Horrory

Zanim Xavier Gens nakręcił Hitmana, to chciał zostać zapamiętany jako reżyser zupełnie innego gatunku. Miał ochotę zaszokować widzów krwawą produkcją Frontiere(s). To właśnie na amerykańskim After Dark Horrorfest, ten francuski film został przedstawiony szerszej widowni i zyskał wiele pozytywnych opinii. Niedawno odbyła się jego polska premiera, a Monolith Films na plakacie promocyjnym twierdzi, że "to nie jest film dla normalnych ludzi." Czy aby na pewno?

W Hollywood da się zauważyć tendencję do rozkwitu horrorów botanicznych. W tym roku trafiły się aż dwa kasowe filmy, w których roślinki czy natura budzą się i straszą. Jednym z nich jest wspominane w tym numerze Zdarzenie Shyamalana. Drugim natomiast jest ekranizacja bestsellerowej powieści Scotta Smitha Ruiny. Oczywiście żadna z pozycji nie podeszła do tematu w tak zabawny i lekki sposób, jak Roger Corman w Sklepiku z horrorami z 1960 roku. Wszystko zrealizowane zostało na poważnie, ale na szczęście horror Cartera Smitha o klasę przewyższa namiastkę kina grozy, jakim jest Zdarzenie.

Kolekcje horrorów stają się coraz bardziej popularne. Kiedy na ekranach kin przeważają głupie komedie romantyczne, to Carisma biegnie z pomocą i wydaje na dvd kolekcję Mistrzowie Horroru (sezon drugi już kioskach!). W Ameryce natomiast sieć kablowa emituje serial Fear Itself o podobnym zamyśle, co ww. tytuł. Kiedy jednak wizje reżyserów nas zawiodą, możemy bez problemu sięgnąć po książkowe antologie horrorów. Wydawnictwo Red Horse pod koniec zeszłego roku wydało pierwszy tom zbioru opowiadań grozy pt. Trupojad. Tom drugi, o tytule Pokój do wynajęcia, można już znaleźć w księgarniach. Czy warto po niego sięgnąć?

Kicz może być piękny, zorganizowany i dobry - pokazał nam to Tarantino kręcąc Kill Billa czy de Palma tworząc Scarface. To samo można zauważyć przyglądając się filmom akcji kręconym ostatnio w Japonii, które do końca normalne nie są. Co oczywiście nie oznacza, że są one złe.

Jasna cholera! Nigdy nie sądziłem, ze coś może mnie aż tak przestraszyć! Szczerze mówiąc, dawno straciłem już w to nadzieję. Wiele miesięcy temu doszło do mnie, że nigdy nie poczuję już tej adrenaliny oglądając horrory. Już nigdy nie będę odwracał się niepewnie w sali kinowej, nie będę sprawdzał pustej łazienki w domu ani otwartej, skrzypiącej szafy w pokoju. Po obejrzeniu RECA moje poglądy wylądowały boleśnie na głowie. Jeżeli każdy horror będzie wyglądać tak jak ten, jako amator gatunku zejdę z tego świata bardzo szybko. REC to produkcja, która przyprawiła mnie o palpitacje serca, jakich dawno nie miałem.

Opowiadanie w formie pisemnej rozpoczęło ewolucję w XIX wieku. Głównymi przedstawicielami tego gatunku są m.in. Nikolai Gogol w Europie i Nathaniel Hawthorne w Stanach Zjednoczonych. Jednakże chciałbym się skupić na amerykańskim rozwoju. Edgar Allan Poe w 1846 roku napisał esej pt. The Philosophy of Composition, w którym twierdził, iż opowiadanie nie powinno być długie i powinno się je przeczytać w 2-3 godziny. Ta iście matematyczna precyzja miała swoje głębokie uzasadnienie. Historie Poe'a były napiętnowane mrocznym, gotyckim klimatem, więc jeśli czytelnik chciał odczuć tę atmosferę, to nie mógł się oderwać i musiał przeczytać opowiadanie "za jednym zamachem". Filozofię przekazywaną w tym eseju można bez problemu przeszczepić na współczesny grunt, co pomoże dokonać analizy niektórych krótkich utworów.

XXI w. przyniósł fanom filmów grozy liczne zniesmaczenia, żenujące obrazy nie mające wiele wspólnego ze słowem "horror". Hektolitry krwi rozbryzgującej się na szybie kamery to niestety częstszy widok niż sensowna, klimatyczna fabuła. Na tej fali ukształtowało się sporo tytułów pokroju Teksańskiej masakry piłą mechaniczną czy Hostel, o których można powiedzieć wiele, ale na pewno nie to, że straszą (co prawda znajdą się zwolennicy i takiego kina, jednak moje odczucia są negatywne). Tak też dzieje się w przypadku filmu Zew Krwi - produkcji, o której nie pamiętałem na 10 minut po seansie…

The brothers Pang have made it to Hollywood. Although their "The Messengers" wasn't a great success, American producers gave them a credit of doubt. Now they are working on the adaptation of a comic series "The Darkness" and on filming their own short story entitled "Bangkok Dangerous". Before this era, the siblings produced many of horror flicks in Asia. They are best known for "The Eye", but their most appreciated movie was "Abnormal beauty". In Poland, IDG released a high budget production that is said to be one of their best movies.

