Filmy

„Zagubieni w czasie” („Timestalker”) niestety ominęli nasze kina - dotychczas polscy widzowie mogli obejrzeć ten znakomity film jedynie w ramach wspaniałego Splat!FilmFest (gdzie sam miałem przyjemność się z nim zapoznać). Bardzo mnie cieszy, że obraz trafił właśnie do dostępnych w naszym kraju serwisów VOD - pozostaje mi tylko zachęcić was, byście i wy zapoznali się z najnowszym dziełem Alice Lowe. Bo naprawdę warto.

Choć nowy rok jeszcze dobrze się nie zaczął, to tytuł dla najbardziej polaryzującego filmu można już bez wahania przyznać "Babygirl". Erotyk z Nicole Kidman to produkcja, którą można albo zachłannie oglądać do końca, albo dać się ponieść uczuciu skrępowania i modlić się, by dotrwać do napisów końcowych. "Babygirl" podzieli publiczność, to pewne. W jednym wszyscy się jednak zgodzą: to odważny obraz, który w końcu skupia się na kobiecych fantazjach i ma szansę rozpocząć dyskusję na temat tego, czego pragną kobiety.

"Putin" stawia co prawda poważne pytania na temat tyranii rosyjskiego dyktatora, ale Patryk Vega szuka na nie odpowiedzi w niepoważny sposób. Zamiast refleksji mamy tanie efekciarstwo, które tylko uwydatnia, że twórca nie ma nam nic ciekawego do powiedzenia.

Konstelacja polskich gwiazd w amerykańskich produkcjach powiększa się. Do aktorów występujących w hollywoodzkich tytułach dołącza Piotr Witkowski, którego będziemy mogli zobaczyć u boku Jasona Stathama. Warto też nadmienić, że scenarzystą "A Working Man" jest sam Sylvester Stallone.

Jeszcze nawet nie ogłoszono nominacji do Oscarów, a już pojawiają się pierwsze afery związane ze zbliżającą się ceremonią wręczenia nagród Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej. Oburzenie Denisa Villeneuve'a wzbudza jej decyzja o wykluczeniu "Diuny: Części drugiej" z wyścigu po jedną ze statuetek.

„Numer 24” to jeden z najlepszych filmów wojennych od lat, choć ten norweski hit został zrealizowany za relatywnie niewielkie pieniądze, a Netflix niespecjalnie zadbał o jego międzynarodową promocję. Na szczęście (bo to dobra rzecz!) produkcja cieszy się rosnącą popularnością wśród subskrybentów platformy w wielu krajach. Część z mniej obeznanych w norweskiej historii widzów zadaje też pytania o prawdziwą historię, która stoi za scenariuszem.

W niedawnym wywiadzie Florence Pugh zdradziła, że nigdy więcej nie przyjmie roli w stylu tej, którą zagrała w "Midsommar. W biały dzień". Dlaczego? Jak sama twierdzi, posunęła się za daleko w krzywdzeniu samej siebie.

Kilka dni temu "Bez urazy" od Gene'a Stupnitsky'ego trafiło do oferty Netfliksa, by z miejsca podbić TOP 10 platformy. Seans był dla mnie dziwacznym doświadczeniem - w jego trakcie doznałem zarówno zażenowania (w rodzaju tych boleśnie nieprzyjemnych), jak i kilku pozytywnych zaskoczeń. I choć wciąż nie potrafię się zdecydować, czy mógłbym z czystym sercem polecać ten film, ostatecznie uważam, że to naprawdę interesujący, unikalny przypadek - w trakcie nieco ponad półtorej godziny silna niechęć ewoluowała we mnie w sympatię.

Podbijający właśnie TOP 10 Netfliksa „Sisu” to wojenny western z dużą dozą brutalnej akcji - prosty, niezbyt odkrywczy, ale swój koncept ogrywa z polotem. Jest też pomysłowo niedorzeczny i... całkiem zabawny. Daje widzowi dokładnie to, co wzorowe b-klasowe kino akcji dawać powinno: rozrywkę i satysfakcję. 

W produkcji "Harry Potter i Kamień Filozoficzny" znalazła się jedna scena, z której Chris Columbus nie był do końca zadowolony. Chociaż reżyser miał pomysł, jak ją naprawić, producent wykonawczy nie wyraził na to zgody, i w ostatecznej wersji filmu pojawiła się w niezmienionej formie.

„Twoja wina” („Culpa tuya”) to hiszpański film od Amazon Prime Video, który od kilku dni zajmuje 1. Miejsce w rankingu najpopularniejszych tytułów w Polsce. Jest to film tak osobliwy, że aż wciągający i tak zły, trochę dziwię się, iż jest tak chętnie oglądany. Ale o co chodzi?

Z okazji 30. rocznicy swojej światowej premiery "Nienawiść" wraca na ekrany polskich kin. Kultowe dzieło Mathieu Kassovitza rodzimi widzowie będą mieli okazję obejrzeć w odrestaurowanej jakości 4K.

Wchodzący do polskich kin "The Brutalist" trwa 215 minut (3 godziny 35 minut). To długo, wręcz za długo. Na szczęście twórcy filmu zdają sobie z tego sprawę, dzięki czemu w trakcie seansu publiczność może liczyć na przerwę.

Po świętach czas w końcu odpocząć od rozgardiaszu i rozłożyć się w dresach przed telewizorem. W poszukiwaniu rozluźniającej produkcji, która nie będzie ani komedią romantyczną, ani świąteczną komedią romantyczną, zaczęłam buszować w serwisie Apple TV+ i znalazłam coś, co sprawdziło mi się idealnie. Brad Pitt i George Clooney nie zawiedli.

2024 r. to już pieśń przeszłości. Sprawdźmy za tem, na co kinomani mogą ostrzyć sobie ząbki w 2025 r.

Jason Momoa poinformował, że wcieli się w kultową rolę w uniwersum Jamesa Gunna i Petera Safrana w filmie "Supergirl: Woman of Tomorrow". Aktor podkreślił, że bohater "zawsze był jego ulubieńcem".

Nadszedł czas, by wyłonić najlepsze z najlepszych - czyli ścisłą TOP-kę filmów 2024 r. Rzecz jasna, w pełni subiektywnym okiem.

Warner Bros. ma złe i dobre wiadomości. Złe są takie, że premiera "Batmana 2", który miał zadebiutować w 2026 r., została przesunięta, a dobre - że jego miejsce zajął owiany tajemnicą film Alejandro Gonzáleza Iñárritu i Toma Cruise'a.

Są takie filmy, które potrafią ograć nawet najbanalniejszy koncept w taki sposób, że po prostu nie da się tego nie docenić. „To już koniec” („How it ends”) w reżyserii Zoe Lister-Jones (będącej przy okazji scenarzystką, producentką i odtwórczynią głównej roli) oraz Daryla Weina to komediodramat bazujący na pozornie niewyszukanym założeniu - twórcom udało się oprzeć na nim prostą, ale i głęboko emocjonalną, ciepłą historię. I sprawić, że z przyjemnością odpuścimy im kilka narracyjnych potknięć. 

Tak jak "Forrest Gump" był wielką historią wpisaną w zbiór małych dramatów, tak "Here. Poza czasem" jest zbiorem małych dramatów wpisanych w wielką historię. Trochę bełkot? Przepraszam, mówię językiem filmu Roberta Zemeckisa z Tomem Hanksem w roli głównej.