Książki

Robisz zakupy na Allegro, rozmawiasz przez Gadu Gadu i czytasz namiętnie Money oraz WP? Za tymi biznesami stoją ludzie, którzy kiedyś imprezowali w akademikach lub popijali maślankę w barach mlecznych. I wymyślali wtedy te firmy.

"Cywilizacja komunizmu" to najgorsza książka Tyrmanda, jaką czytałem. Co więcej, to najgorsza książka, jaką czytałem w ciągu ostatniego - niech strzelę - półrocza. Ale, że co: fabuła do luftu, dłużyzny i morał jak z fotostory w Bravo? Nie! "Cywilizacja komunizmu" jest okropna dlatego, że czytając ją coraz bardziej zapadasz się w siedzisko fotela - czujesz, jak przygniata cię piętno czterdziestu pięciu lat komunizmu w Polsce.

Mogłaby stać nad tymi garami, pilnować rosołu tylko po to, by ceremonialnie wytrzeć tłusty osad z okapu nad palnikami, powstały w wyniku termoobróbki wołowego gnata w aromatycznej kąpieli z pięciu litrów wody i włoszczyzny. Wytarła ręce w fartuch upstrzony barwami kuchennych rewolucji sprzed kilku dni, ale to nie wystarczyło, by pozbyć się zapachu mięsa, wżartego w pory zniszczonych detergentami dłoni. Umysł był jak czekista lustrujacy kondycję naskórka i paznokci, poszukując znamion niepożądanej przynależności klasowej. Chłodny aksamit balsamu do mycia naczyń po raz kolejny udowodnił praktyczność porad zamieszczanych w pismach dla gospodyń. Orkiestra bulionu lekkim bulgotem zagrała tusz, a po chwili oczy zaczęły biegać po pierwszych literach e-booka "Kieszonkowy atlas kobiet"...

Młodzi Amerykanie, powróciwszy z frontów I wojny światowej nie zastali rzeczywistości takiej, jakiej oczekiwali. USA przyłączyły się do konfliktu po stronie państw ententy dopiero w 1917, więc żołnierze długo w okopach nie zabawili. Jednak niespełna dwa lata w Europie znacząco wpłynęły na psychikę pokolenia, które same się określiło mianem "straconego". J. Scott Fitzgerald był jednym z jego czołowych reprezentantów, a jego "Wielki Gatsby" wpisał się na stałe w kanon amerykańskiej literatury. Tylko, że to pokolenie już minęło, a sztandar coraz bardziej parcieje.

Wojna. Wojna nigdy się nie zmienia. Gdy atomowy grzyb skrył Warszawę przed promieniami słońca ci, którzy mieli resztki nadziei na ocalenie, całkowicie się ich pozbyli w chwili wybuchu. Legendarna kurzawka znowu przypomniała o sobie na najbardziej niesprzyjającym momencie i z betonowych konstrukcji płytkich tuneli został żwir.

Joanna Sałyga. Chustka. W 2010 r. usłyszała wyrok: rak. Ten miał wkrótce powalić jej ciało - ducha nie zdołał. Być może dzięki chorobie odkryła swoje przeznaczenie? Nie wątpię, że Chustka predestynowana była do wspierania ludzi dobrym słowem, dodawania otuchy w trudnych chwilach. To zadanie wypełniła dzieląc się swoją życiową mądrością na blogu, którego zbeletryzowana wersja trafiła do mojego czytnika. Nie wiem, jak oksykodon rozbija nastrój - daj Boże, żebym nigdy się nie dowiedział. Ale jestem wystarczająco rozbity po lekturze "Chustki".

Uram, én nem tudom. Én nem Budapesten élnek - taką odpowiedź możemy usłyszeć w Budapeszcie, na zadane po angielsku pytanie: jak trafić na stołeczny Plac Bohaterów? Czy można czuć się zagubionym w kraju, gdzie policja nie nazywa się police, ani nawet nie politi, tylko rendőrség? Gdzie pewna piosenka generuje zaskakujące ilości samobójców? Ba! Czasem nawet rodowity Węgier nie może się w tym połapać. Krzysztof Varga jako namacalny dowód tradycyjnej miłości polsko-madziarskiej, ku edukacji Polaków postanowił rozprawić się z pewnymi mitami naszych śródlądowych przyjaciół, gotując "Gulasz z turula". Ani słowem nie wspominając o marynarce wojennej Węgier.

Narodziny Gubernatora to pierwsza z książek osadzonych w uniwersum The Walking Dead. Historia opowiedziana przez Jaya Bonnansinga drąży wątek tytułowego Gubernatora,  budzącego wiele pytań szwarccharakteru znanego fanom serialu. W końcu kto w świecie po epidemii zombie trzyma żywego trupa w swojej sypialni?

Neil Gaiman to jedna z najbarwniejszych postaci współczesnej literatury fantasy, urban fantasy i s-f. Jego siła polega na tym, że nie ograniczają go ramy gatunku literackiego. Gaiman, jak nikt inny, potrafi przekraczać wszelkie granice i z mistrzowską precyzją lawirować na pograniczu horroru, baśni, powieści grozy, cyberpunku i wielu innych nurtów. Świadczą o tym również dziesiątki nagród Hugo, Nebula, Bram Stoker Award i innych.

