Recenzja

Sophie Toscan du Plantier została pobita na śmierć przed swoim wakacyjnym domem w przeddzień Wigilii w 1996 roku. To było pierwsze morderstwo od ponad 100 lat w mieścinie w zachodniej części irlandzkiego hrabstwa Cork. Sprawca do tej pory nie trafił do więzienia. Historia jest znana wszystkim mieszkańcom. Teraz reszcie świata przybliżył ją Netflix.

„To fizyka i matematyka. Liczby nie kłamią” – usłyszymy w jednej ze scen „Szybkich i wściekłych 9”. To bardzo proste wytłumaczenie wszystkich ekscesów, jakich mogliśmy być świadkami na przestrzeni minionych części serii.

Twórcy „Katli” dumnie zaglądają tam, gdzie bały się spojrzeć widowiskowe filmy katastroficzne. Niestety z fascynującej scenerii nie potrafią wydobyć nic ciekawego.

Komiksowa seria „Wiedźmin” od CD Projekt RED i Dark Horse Comics doczekała się pod koniec czerwca nowego tomu pt. „Wiedźmin. Zatarte wspomnienia”. Przedstawiona w nim historia pokazuje Geralta na skraju swoich możliwości i ochoczo korzysta z elementów thrillera psychologicznego. Czy z sukcesem?

Czwarty sezon hiszpańskiego serialu Netfliksa pt. „Szkoła dla elity” jak na razie cieszy się mieszanym (ze wskazaniem na negatywny) odbiorem widzów, na co wskazują choćby oceny w zagranicznych agregatorach opinii. Nie jestem tym zanadto zdziwiony, bo choć moim zdaniem spadek formy serialu jest nieznaczny, to nie da się ukryć, że najnowsza seria jest zdecydowanie najsłabsza.Carlos Montero i Dario Madrona stworzyli dla Netfliksa serial, który szybko zaskarbił sobie sympatię subskrybentów; wierna widownia, której serca zostały skradzione przez tę mieszankę thrillera z teen drama, i tym razem rzuciła się, by wchłonąć premierowe odcinki. Również na Netflix Polska 4. sezon „Szkoły dla elity” szybciutko wywindował się na pierwsze miejsce na liście najchętniej oglądanych produkcji serwisu.Nie było tajemnicą, że nowa odsłona przyniesie wiele zmian, przede wszystkim obsadowych: znani z poprzednich serii aktorzy pożegnali się z fanami w mediach społecznościowych. Ich bohaterowie (m.in. Carli, Valerio, Lu) ukończyli już Las Encinas, czyli najbardziej elitarną szkołę w Hiszpanii, gdzie uczą się dzieciaki osób z wyższych sfer, i wyjechali, by studiować za granicą. Oczywiście, twórcy znaleźli zastępców, którzy dołączyli do grona uczniów i tych bohaterów, którzy muszą powtarzać rok. Nowe twarze zabierają znacznie więcej ekranowego czasu, niż można było przypuszczać, ale dobrze sprawdzają się w tej opowieści. Każda z nowych postaci wiele wnosi do fabuły i w jakiś sposób się wyróżnia, godnie zastępując poprzedników.

Blichtr internetowej sławy. Jej życie to Instagram. W mediach społecznościowych odnajduje się bez problemu. Co innego w realu. Motywatorka fitness tu poprowadzi trening, tam przetestuje nową dietę, a i może wpaść na ekskluzywną imprezę. Brzmi tendencyjnie? Nie w rękach Magnusa von Horna.

Wysoką jakość kolejnych obrazów spod szyldu Disney/Pixar od lat przyjmuje się już pewnik, długo przed premierą zakładając, że nadchodząca animacja będzie co najmniej niezła, a jej tytuł najpewniej zobaczymy wśród następnych oscarowych nominacji. Z wrodzonej przekory czekam na moment, w którym będę mógł zakrzyknąć: „ha, nie tym razem!”. Ale to nie jest ten moment.

Nowi bohaterowie, nowy morderca, nowy schemat gatunkowy. A jednak dużo tu znajomych elementów. Darren Lynn Bousman z przytupem powraca do świata serii „Piła”, pokazując, że potencjał w nim tkwiący jeszcze się nie wypalił.

Tom i Jerry to jeden z najstarszych i najpopularniejszych duetów w świecie animacji. Dlatego to właśnie za ich pomocą wytwórnia Warner Bros. próbuje podbić kina na całym świecie. Tylko czy jest to możliwe z filmem, którego bohaterowie średnio odpowiadają współczesnym standardom?

Wybuchowa końcówka 6. serii „Fear the Walking Dead”, czyli pierwszego spin-offa „Żywych trupów”, już za nami. Scenarzyści nie ceregielą się w tańcu, a my podsumowujemy, kto przeżył i kto zginął w finale sezonu. Jak wygląda krajobraz po tym, jak spadły bomby? Uwaga na spoilery.

