notorycznością i to z ogromną siłą.

Ani to oryginalne, ani nie piękne, nawet ciężko w tym doszukiwać się jakiejś iskierki geniuszu. Ot, zespół jak zespół taki trochę nie na czasie. Ale jakże wspaniały to zespół, jak cudne, słodkie i bliskie sercu rzeczy wyczynia, i nawet zapowiada kolejne już za miesiąc!

Niezła gratka trafiła się fanom The Beatles korzystającym ze sklepu Apple. Do katalogu wydawnictw nagranych przez The Fab Four dołączyło kolejne, wyjątkowo ważne.

Miło mi poinformować, że sPlay podjął współpracę z serwisem Tuba.fm.