Tydzień z...: Frank Underwood - pragmatyk czy skurwiel?

Francis to mężczyzna stawiający na pierwszym miejscu siebie i swoje potrzeby. Choć trudno poddać w wątpliwość jego przywiązanie do żony, widać, że najważniejsza jest dla niego jego pozycja. Wystarczy przypomnieć sobie reakcję Franka, kiedy Claire zaryzykowała jego karierą dla własnej lub debatę polityczną, w której wykorzystał postać żony po to, aby zwyciężyć (co w efekcie spaliło na panewce i nie przyniosło mu chwały - stał się pośmiewiskiem mediów). Underwood wykorzystuje miłość i ofiarność swojej żony dla własnych celów, a w skrócie dla objęcia stanowiska Prezydenta Stanów Zjednoczonych z zemsty na obecnej Głowie Państwa.

Zresztą relacja Francisa i Claire jest bardzo dziwna i skomplikowana. Ona przyzwala na jego "kontrolowane" i liczne zdrady z Zoe Barnes, on z trudem bo z trudem, ale przełyka jej wahania nastrojów i wskakiwanie do łóżka artyście-fotografikowi. Pokręcone małżeństwo na miarę naszych czasów? Nie, raczej chore i żądne władzy osoby. Claire, choć uosabia wszystko, czego nienawidzę w kobiecie, stała się zepsuta dopiero przy Francisie. Codziennie rezygnuje z własnej kariery, pozycji dla jego dobra, na romanse i inne zagrywki godzi się dla tzw. "wyższych celów", a swoje rozżalenie tłumi głęboko w środku. Staje się coraz bardziej niespokojna i sfrustrowana. Nieszczęśliwa kobieta przy silnym mężczyźnie. Tak, bo ten silny mężczyzna to zwyczajny skurwiel.

Frank nie ma prawdziwych przyjaciół. Wszystkie jego relacje są tylko efektem prób i błędów, których dopuszcza się w świecie polityki. Jego sympatia jest umową na tzw. czas określony i nigdy nie można być pewnym, kiedy zostanie zerwana (okres wypowiedzenia obejmuje jedną sekundę, a nie dwa tygodnie, także trzeba być czujnym!). Relacja Frank Underwood - Peter Russo choć rozpoczęła się poparciem na stanowisko gubernatora i pomocą w wyjściu z nałogów, zakończyła się... pozorowanym samobójstwem, czyli zwykłym morderstwem z premedytacją. Russo, który poczuł się osaczony i zdał sobie sprawę z tego, że ktoś manipuluje jego życiem, został złapany w jeszcze bardziej misterną pułapkę, z której nie miał szans wyjść żywy.

Nawet Doug, jeden z bliskich powierników, a właściwie "facetów od brudnej roboty" nie może być pewien Francisa. Problem polega na tym, że ten diabeł wcielony po prostu świetnie się maskuje... Jedyną osobą, która może faktycznie liczyć na prawdziwa sympatię Franka jest Freddy, właściciel ulubionej knajpy Underwooda. Pytanie tylko, czy ta przyjaźń nie skończy się wraz z żeberkami...

Polityka to główna gałąź życia Franka Underwooda. Można właściwie powiedzieć, że od niej i przez nią wszystko się zaczęło - złe i często niezrozumiałe relacje z kobietami, brak przyjaźni, wyzysk, morderstwo, szantaże i brudny seks z Zoe. W polityce Francis czuje się jak ryba w wodzie, nie ma sobie równych w knowaniach i przestępstwach zręcznie ukrytych pod maską człowieka, na którego Prezydent USA może liczyć najbardziej. Jednak te zagrania, tzn. zagrania czysto polityczne, choć wiążą się z paskudnym kształtowaniem międzyludzkich relacji, budzą chyba najmniejsze oburzenie.

Polityka to biznes, to kariera, w której miękkie serce i ludzkie odruchy nie są mile widziane. Jeśli w kontaktach z kobietami i domniemanymi przyjaciółmi Francis pokazuje prawdzie skurwysyństwo, to tutaj działa po prostu zgodnie z regułami. Jeśli on nie zadba o własną dupę, to prawdopodobnie jeszcze dzisiaj ktoś mu ją odstrzeli. A to będzie bolało znacznie bardziej niż nieczyste sumienie.

Frank Underwood to postać kontrowersyjna, postać, której momentami nienawidzimy, po czym śmiejemy się z jej sarkastycznych monologów kierowanych do publiczności. Frank to prawdziwy paw, który działa dla ludzkiego zachwytu. Odebranie mu kariery prawdopodobnie wpędziłoby go w takie same, o ile nie gorsze, uzależnienia z jakimi borykał się, nieżywy już dzisiaj, Peter Russo. Frank działa dla poklasku. Czekam zatem na bicie braw, już w piątek 14 lutego.