2021 rok ledwo się zaczął, a Netflix już może pochwalić się wielkim hitem. W ciągu 28 dni od premiery „Lupin” skradł serca 70 mln użytkowników platformy. Moje zdobył jednak dopiero swoją 2. częścią.

Czekałem na ten film niecierpliwie już od pierwszej zapowiedzi. To nie tak, że zwiastun od razu mnie kupił; po jego wielokrotnym obejrzeniu wytypowałem, co może zagrać całkiem nieźle, a co okaże się wpadką. Trochę się myliłem, a trochę nie. Mimo długiej listy zastrzeżeń ostatecznie oceniam ten seans bardziej na plus, bo „Magnezja” to, bądź co bądź, kolejny powiew świeżości na naszym nieco zatęchłym podwórku.To, że „Magnezja” rozgrywa się gdzieś przy wschodniej granicy Rzeczpospolitej w okresie międzywojennym, możemy wywnioskować jedynie z dialogów. Scenografia nie pozostawia wątpliwości, że mamy do czynienia westernową wariacją, awanturniczą historią spod znaku rewolweru i kapelusza, a właściwe miejsce i czas akcji nie mają tu większego znaczenia. Liczy się brud, przemoc, efektowne starcia, estetyka obrazu, pomarańczowy filtr, przerysowane i osobliwe postacie. Im bardziej osobliwe — musieli założyć sobie twórcy — tym lepiej, dlatego też na ekranie widzimy między innymi Mateusza Kościuszkiewicza i Dawida Ogrodnika w roli zrośniętych korpusami braci syjamskich, a Borys Szyc w roli Zbroi Lewenfisz wciela się w rozchwianą emocjonalnie i zabójczą siostrę Róży (Maja Ostaszewska), głowy familii, której majątek wyrósł na nielegalnych interesach.

Chociaż „Obecność” to całe uniwersum, główna seria zawsze pozostawała osobnym bytem. Swoim poziomem nie dorastają jej do pięt kolejne spin-offy pokroju „Annabelle”, „Zakonnicy”, czy „Topieliska. Klątwy La Llorony”. A jednak to reżyser ostatniego wymienionego filmu stanął za sterami jej trzeciej części.

W „Jednym gniewnym człowieku” Guy Ritchie wykorzystuje narrację „Konwojenta” z 2004 roku i wyciska z niego cały pulpowy potencjał. Serwuje w ten sposób kino zemsty pełną gębą, w którym chwyta nas za gardło już w pierwszej scenie i nie puszcza do samego końca.

Po nieoczekiwanym, i zasłużonym, sukcesie pierwszej odsłony horroru „Ciche miejsce” było oczywiste, że powstanie jego sequel. Czy tego chcemy czy nie.

Serial „The Kominsky Method” przez kilka lat był jedną z najlepszych oryginalnych komedii na Netfliksie. Wielu fanów zastanawiało się jednak, czy 3. sezon bez Alana Arkina stanie na wysokości zadania. Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna.

Kapitalne kreacje aktorskie Vanessy Kirby i Katherine Waterson oraz przepiękne zdjęcia i muzyka, choć uwiodą niejednego widza, ostatecznie nie są w stanie przykryć wtórnego scenariusza i przewidywalnej historii.

Choć „Nocny konwój” jest nieźle zagrany (w obsadzie jest m.in. Omar Sy) i próbuje opowiedzieć o ważnych tematach, to ostatecznie same dobre chęci nie wystarczą.

Słowo daję: na pokaz prasowy „Drugiej połowy” szedłem z czystym umysłem, wyzbyty oczekiwań, ale i uprzedzeń — jak trzeba. Specjalnie nie zapoznawałem się z żadnymi zwiastunami tej najnowszej polskiej komedii romantycznej. Wiecie jak jest: choć rodzime rom-comy kojarzą się z kinem do bólu wtórnym i bardziej niezręcznym niż zabawnym, wyjątków nie brakuje, a przewidywanie werdyktów bywa najzwyczajniej w świecie niesprawiedliwe.Zresztą, światowe kino proponuje coraz więcej odświeżających filmów w gatunkach, wydawałoby się, nieco już zaśniedziałych lub traktowanych z rosnącą rezerwą, dlaczegóż więc miałbym odrzucać myśl o możliwej rewolucji w sferze polskich romantycznych komedii? Intrygująco zapowiadającym się dodatkiem był fakt, że fabularne tło związane było z naszym narodowym sportem. Węszyłem szansę na obraz, jeśli nie udany, to przynajmniej odświeżający, szukający nowych tropów czy rozwiązań. Wyróżniający się w jakiś sposób na tle pozostałych.Ależ ja czasem jestem naiwny.

Do polskich kin trafił dzisiaj nowy aktorski remake od wytwórni Disney. Do tej pory widzowie przyjmowali te produkcje dosyć chłodno, ale „Cruella” ma szansę odwrócić ten trend. Choć idealnym filmem też nie jest.