Filmy akcji

"Point Break", remake filmu "Na fali" (tytuł oryg. "Point Break") z 1991 roku, trafi na ekrany kin już na początku przyszłego roku. Do Sieci trafił właśnie trailer produkcji, która obudzi wspomnienia kina akcji sprzed ponad 20 lat.

Dawno się tak nie wynudziłem w kinie, jak na nominowanej do Oscara za najlepszy film "Selmie". Widowisko w reżyserii Avy DuVernay ma niemal wszystko, by być dziełem bardzo dobrym, ale niestety - przez źle rozłożone akcenty jest to kino niezajmujące i niewciągające, w którym pojawienie się napisów końcowych przyjmuje się z ulgą.

Zawsze zastanawiało mnie dlaczego w kinie tak rzadko pojawiają się przedstawiciele romantycznego kina akcji. Nie ma chyba mieszaniny gatunków która byłaby lepszym kompromisem dla niego i dla niej. Dokładnie takim filmem jest „Focus” – kompromisowym, grzecznym, satysfakcjonującym rzemiosłem, ale jednak bez chemii.

Do sieci trafił już pierwszy zwiastun filmowego „Dead Rising”. Film powstaje na zamówienie platformy Crackle. Jak można było przypuszczać, przeznaczona wyłącznie do cyfrowej dystrybucji produkcja nie robi wyjątkowo dobrego wrażenia. Nawet, jeżeli jest się miłośnikiem survival-horroru.

Trzecia odsłona serii "Uprowadzona", która powinna była zakończyć się po pierwszej, nieuchronnie zmierza na kinowe ekrany. Możemy już obejrzeć zwiastun, który może i zły nie jest, ale ile razy można powielać ten sam patent? 

Jeżeli wybieracie się na "Sin City 2: Damulka warta grzechu" wyłącznie ze względu na oprawę wizualną, to z pewnością docenicie materiały za kulisowe przedstawione w poniższym tekście. Zwykle w takich przypadkach ostrzegam przed spojlerami, ale tym razem muszę ostrzec, że po obejrzeniu filmików część magii "Sin City" może ulecieć bezpowrotnie do atmosfery. Przygotujcie się zatem na dużo, dużo green screenów.

Chyba każdy z nas co jakiś czas pragnie prostej rozrywki. Zamiast filozoficznych pytań chce dostać lanie po pysku, a w zamian za radosne uśmiechy i trzymanie się za ręce w blasku księżyca, dynamiczne strzelaniny. Bo kto nie kocha badassów z przeszłością? 

Po zwiastunach "Lucy" spodziewałem sie kina akcji, może nawet trochę superbohaterskiego filmu ze Scarlett Johansson w roli głównej - dobre i to, póki Black Widow nie pojawi się solo. Jednak to, co zaserwował Luca Besson przeszło moje najśmielsze wyobrażenia. Absolutnie niestrawne, głupie kino, które stara się być współczesnym pseudonaukowym i pseudofilozoficznym traktatem o tym, czym człowiek może się stać... jeżeli tylko użyje 100% możliwości swojego mózgu.

Nie mogę powiedzieć, żebym wcześniej niecierpliwie czekał na premierę "Bez litości" (The Equalizer), ale po obejrzeniu udostępnionego wczoraj pełnego zwiastuna jestem zaintrygowany. Film wygląda na nim naprawdę nieźle. 

W Internecie wylądował trailer "Służb Specjalnych", czyli nowego filmu Patryka Vegi. Czy po serii żenujących obrazów ("Ciacho", "Hans Kloss", "Last Minute"). Czy reżyser zaserwuje nam wreszcie dzieło godne jego debiutanckiego "Pitbula"? 

Świeżo po seansie Kapitan Ameryka: Zimowy Żołnierz pomyślałem jedno – jeżeli Marvel/Disney będą nadal robić takie filmy, to się boję, że przy Phase 3 padnę na zawał od potężnej dawki emocji. Gdy wziąłem parę oddechów i już na spokojnie przemyślałem parę kwestii, zdałem sobie sprawę, że drugi film z Kapitanem Ameryką jest… najlepszym filmem Marvela jaki do tej pory powstał. Stało się niemożliwe, Kapitan Ameryka: Zimowy Żołnierz jest lepszy niż Avengers i Thor: Mroczny Świat.

