Spider-Man

Niesamowity Spider-Man 2 uderzył do kin polskich w dniu wczorajszym i powalił mnie swoim bezpretensjonalnym podejściem na kolana. Do tytułu „najlepszego filmu na podstawie komiksu” daleko mu jeszcze, ale jeżeli jeszcze nie byliście w kinie, ruszajcie czym prędzej, a ja w skrócie (bez spojlerów) postaram się jeszcze zachęcić tych, którzy ciągle się opierają.

To już dzisiaj, Niesamowity Spider-Man 2 właśnie wchodzi do polskich kin i chociaż to film Sony (a nie Disney/Marvel), to i tak moja ekscytacja sięga nieba – w końcu chodzi o jedną z najbardziej znanych postaci komiksów Marvela. Tym, którzy mieli okazję być na pokazie przedpremierowym albo mieszkają za granicą, niezwykle zazdroszczę, a dla tych, którzy dopiero wybierają się do kina zapraszam na „plan” z drugiej części Niesamowitego Spider-Mana.

Właśnie wylądował – świeżutki, zapierający dech w piersiach zwiastun „Niesamowitego Spider-Mana 2”. Prawie trzy minuty rewelacyjnych efektów, dynamicznego montażu i świetnej muzyki. 

Wreszcie hype wokół nowego Spider-Mana sięgnął szczytu – Sony wypuściło zwiastun. Koniec z fotosami, koniec z plotkami (chyba) i bezlistosnym „teasowaniem” fanów Marvela. Zwiastun The Amazing Spider-Man 2 można już spokojnie obejrzeć i płakać nad tym jak będzie wyglądać człowiek-pająk…

Gdy jakiś wielki hit wchodzi do kin, bardzo często towarzyszy mu jakaś książka. Czasem jest to oryginał, na podstawie którego stworzono ekranizację, albo beletryzowana wersja scenariusza. Weźmy kilka przykładów: Operacja Argo, Homeland, World War Z… długo by wymieniać. Ale zaraz, zaraz… gdzie są książki o superbohaterach? Czy Iron Man lub Spider-Man to bęcwały niegodne przekładu na słowo pisane? I dlaczego RoboCop ma znakomitą szansę, by ten stan rzeczy zmienić.

W tej wersji, maski pająka nie zakłada zakompleksiony kujon Peter Parker, lecz wysportowany zawodnik motocrossowy imieniem Takuya Yashiro. Aby pomścić śmierć swojego ojca, walczy z wielką tajną i złą organizacją znaną jako Armia Żelaznego Krzyża. Aby utrzymać swoją tajną osobowość, zachowuje się jak kompletny mięczak i łamaga, kiedy nie ma na sobie kostiumu. Przez większość serii walczy z przeciwnikami przypominającymi raczej kitowców z śmiesznymi dziobami niż jakiegokolwiek z jego ikonicznych przeciwników Marvela. Ale najlepszą częścią każdego odcinka jest moment, kiedy Człowiek Pająk wzywa swojego monstrualnego robota i walczy z wielkim potworem wysłanym przez Armie Żelaznego Krzyża. Można łatwo zauważyć, że w istocie jest to mieszanina kilku różnych superbohaterów i poza samym strojem (i zmysłem pająka) – niewiele to ma wszystko wspólnego z czymkolwiek, co stworzył Stan Lee czy Steve Ditko.

Trylogia Sama Raimiego o Człowieku-Pająku nie zdążyła jeszcze na dobre pokryć się kurzem, a właściciele praw do tej postaci zdecydowali, ze nie ma co tego ciągnąć i lepiej będzie zacząć tę historię od nowa.

Po dwóch niezwykle popularnych częściach, „Spider-Man 3” ponownie zabiera widzów do świata Petera Parkera, pełnego widowiskowych walk i emocjonalnych rozterek. Sam Raimi dostarcza film pełen akcji, efektów specjalnych i znanych postaci, ale czy nie przesadził z ilością wątków? Dla zwykłych widzów to dynamiczna produkcja, ale dla fanów komiksów może okazać się gorzkim rozczarowaniem.