Statystyczny leming, gdy już dostanie kredyt na swoje nowe, wilanowskie mieszkanko, wsiada do toyoty yaris i pędzi w kierunku Janek. Po kilku wyczerpujących godzinach, które przypieczętowały klopsiki z żurawiną, zadowolony wraca do domu z mnóstwem kartonowych opakowań. Skrywają one nowe, dizajnerskie meble "ze Szwecji", absorbujące czas w magiczny wręcz sposób. Ich montaż pozwala przypomnieć błogie dzieciństwo spędzone nad klockami Lego, a po ukończonej pracy dom wygląda jak ze zdjęcia w katalogu (albo jak jego namiastka).

W dziełach kultury jest tak, że z wielkiego kataklizmu ktoś zawsze musi ocaleć: zazwyczaj są to karaluchy albo ludzie. Tym razem z widma hekatomby wywinął się facet o imieniu Hig, który wraz ze swoim niezbyt przyjaznym sąsiadem próbują przetrwać na zdziesiątkowanej planecie... Ile razy już to słyszałeś, Czytelniku? Samotny wilk w postapokaliptycznym świecie to niezbyt świeży temat, ale Peter Heller, niczym kierowniczka mięsnego, postanowił odświeżyć go w radykalny sposób. Jak wyszło? Patrzę sobie na ten "Gwiazdozbiór psa" i jedne gwiazdy w konstelacji skrzą żywo, inne z kolei tlą się nikłym światłem.

"Zdolny, ale leniwy". Te słowa dźwięczały w mej głowie przez całą ścieżkę edukacji niczym mantra. Ktoś, kto ma poziom IQ nieco niższy od Stephena Hawkinga i Dody, nie musi być wcale mądrzejszy od entuzjasty białych adidasów, parkującego "zagazowaną" beemkę pod dyskoteką. Kluczem jest inteligencja emocjonalna (EQ). I ta sama inteligencja emocjonalna u mnie znów nie zadziałała, bo nie jestem w stanie pojąć, jakim cudem ta cegła trafiła na listy bestsellerów New York Timesa.

Stanisław Lem wielkim pisarzem był. Był i basta. Nie może być najmniejszych wątpliwości. Każdy kto zetkną się za pacholęcych lat z „Bajkami robotów” zostawał z miejsca oczarowany i urzeczony, ale spotkanie z trzema elektrorycerzami, czy Egiem Samowzbudnikiem to dopiero początek przygody z niezliczoną ilością światów wykreowanych przez polskiego pisarza. Do części z nich można dziś zajrzeć. Taniej.

Najpierw były o kilka numerów za duże ciuchy fishbone, fubu, no i deska z bazaru za 70 ziko. Potem był plecak-kostka i przypięte obok siebie naszywki Nirvana i Cradle of Filth. Nie minęło wiele czasu, by jedynym słusznym drinkiem zostało "modżajto", a na śniadanie, obiad i kolację wciągałeś sushi. Gdy Kanye West zamienił regularne patrzałki na żaluzje, stwierdziłeś, że to właśnie ta prastara technologia najlepiej chroni ślepia przed słońcem. Znasz to?

Sama nie wiem, dlaczego zasiadłam do "Czas Żyć, Czas Zabijać". Žambocha czytałam dotychczas tylko "Sierżanta", ale to w czasach jego pierwszego w Polsce wydania, lata, lata temu. "Czas Żyć..." prezentował się więc ciekawie, a nigdzie nie było napisane, że to jakiś tom albo że bez znajomości innej twórczości Žambocha czytelnik nie do końca załapie wszystkie smaczki.

Trochę mi wstyd. Nie tak dawno zjechałem "Pięćdziesiąt twarzy Grey'a", ale dusza lubieżnika kazała mi sięgnąć po kolejne książkowe porno. I jakże byłem zaskoczony, gdy okazało się, że "Facet na telefon" to porno z morałem! Oczywiście przebijającym się gdzieś w tle spazmatycznych orgazmów, bo dominuje tu zupełnie inna treść. No właśnie: "dominuje". Hm...

May the 4th be with you! Świętujemy oficjalny Dzień Gwiezdnych Wojen, które przecież nie samymi filmami żyją. Uniwersum Star Wars skrywa powiem masę doskonałych książek, komiksów, gier i innych dzieł kultury.

W Stanach też są lemingi i słoiki. Co więcej, większość mieszkańców zasiedlających wielkie metropolie dostała się tam z sielskiej, amerykańskiej prowincji. Nie wiedzieć czemu, mamusie z Arkansas nie dają pilotom American Airlines kilku dolarów napiwku, by ci przewieźli zawekowane potrawki z indyka czy domowe szarlotki. Wygłodniała, złota młodzież, wypuszczona z rodzinnego gniazda na głębokie wody kapitalizmu musi radzić sobie sama. Robota za 20 tys. dolców rocznie to nie jest szczyt marzeń dla absolwenta college'u - zwłaszcza, że musi znosić zabójczą konkurencję Polaków i Portorykańczyków stawiających domki z "szitroku" w tempie z The Sims.

Fabryka Słów przeprowadza właśnie bardzo ciekawy konkurs. Do wygrania wycieczka do Kijowa, Prypeci i Czarnobyla. Jako fan Stalkera jestem zachwycony. Z okazji dłuższego wolnego fanom post-apokaliptycznych, radioaktywnych klimatów polecam nie tylko konkurs, ale również książkę oraz nadchodzące Metro. Na czym warto zawiesić oko?

Chciałem sprawdzić, czego tak bardzo bałem się w dzieciństwie i jak to się stało, że King na zawsze wypaczył moje spojrzenie na uśmiechniętego, cyrkowego klauna. A także, dlaczego pozostawił mi na pamiątkę nieuzasadnioną obawę na widok kolorowych baloników. Czy „To” działa na psychikę równie mocno jak przed laty?