It is said that Stephen King is the best author of horror fiction. His novels and short stories are one of the most commonly read books in the whole world. What is more, not only do they convince people to begin their journey in this genre, but also make them more interested in reading, as a whole. Additionally, stories made up by King are very often transformed into movies. Just think about The Shining, Dolores Claiborne or Kathy Bates unforgettable role in Misery. The movie adaptation process of King's stories is still moving onward. In America, Stephen King's The Mist had its first night and in Poland, the big screens show 1408

Swego czasu miałem manię czytania książek Grahama Mastertona. Spod jego pióra wyszło sporo dość ciekawych horrorów. Problem zaczął się, gdy zwróciłem uwagę na to, że są strasznie schematyczne. To, co mnie mocno raziło to fakt, że problem pojedynczego człowieka, jakaś mała zjawa widziana w nocy czy odradzający się indiański szaman, ostatecznie zawsze okazywały się być zagrożeniem dla całego świata. Niestety, dość podobnie jest przy książce Dusana Fabiana "Rytuał". Ale po kolei...

31 października na prawie całym świecie obchodzone jest święto Halloween. Dzieci przebierają się w wymyślne stroje i wychodzą na ulice, by zbierać słodycze z hasłem "trick or treat" na ustach, a dorośli urządzają pijackie bale przebierańców. W Polsce świętowanie tego dnia jest przede wszystkim bojkotowane przez kler i szkolne katechetki, którzy tłumaczą swój sprzeciw pogańskimi korzeniami tych obchodów. Inne grupy społeczne uważają, że nie potrzebujemy kolejnego elementu amerykanizującego polską rzeczywistość (warto tu przypomnieć, iż Halloween jest świętem irlandzkim). Mimo takich protestów, możemy pójść śladem naszych znajomych zza oceanu i zamiast przebieranki czy przyjęć wybrać specjalny seans filmowy w kinie. W ten dzień Kino Świat proponuje nam remake klasyki gatunku, czyli pierwszej części z serii "Halloween".

Uwaga, teraz będzie truizm - do kina chodzimy po rozrywkę. Tzw. kino ambitne jest dobre dla garstki niedowartościowanych krytyków. Obrażony? Nie czytaj dalej, Planet Terror nie jest dla ciebie.

Hollywood szykuje się na strajk. Trzy duże amerykańskie związki zawodowe (Screen Actors Guild, Writers Guild of America, West oraz Directors Guild of America) sprzeciwiają się polityce koncernowi handlowemu Producers Giuld of America. Strajk ma zamiar zlikwidować bieżącą manipulację honorariów autorskich zauważoną w sprzedaży filmów wydawanych nowymi medialnymi sposobami. Włącza się w to honoraria zarobione zarówno przez dystrybucję internetowych serwisów (np. iTunes), jak i sprzedaży płyt DVD. Związki sądzą, iż aktualny kontrakt jest już przestarzały i chcą go zmodernizować. Akcja protestacyjna ma się rozpocząć w czerwcu 2008 roku, kiedy stara umowa straci ważność. Od tego momentu, produkcja większości filmów stanie w miejscu. Dlatego większość zapowiedzianych hollywoodzkich obrazów jest kręcona "na szybko". Jednakże horror "Posłańcy", który możemy od niedawna oglądać w polskich kinach, uniknął napięcia przed-strajkowego, a sprawia wrażenie niedokończonego.

Według artykułu zawartego w tygodniku Variety Weekly, Hollywood ma już dosyć horrorów opierających się na krwawej jatce. W najbliższym czasie producenci zaoferują nam zmniejszenie ilości tego typu obrazów, głównie z powodu słabych wyników finansowych filmów "Hostel 2" i "Sadysta". Zamiast tego twórcy obiecują, że zwiększy się liczba "ghost stories" oraz "klimatycznych produkcji" o wampirach bądź wilkołakach. Oznacza to, że historie typu "Underworld", "Buffy" czy "Krew Jak Czekolada" pomimo, iż zbierają słabe recenzje, będą się ciągle mnożyły. "Zew Krwi", który zawitał do nas na początku sierpnia, jest horrorem z tej właśnie dziedziny.

Czy dźwięk może budzić grozę? Brytyjski horror "Pogłos" w reżyserii Eitana Arussiego udowadnia, że tak. Film łączy tajemnicę przekazu podprogowego z atmosferą psychologicznego napięcia, dostarczając widzom prawdziwej filmowej hipnozy.

Czy "Plaga" to godny następca "Egzorcysty" i "Omenu"? Warner Bros postawiło na horror religijny z Hilary Swank w roli głównej, ale film zamiast straszyć, zamienia się w przewidywalny kryminał. Efekty specjalne robią wrażenie, ale scenariusz pozostawia wiele do życzenia.

Czy można stworzyć porywającą historię, której akcja rozgrywa się niemal wyłącznie w jednym pokoju? Stephen King udowadnia, że tak. "Gra Geralda" to intensywna, klaustrofobiczna opowieść o kobiecie skazanej na samotną walkę o przetrwanie – zarówno fizyczne, jak i psychiczne.

Stephen King od lat króluje wśród autorów literatury grozy, jednak nie każda jego powieść dorównuje legendarnym dziełom pokroju "Lśnienia" czy "To". "Komórka" zaczyna się obiecująco, ale czy utrzymuje napięcie do samego końca?

Ekranizacja kultowej gry miała budzić grozę i niepokój. Wyszło jednak coś zupełnie innego – bardziej film akcji niż horror, z miałką fabułą i potworami, które straszą głównie swoim wykonaniem. Czy warto poświęcić czas na "Silent Hill"?

Azjatyckie horrory mają swoje charakterystyczne elementy – straszną dziewczynkę, pokręconą fabułę i tajemnicze wątki z przeszłości. "Opowieść o dwóch siostrach" idzie jednak o krok dalej, oferując widzom wielowarstwową historię, w której granica między rzeczywistością a halucynacjami jest niemal nieuchwytna. Czy warto dać szansę temu filmowi?