Gdyby Breaking Bad mi się podobało, to nazywałoby się Ozark - recenzja Spider's Web

Ozark to znana historia. Motyw zwykłego Amerykanina, który wplątuje się w świat przestępczy, jest bardzo prostym zabiegiem, aby pokazać, jak zmienia się zwykłe życie w ekstremalnych warunkach. W takiej właśnie sytuacji zostaje postawiony doradca podatkowy Marty Byrde (Jason Bateman). Twórcy nie starają się jednak skontrastować amerykańskiej sielanki z podłym światem zorganizowanej przestępczości. Życie głównego bohatera od dawna jest w rozsypce. Małżeństwo Marty'ego to fikcja, jego legalna praca jest nudna, a po godzinach współpracuje on z narkotykowym kartelem.

Rodzina musi przenieść się do Ozark, malutkiej turystycznej mieściny w stanie Missouri, bo szef przestępczego świata dał głównemu bohaterowi drugą szansę. To właśnie tam, pośród pięknej przyrody, Marty ma prać pieniądze i kłaść podwaliny pod nową centralę dla kartelu.

Fabuła płynie tu niespiesznie, ale nie rozleniwia widza. Długie rozmowy o pieniądzach i księgowości przecinają mocne i niespodziewane wydarzenia, na które trudno odpowiedzieć inaczej niż niedowierzaniem i manualnym zamknięciem bezwiednie otwartych ust. Nie potrafię przypomnieć sobie serialowej historii, która tak bezceremonialnie zrzuca na głowy widzów drastyczne wydarzenia.

Dramat, który rozgrywa się w rodzinie ma wiele oblicz, ale tylko część z nich jest interesująca. Relacje rodziców z dziećmi nie wnoszą nic odkrywczego do świadomości widza. Córka (w tej roli wspaniale wypada Sofia Hublitz) i syn (Skylar Gaertner) pozostają w strefie oddziaływania stanów emocjonalnych ojca. Żona (Laura Linney) wybiła się na niezależność i podejmuje próby oderwania się od niesatysfakcjonującej relacji z mężem.

Najlepiej obrazują to fantazje Marty'ego, który marzy o spotkaniu kogoś, kto doceni jego starania i potwierdzi, że wiele w życiu osiągnął, a przy okazji dostarczy mu seksualnego spełnienia. Ten aspekt jest wyjątkowo mocnym punktem serialu i sprawia, że bohaterowie nabierają niesamowitej głębi. Trochę boli fakt, że bardzo słabo zarysowane są perspektywy innych członków rodziny. Ozark nie pozostawia wątpliwości, kto jest najważniejszym bohaterem tego dramatu.

W Ozark wszystko jest wysmakowane. Kolory pozostają w wyjątkowo zimnej tonacji, a groźna i tajemnicza przyroda wylewa się z wielu kadrów. Nie brakuje tu rewelacyjnych ujęć, które mają na celu przytłoczyć bohaterów swoim ogromem. Niesamowite widoki mają potęgować zagubienie postaci w przestrzeni i nadać serialowi niepowtarzalnego klimatu.

Brakuje tu trochę mocnych akcentów, które uwydatniłyby wyjątkowość tego miejsca. Niestety bohaterowie tworzący społeczność są raczej banalni i ich historie są tylko punktem odniesienia do losów głównych bohaterów.

Celowo nie piszę o fabule serialu i nie streszczam jej nawet pobieżnie, bo schemat jest mocno oczywisty. Narkotyki, kartel, tajniacy i służby, mężczyzna, który próbuje się w tym odnaleźć, ocalić minimum niewinności rodziny i utrzymać kontrolę. Wszystko to jest znajome i bardzo przypomina opowieść o pewnym nauczycielu produkującym narkotyki.

Różnice wynikają raczej z tempa opowieści i tego, że punkt wyjścia seriali jest zupełnie inny. W Breaking Bad mieliśmy pokazany początek drogi zmiażdżonego przez życie bohatera. W Ozark poznajemy protagonistę znacznie silniejszego i będącego w połowie drogi Waltera White'a. Nie ma tu też tak ogromnego skupienia się na psychologii postaci. Bohaterowie rozwijają swoje cechy charakteru w akcji. Breaking Bad pozwalało spędzić wiele czasu z postaciami sam na sam. Ozark, mimo małego tempa, cały czas stawia bohaterów w nietypowych okolicznościach i nie pozwala im na chwilę oddechu.

Wspominałem o wysmakowanych ujęciach i skupieniu się na otaczającym świecie. Breaking Bad też pozwalało się nasycić krajobrazem i dobrze przyjrzeć miejscom, w których dzieje się akcja. Mam wrażenie, że estetycznie te seriale się sobie przeciwstawiają. Z jednej strony zimna, bogata natura, a z drugiej uboga i skwarna preria.

Trudno mi wyrazić swoją opinię bez narażania się na lincz w komentarzach. Serial jest mocno wsteczny. Nie opowiada nowej historii, a jedynie ją modyfikuje. Bierze utarte schematy i estetykę z popularnego wzorca i przedstawia to na nowo. Byłbym tym znudzony i narzekałbym, że Breaking Bad lepsze, ale... no właśnie - ja nie lubię Breaking Bad.

Podoba mi się sposób i tempo opowiedzenia tej historii. Rozumiem bohaterów i ich motywacje. Wiem, że ich życie jest paskudne i rozumiem dlaczego. Mam poczucie, że akcja została zawiązana w taki sposób, że od pierwszych sekund czuć kipiące napięcie i strach. Wszystko to sprawia, że seans jest wyjątkowo angażujący. Zachowano proporcję między psychologią i akcją. Stworzono mieszankę satysfakcjonującą i budzącą niesamowite emocje.

Ozark to serial dobry. Brakuje mu własnego pomysłu i nowatorskiej historii, ale ciągle jest jedną lepszych propozycji dla osób, które szukają przyzwoicie opowiedzianej fabuły.