Filmy

Odkąd film „Whiplash” zadebiutował na dużych ekranach, wciąż opóźniałam obejrzenie tej produkcji. Minęło 10 lat i w końcu nadarzyła się okazja, aby nadrobić zaległości – tym razem jako posiadaczka konta na Netfliksie nie miałam wymówek. Jedyne, czego żałuję, to fakt, że czekałam z tym tak długo – ten film mnie zmiażdżył.

To jest dramat. A właściwie mnóstwo dramatów naraz. W „Dziewczynie z igłą” Magnus von Horn wchodzi w rolę bezlitosnego demiurga, który znęca się nad swoją bohaterką. Tłamsi przy tym widzów, jednocześnie ich hipnotyzując.

Na Prime Video zadebiutował właśnie pewien biograficzny dramat sportowy. Od wielu skutecznie motywacyjnych, ale i wtórnych historii o znanych sportowcach ta różni się jednak faktem, że główny bohater – Anthony Robles (przy okazji: autor książki, na której film bazuje) – miał zdecydowanie trudniej niż większość. Jest to bowiem zapaśnik pozbawiony jednej z dolnych kończyn. 

Muzyk, poeta, aktor, laureat nagrody Nobla – nic dziwnego, że w „I’m Not There. Jestem gdzie indziej” w Boda Dylana wcielało się sześcioro aktorów, a każdy z nich reprezentował inną stronę osobowości artysty. W „Kompletnie nieznanym” gra go jedynie Timothee Chalamet. I to w zupełności wystarcza, bo James Mangold nie szuka Dylana-fenomenu. Nie szuka też Dylana-człowieka. On po prostu pokazuje Dylana-Amerykę.

„Opowieści z Narnii” Grety Gerwig w końcu dostały datę premiery. Produkcja, która miała trafić prosto na Netfliksa, zostanie pokazana w kinach. Tego wcześniej żądała reżyserka i najwyraźniej postawiła na swoim.

Wpis Jakuba Żulczyka („Wzgórze psów”) na temat problemu z dźwiękiem w polskich produkcjach wywołał niemałe poruszenie. Okazuje się, że na ten aspekt kilkanaście lat temu zwrócił uwagę również Andrzej Wajda – reżyser przyznał, że „dźwięk nam nie wychodzi”.

„Jaja w tropikach” zadebiutowały w 2008 roku. Chociaż od jej premiery minęło już 17 lat, ta kultowa satyra na Hollywood wciąż jest żywa w umysłach widzów. Niegdyś mówiło się o spin-offie. Reżyser i gwiazdor produkcji wyjawił, że nie ma sensu na niego czekać.

Polacy musieli sobie troszkę na „Prawdziwy ból” poczekać. Film Jessego Eisenberga trafił do nas jedenaście miesięcy po światowej kinowej premierze (nie licząc festiwalowych pokazów). Nie musieliśmy natomiast zbyt długo czekać na debiut w streamingu: ten doceniony przez widzów i krytyków obraz właśnie wylądował w Disney+. Gdzie jeszcze można go obejrzeć?

Quentin Tarantino to kinofil z prawdziwego zdarzenia. Kocha nie tylko filmy robić, ale też je oglądać i o nich opowiadać. Chętnie opowiada o swoich fascynacjach i ulubionych produkcjach. Ten tytuł z Kevinem Costnerem w roli głównej nazywa „jednym z najlepszych debiutów reżyserskich w historii”.

„Watcher” w reżyserii Chloe Okuno ominął polskie kina, a ja, nie ukrywam, bardzo ubolewałem z tego powodu. To znakomicie napisany i zrealizowany thriller, który z całą pewnością zasługuje na uwagę miłośników gatunku. Teraz, dzięki Netfliksowi, polscy widzowie mogą go nadrobić.

Dlaczego mimo tak ogromnych zmian w polskim kinie i serialu jedna rzecz cały czas wymaga poprawy? Mowa oczywiście o jakości dźwięku, a konkretniej o dialogach. Zapytaliśmy eksperta, dlaczego cały czas jest tak wiele do poprawy w tej kwestii.

„Ad Vitam” to nowy thriller akcji Netfliksa – lokalna produkcja francusko-belgijska, która podbija TOP 10 serwisu w wielu krajach. Niestety: całość – choć zaczyna się od potężnego uderzenia, które generuje niemało napięcia – nie wciska w fotel. Przeciwnie: może sprawić, że w nim zaśniecie.

„Księga luster” to produkcja, która wpadła mi w oko podczas buszowania w serwisach streamingowych w poszukiwaniu idealnego filmu na weekend. Kryminał z Russellem Crowe’em z początku nie skradł mojego serca, jednak z każdą kolejną minutą oglądałam go z coraz większymi wypiekami na twarzy.

„Zagubieni w czasie” („Timestalker”) niestety ominęli nasze kina – dotychczas polscy widzowie mogli obejrzeć ten znakomity film jedynie w ramach wspaniałego Splat!FilmFest (gdzie sam miałem przyjemność się z nim zapoznać). Bardzo mnie cieszy, że obraz trafił właśnie do dostępnych w naszym kraju serwisów VOD – pozostaje mi tylko zachęcić was, byście i wy zapoznali się z najnowszym dziełem Alice Lowe. Bo naprawdę warto.

Choć nowy rok jeszcze dobrze się nie zaczął, to tytuł dla najbardziej polaryzującego filmu można już bez wahania przyznać „Babygirl”. Erotyk z Nicole Kidman to produkcja, którą można albo zachłannie oglądać do końca, albo dać się ponieść uczuciu skrępowania i modlić się, by dotrwać do napisów końcowych. „Babygirl” podzieli publiczność, to pewne. W jednym wszyscy się jednak zgodzą: to odważny obraz, który w końcu skupia się na kobiecych fantazjach i ma szansę rozpocząć dyskusję na temat tego, czego pragną kobiety.

„Putin” stawia co prawda poważne pytania na temat tyranii rosyjskiego dyktatora, ale Patryk Vega szuka na nie odpowiedzi w niepoważny sposób. Zamiast refleksji mamy tanie efekciarstwo, które tylko uwydatnia, że twórca nie ma nam nic ciekawego do powiedzenia.

Konstelacja polskich gwiazd w amerykańskich produkcjach powiększa się. Do aktorów występujących w hollywoodzkich tytułach dołącza Piotr Witkowski, którego będziemy mogli zobaczyć u boku Jasona Stathama. Warto też nadmienić, że scenarzystą „A Working Man” jest sam Sylvester Stallone.

Jeszcze nawet nie ogłoszono nominacji do Oscarów, a już pojawiają się pierwsze afery związane ze zbliżającą się ceremonią wręczenia nagród Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej. Oburzenie Denisa Villeneuve’a wzbudza jej decyzja o wykluczeniu „Diuny: Części drugiej” z wyścigu po jedną ze statuetek.

„Numer 24” to jeden z najlepszych filmów wojennych od lat, choć ten norweski hit został zrealizowany za relatywnie niewielkie pieniądze, a Netflix niespecjalnie zadbał o jego międzynarodową promocję. Na szczęście (bo to dobra rzecz!) produkcja cieszy się rosnącą popularnością wśród subskrybentów platformy w wielu krajach. Część z mniej obeznanych w norweskiej historii widzów zadaje też pytania o prawdziwą historię, która stoi za scenariuszem.

W niedawnym wywiadzie Florence Pugh zdradziła, że nigdy więcej nie przyjmie roli w stylu tej, którą zagrała w „Midsommar. W biały dzień”. Dlaczego? Jak sama twierdzi, posunęła się za daleko w krzywdzeniu samej siebie.