Widzowie wieszają psy na ostatnim odcinku Rozdzielenia. Najgorzej oceniony epizod w historii serialu - niesłusznie

Widzowie okazali się dość jednogłośni. W serwisie IMDb odcinek zatytułowany „Sweet Vitriol” („Słodki jad”) otrzymał  ocenę 6,7/10, a w Polsce jest jeszcze gorzej, bo w serwisie Filmweb średnia ocen wynosi 5,1/10. Dla kontekstu warto dodać, że od premiery serialu żaden odcinek nie został na IMDb oceniony niżej niż 7,7 (7,5 w Polsce). Skąd te niskie oceny?

Wśród zarzutów, które pojawiają się w sieci, najczęściej wymieniany jest ten mówiący, że najnowszy epizod wyrwał widzów z opowiadanej historii. Chodzi przede wszystkim o to, że na  całe 37 minut (bo tyle, rekordowo krótko trwa „Sweet Vitriol”) opuściliśmy głównych bohaterów i biura korporacji Lumon. Twórcy zdecydowali się bowiem przedstawić historię pani Cobel (Patricia Arquette), naszkicować tło, które było potrzebne, aby uzasadnić nadchodzącą, jak sądzę, zmianę stron. Wiele wskazuje bowiem na to, że bohaterka już na pewno odwróciła się od korporacji, która dała jej nie tylko pracę, ale również wykształcenie.

Krytyka to spotkanie namiętności z podstawową zasadą, jaka rządzi serialem telewizyjnym jako gatunkiem. To naturalne, że widzowie chcą dowiedzieć się, co będzie dalej, chcą poznać rozwiązanie tej wielkiej zagadki, która wisi nad Markiem Scoutem i jego żoną. Poprzedni epizod, czyli „Chikkhai Bardo” pokazał początek ich związku, a także pułapkę, w której znalazła się Gemma/Pani Casey. Ponadto Mark przeszedł już reintegrację, a więc połączenie obu jaźni. Oznacza to mniej więcej tyle, że rozwiązanie zagadki jest już naprawdę blisko, bo bohaterowie wreszcie mają narzędzia, aby zmierzyć się z Lumon.

Tymczasem zamiast rozwiązania „Rozdzielenie” zaserwowało widzom senny odcinek o przeszłości. Odcinek wypełniony ujęciami przyrody, portretem małej, zniszczonej społeczności i opisem praktyk złowrogiej korporacji. Skąd ta przerwa w fabule?

Po pierwsze to stare jak telewizja zagranie ma wytworzyć głód w widzu. Ma sprawić, że wrócisz do telewizora za tydzień, aby dowiedzieć, co stało się dalej. To trochę bardziej subtelny i nowocześniejszy odpowiednik cliffhangera. Po drugie dlatego, że dzięki temu znacznie lepiej widać, czym jest Lumon.

Twórcy pokazali korporację niczym XIX wiecznego molocha, który nie tylko daje pracę, ale tworzy resztę otoczenia dla swoich pracowników. Zapewnia im edukację, byt, ale też dostarcza im doznań metafizycznych. Lumon to korporacja, która socjalizuje ludzi do wierności i całkowitej podległości. A gdy przestaje jej się to opłacać, porzuca zarówno miejsce, jak i swoich pracowników. Wydzielenie odcinka z całości serialu pozwoliło pokazać ten mikroświat porzucony przez Lumon. Ta prosta formalna decyzja koresponduje ze sposobem działania korporacji, która chce być wszystkim, całym otoczeniem zewnętrznym dla swoich pracowników. Dlatego poświęcenie jednego odcinka historii miasteczka stworzonego i porzuconego przez swojego stwórcę doskonale wybrzmiewa w tej właśnie formie.

Zwłaszcza że dzięki temu zabiegowi produkcja odcina się od tego, co widzimy w każdym odcinku – wspaniale skrojonych garniturów, pięknych wnętrz biura i eleganckich domów. Tu już nie ma korporacyjnego blichtru i pięknych rezydencji, nie ma klasy średniej i wyższej. Tu są ludzie bez wyboru, po których niczym walec przejechała chęć wielkiego zysku.

I tak należy czytać ten trochę samodzielny, a przy okazji bardzo dołujący odcinek. Doceńcie go zanim wrócicie do miasta.

Z naszych tekstów na temat "Rozdzielenia" dowiesz się, co oznacza historia o Grakappan opowiedziana przez pana Milchicka, a także co było napisane na kartce, którą Dylan znalazł za plakatem. O tym, jak Irving domyślił się, kim jest Helly oraz kim jest znana z 1. sezonu Asal Reghabi.

Więcej o nowościach Apple TV+ poczytasz na Spider's Web: