5 nieznanych slasherów, które musisz zobaczyć

Niektóre z mniej znanych horrorów, powodują u przeciętnego widza jedynie grymas wyrażający politowanie. Ci sami widzowie oceniają następnie film notami 1/10. W większości przypadków to dosyć racjonalne podejście, ale slashery mają to do siebie, że są filmami tanimi, kiczowatymi, bazujący na utartych schematach i papierowych postaciach. Zdarza się więc, że prawdziwe perełki, klasyki gatunku giną w oceanie negatywnych ocen i są pogardzane przez masowego odbiorcę. Tak właśnie stało się z "Happy Birthday To Me", filmem autorstwa J. Lee Thompsona ("Działa Navarony").

Fabuła tego slashera skupia się na Virginii Wainwright (Melissa Sue Anderson), która należy do grupy najpopularniejszych i najbogatszych nastolatków nazywających siebie "'Top Ten". Ta niepozorna dziewczyna kryje w sobie mroczną tajemnicę, na której efekty nie trzeba będzie długo czekać. Jak można się po takim filmie spodziewać, nastolatkowie giną jak muchy, a bezwzględny morderca pozostaje na wolności. Zbliżają się jednak 18-te urodziny Virginii i wszystko wskazuje na to, że oprawca zostanie na nich poznany. "Happy Birthday To Me" buduje napięcie w zasadzie od samego początku i pod względem scenariusza stoi na naprawdę dobrym poziomie. Ba, w swoim czasie ten film był hitem (szczególnie w Kanadzie), z czasem dzieło Thompsona zostało zapomniane.

A szkoda, bo "Happy Birthday To Me" oferuje rozrywkę na wysokim poziomie. Nie brakuje groteskowych scen śmierci, hektolitrów krwi i przeczucia, że morderca jest tuż za plecami.

Kolejne dzieło z lat 80-tych i raczej mało znany klasyk slasherowy. Znakiem rozpoznawczym tego filmu stała się zapadająca w pamięci maska oprawcy, który mordował aktorki starające się wystąpić w filmie "Audra". Niestety z powodu ich śmierci i wyprutych flaków, nie udaje im się osiągnąć celu. Uwaga widza skupia się na jedynej żyjącej bohaterce, czyli Samancie Sherwood (Samantha Eggar), która po spędzeniu chwilki w instytucie dla obłąkanych, postanawia z niego uciec. W "Curtains" nie o Samanthę jednak chodzi - gdyż ta jest typową zagubioną postacią ze slashera - ale o mordercę z sierpem w ręce i niepowtarzalny klimat filmu, który przeważnie przejawia się w dziwnych ujęciach i strasznie brzydkiej aparycji mordercy.

Święty Mikołaj z morderczym instynktem? To musiał być strzał w dziesiątkę, prawda? Z marketingowego punktu widzenia zdecydowanie tak. Wokół "Silent Night, Deadly Night" 30 lat temu było bardzo głośno, z prostego powodu - świątobliwa, cudowna postać uśmiechniętego dziadka z Północy została zbrukana. Święty Mikołaj zamiast rozdawać prezenty zaczął zabijać w dosyć brutalny sposób, niewątpliwie z czerwonym mu do twarzy, ale chyba nie o taką czerwień chodzi rodzicom i ich dzieciom.

Historia "Silent Night, Deadly Night" nie jest właściwie o tym Świętym Mikołaju, ale o 18-letnim psychopacie (Robert Brian Wilson jako Bill Chapman), który jako dziecko był świadkiem morderstwa własnych rodziców. Nieszczęśliwie się złożyło, że morderca miał na sobie wdzianko Mikołaja, co utknęło bardzo mocno w pamięci małego Billy'ego.

Letni obóz nad rzeką/jeziorem? Nie, to się nie może dobrze skończyć. W 1981 roku bracia Weinstein zaprezentowali typowy slasher ze zdeformowanym psychopatą, który uwziął się na obozowiczów. "The Burning" to film pełen klisz, ale ogląda się go wyśmienicie, a scena masakry na tratwie jest wciąż - po ponad 30 latach - uważana za jedną z najlepszych wśród slasherów. Warto odnotować, że przy "The Burning" pracowały takie osobistości jak Tom Savini i Brad Grey ("Rodzina Soprano").

Film Boba i Harveya Weinsteinów opowiada historię Cropsy 'ego, byłego opiekuna obozowiczów, który padł ofiara okrutnego żartu i został poważnie poparzony. Jak zwykle w takich historiach bywa, Copsy po latach postanowił swoje żale i złość wyładować na niewinnej młodzieży. Morderca na swoje narzędzie zbrodni wybrał... nożyce!

Absolutnie kiczowate dzieło, będące zbieraniną klisz, utartych rozwiązań i beznadziejnej gry aktorskiej. Czy z tego wynika, że od "Hatchet" należy trzymać się jak najdalej? Wprost przeciwnie. Adam Green - reżyser filmu - wykorzystał wszystko co najlepsze w slasherach i w najpodlejszej formie podał w swoim dziele. "Hatchet" skupia się na zdeformowanym Victorze Crowleyu, który wymachuje swoją siekierą na lewo i prawo zabijając turystów, którzy trafili w nieodpowiednie miejsce, o nieodpowiednim czasie.