Ten świetny dreszczowiec na Max zrealizowano iPhone'em. A ty jaką masz wymówkę, żeby nie robić filmu?

Steven Soderbergh lubi się z Max (wcześniej HBO Max). Zdążył już dla platformy zrealizować parę filmów ("Niech gadają", "Bez gwałtownych ruchów", "KIMI"), a w zeszłym roku dostaliśmy od niego nawet serial ("Pełne koło"). Teraz w naszym kraju w serwisie pojawiło się jedno z jego wcześniejszych i najciekawszych formalnie (choć na pewno nie najlepszych) dzieł. "Niepoczytalna" to pełnokrwisty dreszczowiec, w którym nie czuje się, żeby została zrealizowana telefonem. A jednak.

Steven Soderberg chwycił w rękę iPhone'a 7 Plus i postanowił opowiedzieć historię Sawyer, która opuszcza swoje rodzinne miasteczko, by uciec od traumatycznej przeszłości. W nowym miejscu przypadkowo trafia do szpitala psychiatrycznego. A tam... zaczyna się ostra jazda. Zaczyna podejrzewać, że prześladuje ją dawny stalker. Tylko... nikt jej nie wierzy. Musi więc wziąć sprawy w swoje ręce i walczyć o własne życie. "Niepoczytalna" podejmuje dzięki temu takie tematy jak obsesja i manipulacja systemem ochrony zdrowia psychicznego.

Użycie iPhone'a ma w tym wypadku sporo sensu. W końcu nagrywany przez telefony obraz wygląda nieco inaczej niż w przypadku profesjonalnych kamer. Świat przedstawiony wydaje się z jednej strony bardziej realistyczny i surowy, ale z drugiej - obcy w stosunku do tego co na co dzień oglądamy na ekranach i sprawia wrażenie zniekształconego. Dzięki temu dysonansowi Steven Soderbergh filtruje rzeczywistość przez psychikę swojej popadającej w szaleństwo bohaterki. Pozwala nam poczuć niepokój Sawyer, wzbudzając wiele wątpliwości co do wiarygodności prezentowanych wydarzeń.

Jednocześnie reżyser lubi też prezentować swoją bohaterkę zza czegoś - czegokolwiek, co akurat znajduje się w pobliżu. Dzięki temu zabiegowi czujemy się jak podglądacze i mamy poczucie, że Sawyer rzeczywiście ktoś prześladuje. Choć fabuła momentami niedomaga, sposób realizacji filmu ciągle napięcie wzmaga. Łatwo wciągnąć się w tę opowieść.

Przypadek "Niepoczytalnej" może służyć za przykład, jak w przypadku realizacji filmu łatwo dzisiaj przeskoczyć wszelkie braki technologiczne. Produkcja stała się czołowym dowodem na demokratyzację kina - można je robić przy wykorzystaniu powszechnie dostępnego sprzętu, małego i lekkiego. Reżyser wielokrotnie podkreślał, jaką wolność to ze sobą niesie. Daje niespotykaną w branży mobilność. Zanim jednak wyciągniecie swoje styrane smartphone'y i skrzykniecie znajomych do nakręcenia własnej produkcji, pamiętajcie: Steven Soderbergh jest profesjonalistą. No i miał do dyspozycji 1,5 mln dol. budżetu - mało jak na Hollywood, dużo jak na przeciętnego człowieka, który na zakup iPhone'a musiał wziąć kredyt.

Powiedzmy to wprost: Steven Soderbergh oszukiwał. Korzystał z pomocy nie tylko profesjonalnej ekipy i aktorów, ale także wielu obiektywów i aplikacji. Nie powtórzycie jego wyczynu w chałupniczych warunkach. Próbować nikt wam jednak nie zabroni...

Więcej o nowościach Max poczytasz na Spider's Web: