Andrzej Sitek

„Jutro przypłynie królowa” to właściwie reportaż z krótkiego, dziesięciodniowego pobytu Macieja Wasielewskiego na niewielkiej wyspie Pitcairn. Co w tym ciekawego? Właściwie wszystko poczynając od tego, że publikacja polskiego podróżnika jest obecnie na siódmym miejscu Bestsellerów Magazynu Literackiego KSIĄŻKI. Historia Wasielewskiego jest kontrowersyjna, nieprawdopodobna i zmuszająca do niewesołej refleksji.

Już za cztery dni premiera najnowszego albumu duetu panów Tennant i Lowe. To wciąż pulsujące, synt-popowe dźwięki przeniesione z lat 80. do współczesności. Fani PSB już wachlują uszami z emocji ale wśród nostalgicznych, charakterystycznych motywów, znajdziemy niemało świeżych pomysłów. Płytka zawiera osiem kawałków i cover Bruce'a Springsteena, pt. „The Last To Die”. Na Rdio można posłuchać sampli. Warto.

W strumykach pojawiła się już cały album Michaela Jonesa aka Wax. To gorąca muzyka więc na upały się niestety nie nadaje ale wieczorową porą, w miękkim świetle i ulubionym drinkiem w dłoni, będzie w sam raz.

„Kara piekła polega na tym, że na całą wieczność otrzymujesz to, co zdawało ci się najbardziej upragnione na ziemi” – rzecze Joseph Campbell. Obserwując niektórych ludzi obawiam się, że do końca istnienia piekła musieliby gładzić skórzaną kierownicę w Audi Q7 oraz tyłek blondwłosej piękności. Oczywiście z premedytacją strywializowałem myśl amerykańskiego mitoznawcy i religioznawcy, bo znaczenie jego słów jest inne. Najpopularniejsza książka Campbella właśnie pojawiła się w ofercie cyfrowej.

O Beckhamie najwięcej pisał dotychczas sam Beckham, choćby w wydanej na początku wieku książce „Beckham: My World”, czy cztery lata późniejszej „Beckham: Both Feet on the Ground: An Autobiography”. Zanim zaczął z powodzeniem reklamować majtki marki H&M, bułki z wołowiną od Burger Kinga i własne perfumy o oryginalnej nazwie David Beckham, był świetnym piłkarzem...

Jeszcze tylko do jutra każdy może sam przyznać sobie najbardziej prestiżową, polską nagrodę w dziedzinie fantastyki. Ciężka i masywna statuetka im. A. Zajdla, lokalna odmiana Hugo i Nebula, jest to kupienia na Allegro (aktualnie 430 z) a wylicytowana kwota ma zasilić organizację Nagrody Fandomu Polskiego. Trudniejsza droga, czyli napisanie książki lub opowiadania, które zakwalifikuje się i zostanie wypchnięte przed szereg przez czytelników, w tym roku jest już zamknięta... Niestety.

David Bowie to człowiek kameleon. Artysta, który nie tylko dokonywał niezliczonych metamorfoz ale był i jest szalenie zdolnym muzykiem. Niezwykłe jest również to, że o wpływie Bowie'go na własną twórczość mówią gwiazdy o tak odmiennych proweniencjach jak U2, Nina Hagen, The Cure, Lady Gaga, Fat Boy Slim, Nine Inch Nails, Duran Duran, czy Depeche Mode. Sam Bowie stwierdził kiedyś: „Jestem gwiazdą instant – dodaj wody i zamieszaj”.

Życie Daniela Chavarría nadaje się na fabułę niezłej powieści awanturniczo-przygodowej. Jako młody rewolucjonista z Paragwaju Chavarría wyjechał do Europy. Pracował w kopalni niedaleko Essen, był modelem w Kolonii, przewodnikiem wycieczek w Muzeum Prado w Madrycie i pomywaczem w Paryżu. Podczas zamachu stanu w Brazylii, w połowie lat 60. musiał skryć się w dżungli amazońskiej, a potem dołączył do poszukiwaczy złota. Kilka lat później uprowadził niewielki samolot i uciekł na Kubę, gdzie zajął się przekładami z łaciny i greki oraz przyjął posadę nauczyciela. Napisał jedenaście powieści ale najlepiej sięgnąć po piątą zatytułowaną "Adios Muchachos".

Nie muszę nawet spoglądać do kart tarota albo grzebać paluchami we wnętrznościach czarnego koguta, żeby przewidzieć nadciągającą popularność i szał związany ze wszystkim co będzie miało w tytule słowo „Ender” (z okazji nadciągającej premiery filmu kinowego).

Zielony facet z okiem na brzuchu i niebieski misiek, który kocha dzieci - wracają na duży ekran. Wielka przygoda na uniwersytecie rozpocznie się już dziś (premiera kinowa), natomiast ścieżka dźwiękowa zawitała do sklepów i serwisów streamingowych już w drugiej połowie czerwca. Odpalamy soundtrack! Prequel oscarowego hitu pt. „Potwory i Spółka” zapowiada się na lekką i smaczną niczym wiaderko popcornu bajeczkę. I bardzo dobrze, bo niczego więcej nie oczekuję. Za to muzyka w wykonaniu Randy'ego Newmana wydaje mi się cokolwiek ciężka...

6 czerwca 1944 roku alianci wylądowali na plażach Normandii. To była potężna operacja wojskowa i logistyczna, w której udział wzięło niemal siedem tysięcy jednostek pływających, blisko dwanaście tysięcy samolotów i 175 tysięcy ludzi. Po stronie Niemców znajdowało się zaledwie 10 tysięcy żołnierzy, w tym wiele oddziałów zdekompletowanych lub o niskiej wartości bojowej. Niemcy nie byli jednak bezbronni, pomagało im ukształtowanie nabrzeża i wnoszone wiele miesięcy umocnienia. Na plaży Omaha zginęło tego dnia trzy tysiące amerykańskich żołnierzy.

"Dark City" to dzieło australijskiego reżysera Alexa Proyasa, który pracuje rzadko ale za to tworzy obraz nietypowe i niepokojące, w których niezwykła oprawa wizualna, muzyka i sposób opowieści tworzy złowieszczą atmosferę. Taki był „Kruk”, „Zapowiedź” i w nieco mniejszym stopniu „Ja, robot”, bo w megahicie z Willem Smithem, Proyas musiał przede wszystkim sprostać oczekiwaniom producentów. „Dark City" to pokaz oryginalnego stylu Australijczyka i film, który o rok wyprzedził „Matrixa”. Właściwie był i wciąż jest od niego lepszy.

Mam wrażenie, że gracze, którzy zjedli zęby na przeboju Ubisoftu i zyskali dzięki serii komputerowych tytułów dodatkowe dioptrie do szkieł w okularach, nie powinni w ogóle spoglądać w kierunku książek z serii Assassin’s Creed. Powód jest jeden. 

Długo czekaliśmy na oficjalne, elektroniczne wydanie „Władcy Pierścieni” J.R.R. Tolkiena. Wreszcie jest do kupienia, a jeśli się pospieszycie, to jeszcze zaoszczędzicie trochę grosza na promocji. Warto wracać do przetrzepanej tysiąc razy historii?

Dobry horror - brzmi jak oksymoron bo to gatunek filmowy najbardziej ukochany przez ludzi, którzy nie mają kompletnie nic do pokazania. 90 procent filmów z tej rodziny służy do rozwożenia szlamu, zgnilizny i zwykłych fekaliów. Kolejne pięć to głupoty z powodu których flaczeje mózg, a jedynie pięć procent nadaje się do czegoś więcej niż szybki paw w ubikacji. „Mama” należy do tej elitarnej grupy.

„Jeśli to czytasz, znaczy – jesteś kozakiem. Po pierwsze – witaj! Miło mi cholernie, że na świecie jest jeszcze ktoś równie pokręcony jak ja. Cieszę się, że śmieciowe jedzenie, dziura ozonowa, misie żelki, Familiada i wszechogarniający – wlewający się wszystkimi otworami ciała kretynizm nie zdołały wykastrować wszystkich z jaj, rozumu i poczucia humoru.” Karolina Korwin-Piotrowska

Najnowsza kompilacja Davida Guetty z cyklu „Fuck Me I'm Famous” dziś trafiła do obiegu. Nadaje się w sam raz do szybkiej furki ze spoilerem wielkości skrzydła Airbusa. Nie wierzycie? Posłuchajcie.

W obozach zagłady umierało się szybko albo długo, w zależności od okoliczności, ale jedno było niemal pewne – śmierć. Tadeusz Pietrzykowski wywalczył sobie drogę do wolności własnymi pięściami, bijąc i nokautując m.in. znienawidzonych obozowych kapo. Jego historia jest fascynująca i nieprawdopodobna, a najbardziej zdumiewające, że jest prawdziwa.

Sylwester Wardęga prowokuje ludzi. Przechadza się przed patrolem policji popijając piwo (w rzeczywistości ma w butelce sok), dynda w stroju Spidermana uwieszony relingów w warszawskim metrze, biega po mieście przebrany na goryla albo Supermana. Oczywiście gdyby tylko latał tu i ówdzie w dziwacznym przebraniu, nie miałbym po kilka milionów odsłon każdego ze swoich filmów na YouTube…

Elektroniczna księgarnia Nexto potrafi zaskoczyć świetnymi akcjami promocyjnym. Osobiście najbardziej podobają mi się, zresztą na pewno nie tylko mnie, takie promocje, gdzie nie trzeba płacić ani złotówki. Kto chce skorzystać?