Audiobooki

Bohater czy zdrajca? Być może na to pytanie odpowie Glenn Greenwald, dziennikarz śledczy The Guardian. Edward Snowden z tuby wolności przeistoczył się w prawdziwego Wally’ego – faceta nie do wypatrzenia. Czy Amerykanin tylko tyle miał do powiedzenia? Cóż, wcześniej to samo napisali Orwell i nasz Tomasz Kołodziejczak.

Trzykrotnego zwycięzcy prestiżowej nagrody im. Janusza A. Zajdla można nie znosić i omijać z daleka jego jadowitą publicystykę, ale nie można ignorować książki, którą napisał… piętnaście lat temu. Dlaczego?

NIE WARTO MORDOWAĆ PORTFELA. LEPIEJ ZAMORDOWAĆ PORCJĘ CURRY.

Historia jak z kryminału. J.K. Rowling, autorka cyklu o Harrym Potterze, napisała kryminał pod pseudonimem. Tajemnica nie wyszłaby na jaw, gdyby nie pewien dociekliwy dziennikarz, który pewnie teraz dostał przeniesienie z działu literackiego do śledczego.

Jacek Piekara w „Dotyku zła” niebezpiecznie zbliżył się do cienkiej linii oddzielającej kreatywność od literackiego letargu. Linii, którą już przekroczył, niestety, Andrzej Pilipiuk. Zwiększaj dystans, panie Randall, bo masz pan potencjał!

Kto robi najbardziej profesjonalne audiobooki i słuchowiska, jakich możecie posłuchać tego roku? Sound Tropez. Kto pracuje razem z plejadą polskich gwiazd, dając życie kartom Gry o Tron i The Walking Dead? Sound Tropez. Kto zdewastował rekordową ilość warzyw, na potrzeby budzących ciarki dźwięków? Sound Tropez.

Ledwo zabrzmiał ostatni dzwonek w tym roku szkolnym, a dzieci już wybiegły ze szkoły na zasłużony (lub nie) odpoczynek od nauki. Część wakacje spędzi na łonie natury, część w kurortach all-inclusive, jeszcze inne w mieście, a reszta przed komputerem. I większość ani myśli czytać lektury podczas letniej przerwy! Nie bój nic, drogi rodzicu – jest na to rada. Przyda się empetrójka otrzymana na komunię.

Długo czekaliśmy na oficjalne, elektroniczne wydanie „Władcy Pierścieni” J.R.R. Tolkiena. Wreszcie jest do kupienia, a jeśli się pospieszycie, to jeszcze zaoszczędzicie trochę grosza na promocji. Warto wracać do przetrzepanej tysiąc razy historii?

Elektroniczna księgarnia Nexto potrafi zaskoczyć świetnymi akcjami promocyjnym. Osobiście najbardziej podobają mi się, zresztą na pewno nie tylko mnie, takie promocje, gdzie nie trzeba płacić ani złotówki. Kto chce skorzystać?

Gdy Sylwia Chutnik chodziła jeszcze do szkoły, a Dorota Masłowska z drabiną na truskawki, Olga Tokarczuk machnięciem dreadlocków wprowadziła do polskiej literatury powiew świeżości. Paradoksalnie, zamiast chłodnej bryzy, mózgi czytelników rozpalił gorący sirocco. Proponuję na początek wystawić się na powiew książki „Prawiek i inne czasy”.

Wyjść w piątek z roboty o 13:00. Guilty pleasure? Szef poza biurem? Efektywne zarządzanie zadaniami? Jakkolwiek tego nie nazwać, zawsze to sympatyczna okoliczość. A gdyby wychodzić z roboty zawsze o tej godzinie, albo jeszcze lepiej: mieć 4-godzinny tydzień pracy? Brzmi to tak wspaniale, że aż niewiarygodnie.

Dzięki umiejętności dedukcji byłem w stanie przewidzieć, że po filmie Guya Ritchiego postać Sherlocka Holmesa w świadomości widzów utrwali się jako awanturnik i bajerant. Z drugiej strony wizerunek ugrzecznionego śledczego z retro filmów BBC również mija się z prawdą. Posłuchajcie zatem, jaki naprawdę był Sherlock Holmes.

