Obejrzałem na Netfliksie stary film z Joaquinem Phoenixem. Zwariowałem na jego punkcie

Punkt wyjścia jest prosty. USA, jakaś bliżej nieokreślona przyszłość. Theodore Twombly jest pisarzem, to znaczy – w pewnym sensie. Grany przez Joaquina Phoenixa bohater pisze ciepłe i romantyczne listy za pieniądze w imieniu swoich klientów. Theodore od roku jest w trakcie rozwodu i w zasadzie mógłby go zakończyć, nie może jednak zdecydować się na podpisanie papierów. Najwyraźniej nie jest jeszcze gotowy.

Ma jednak swoje potrzeby, tak, te seksualne również, ale przede wszystkim brakuje mu obecności drugiej osoby, przyjaźni z nią, emocjonalnej bliskości. Decyduje się na zainstalowanie systemu operacyjnego, który służy właśnie do tego. Sztuczna inteligencja jest nie tylko niemal omnipotentna w świecie cyfrowym, może więc bardzo szybko ulepszyć życie naszego bohatera, ale również ma własną świadomość i charakter. Jak mówi przyjaciółka Theodore’a – zna człowieka, z któremu AI dało kosza.

Film stary, a na Netfliksa trafił kilka tygodni temu. Powód, dla którego przypominam ten film, nie jest związany tylko z obserwowanym przez nas gwałtownym rozwojem AI.

 „Ona” opowiada bowiem o romansie między sztuczną, obdarzoną świadomością inteligencją i pierwszym pytaniem, jakie się nasuwa w trakcie seansu jest: czy uda się im być razem? Znacznie jednak ważniejsze wydaje się jednak, że nasz bohater wierzy w to, iż może mu się to udać. Nie jest technooptymistą czy fanem technologii jako takiej. Dla niego świat, w którym każdą ludzką potrzebę czy emocję mogą zastąpić stworzone przez człowieka usługi, jest czymś tak zwykłym, jak przeglądanie telefonu w drodze z pracy.

Więcej o nowościach Netfliksa poczytasz na Spider's Web:

Najlepiej pokazuje to doskonała scena, w której on i jego przyjaciółka (Amy Adams) grają w symulator matki, która musi przygotować swoje dzieci do szkoły. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że podobną opieką Theodor otacza inną wirtualną postać, a całe swoje życie uczuciowe przenosi… również na sztuczną inteligencję. Filmowy świat to miejsce, w którym technologia jest przezroczysta do tego stopnia, że staje się lekiem na niezaspokojone podstawowe potrzeby.

Co jednak ważne produkcja w reżyserii Spike’a Jonze’a nie jest tanim moralitetem i swoich bohaterów traktuje z najwyższą czułością i zrozumieniem. Wielka w tym zasługa samego Phoenixa, który stworzył bohatera tak ludzkim, że nie się z nim nie empatyzować.

„Ona” to wspaniałe głębokie pytanie o najważniejsze namiętności w życiu człowieka i o to, jak będziemy je w przyszłości zaspokajać.