Często-gęsto, gdy słyszę tylko, że ma powstać sequel jakiegoś świetnego i kochanego przeze mnie filmu od razu pojawiają się w mojej głowie pytania „po co?” i „czy jest sens?”. Nie raz już przecież doświadczyliśmy typowego skoku na kasę, jechania na fejmie genialnej części pierwszej i zmasakrowanie fantastycznego dzieła. Czasami historia z „jedynki” powinna mieć dołączoną plakietkę „nie tykać, nie kręcić sequela” – fani Matrixa pewnie doskonale znają ten ból. Bywa również, że sequel musi powstać (i jest nawet lepszy od poprzednika), bo przecież poprzedni film zostawia otwartą furtkę fabularną i tym samym „zmusza” twórców do kręcenia dalej i nabijania sakiewek opasłych kapitalistów w melonikach, którzy na kinie się nie znają.

Dziś Dzień Mężczyzn. Z tej okazji oddaję hołd największym twardzielom polskiego kina, przygotowując zestawienie naszych "Expendables" - Niezniszczalnych. Nieustraszonych, silnych i nabuzowanych testosteronem chłopaków do zadań specjalnych. 

Niedawno do kin trafił kolejny film, w którym się strzelają. Szybka akcja, samochody, piękna kobieta i pościgi - podobno każdy facet kocha tego typu opowieści. Takich filmów, łącznie z tymi, które nie trafiły na ekrany kin, w ciągu ostatnich 10 czy 20 lat wyszło niewyobrażalnie dużo. Co sprawia, że o jednych zapominamy i szybko trafiają na półkę "klasy B, C lub niżej", a inne wciąż cieszą się uznaniem?

Najnowszy film Władysława Pasikowskiego - Jack Strong, opowiadający o losach pułkownika Ryszarda Kuklińskiego, nazywany bywa "polskim Bondem". Zupełnie mylnie, bo to dwa raczej różne obrazy, a i postaci bohaterów są jakby z zupełnie innych bajek. Nie zmienia to jednak faktu, że Jack Strong to porządne, sensacyjne kino. 

Zbliżający się koniec roku to zawsze okres rozmaitych podsumowań. Kanadyjczyk Miguel Branco streścił filmowy rok 2013 w niezwykłym, siedmiominutowym "Cinefile", który umieścił na YouTube. 

Filmowi Takeshiego itano udaje się zarówno uchwycić cały urok oryginalnej serii, jak i dodać nowy, świeży powiew. Film jest trochę jak dramat samurajski, trochę jak komedia, trochę jak musical. I we wszystkim, czego tylko się podejmie- udaje mu się osiągnąć sukces. 

”Kula w łeb” jest (kolejną) próbą powrotu do radosnego kina akcji lat osiemdziesiątych. Ale niestety - sam Sylvester Stallone nie był w stanie podciągnąć filmu.

7 Psychopatów, szalony film akcji od Irlandczyka z Londynu, Martina McDonagha, to jedna z najciekawszych pozycji, jaką można było obejrzeć w kinach w tym roku - i jeśli ją ominęliście, to warto by to nadrobić. Dlaczego? Oto i 7 powodów.

Lubię filmy, które są pełne absurdu. Pod warunkiem, że są nastawione na serwowanie tegoż. Z reguły natomiast nie przepadam za filmami akcji, które są pełne absurdu, ale aktorzy odgrywają swoje role z tak poważną miną, jakby byli u spowiedzi. I nie rzucą nawet jednego ironicznego żartu. Dlatego też polubiłem "Szklaną pułapkę 4.0", gdzie bzdura goni kolejną bzdurę, ale John McLane rozluźnia atmosferę kolejnymi ironicznymi odzywkami.