„Dziś praktycznie nie ma już roślinności, upraw rolnych, lasów i łąk. Cały obszar lądów poza miastami pokryty jest płytkami Grilla. Nie są to zwyczajne fotoogniwa. To niezwykle pomysłowy wytwór ludzkiej technologii: zintegrowane elementy przetwarzające energie słoneczną, które działają jak liście roślin zielonych, lecz ze znacznie większą wydajnością.” To świat przyszłości z genialnej powieści pt. „Cylider van Troffa” Janusza A. Zajdla. Nasz świat?

Ach! Przygodo! Przejść się wieczorem w szaliku Lecha po warszawskiej Pradze, czy przepychać się pod urzędem ostatniego dnia składania rozliczeń podatkowych… Drzewiej to jednak lepiej bywało. Świst silnego passatu, tumany morskiej piany czy zgrzytający między zębami piasek… Juliusz Verne za każdym razem przenosi mnie w czasy beztroskiego dzieciństwa, gdy umysł nie został jeszcze przepuszczony przez maszynkę do mielenia zwaną mass mediami. Czy dzisiaj twórczość Francuza jest jeszcze cokolwiek warta?

Dzień dziecka w pełni. Ptaszki ćwierkają, słonko świeci… tylko, cholera, w ekranie się odbija. I jak tu dziecku książkę poczytać? Idealna wymówka, by krzewienie dobrego nawyku u najmłodszych odłożyć na bliżej nieokreśloną przyszłość i oddać się pokusom doczesnym, upieczonym na grillu i skropionym złocistym napojem. Ale mam niespodziankę! Gdy wieczorne niebo rozświetli się łuną siwego dymu z wygaszanych palenisk, warto podpiąć telefon pod głośniki i włączyć młodemu audiobooka.

Znasz ten obrazek: trumny na katafalkach ustawione w rzędzie, owinięte całunem w gwiazdy i pasy. Ta sama tkanina powiewa na maszcie górującym nad cmentarzem, a nad głowami lotnicy wykonują formację „brakującego towarzysza”. Amerykanie na ten widok zrywają się ze stołków, a Polacy? Czy pogodziliśmy się z kontrowersyjnymi misjami w Afganistanie i Iraku? Ci żołnierze to dla jednych bohaterowie, dla drugich karierowicze, zarabiający na ludzkim cierpieniu. Jaka jest prawda?

„Wampir z MO”? Dobra wiadomość jest taka, że te wampiry w niczym nie przypominają wariantów lalki na literę B., wziętych z sagi „Zmierzch”. Zła wiadomość jest taka, że wyszły spod pióra Andrzeja Pilipiuka.

„Papier idzie, potem wraca – oto biurokraty praca!” Albo: „częste mycie skraca życie”. Eee… nie, to drugie nie. Wracając jednak do tego pierwszego, to przewalanie papierów z miejsca na miejsce na pewno rozwiązuje problem nadmiaru zadań do zrealizowania. Niestety, tylko na jakiś czas. W pewnym momencie na naszym biurku czy w skrzynce lądują zadania, których ponowne oddelegowanie może skończyć się wcieleniem wojskowej „fali” w warunkach biurowych. Metoda Getting Things Done ma być remedium na piętrzące się sprawy.

Mike Tyson wymyka się wszelkim klasyfikacjom. Był wspaniałym bokserem ale również zagubionym człowiekiem. Może dlatego wciąż budzi tyle emocji i ciekawości. W rankingu magazynu „The Ring”, który dokładnie dziesięć lat temu opublikował listę „100 największych puncherów wszech czasów”, Mike Tyson uplasował się dopiero na 16 pozycji. Ale o ile nie każdy kojarzy Jimmy’ego Wilde’a, który zajął trzecią pozycję albo Earnie Shaversa zamykającego pierwszą dziesiątkę, o Mike’u Tysonie słyszeli wszyscy, niezależnie od tego, czy są fanami boksu, czy nie.

Najpierw były o kilka numerów za duże ciuchy fishbone, fubu, no i deska z bazaru za 70 ziko. Potem był plecak-kostka i przypięte obok siebie naszywki Nirvana i Cradle of Filth. Nie minęło wiele czasu, by jedynym słusznym drinkiem zostało „modżajto”, a na śniadanie, obiad i kolację wciągałeś sushi. Gdy Kanye West zamienił regularne patrzałki na żaluzje, stwierdziłeś, że to właśnie ta prastara technologia najlepiej chroni ślepia przed słońcem. Znasz to?