Recenzje filmowe

Brzydszy niż James Bond. Bardziej niezdarny niż Jason Bourne. Głupszy niż Jack Ryan. Johnny English powraca, by tym razem stawić czoła cyber-terrorystom. W filmie, na który nikt nie czekał.

Marek Koterski to reżyser absolutnie kultowy. Twórca Dnia świra, czyli chyba najpopularniejszego polskiego filmu XXI w., wraca z nowym filmem. 7 uczuć to obraz o wszystkich stanach dzieciństwa.

„Tajemnice Silver Lake” – najnowszy film twórcy klimatycznego horroru „Coś za mną chodzi” – to nieudana i mętna próba zabawy z popkulturą w sosie pulpowym.

Nawiedzony dom, szczypta magii a la Harry Potter, trochę zombie i klimatów Halloween. A wszystko to w wersji dla dzieci (choć nie za młodych) i od reżysera „Hostelu”. Jeśli jesteście zaintrygowani tym, jak się to udało, zapraszam na „Zegar czarnoksiężnika”.

Kamerdyner to nowy film Filipa Bajona nawiązujący do wielkiego, epickiego kina, z którego Polska słynęła przed laty. Opowieść o ziemi kaszubskiej w pierwszych czterech dekadach XX w. jest fascynująca. Ale niekoniecznie przekłada się na wybitny film.

Kler to najprawdopodobniej najbardziej kontrowersyjny film ostatnich kilku lat. Nie może być inaczej, gdy za temat grzechów Kościoła katolickiego bierze się Wojciech Smarzowski. A na szczęście robi to z ogromną wprawą w budowaniu emocji.

Po obejrzeniu kilku zwiastunów, nie robiłem sobie nadziei, że najnowszy Predator będzie filmem dobrym. Nie myliłem się, ale ku mojemu zdziwieniu, z seansu wyszedłem w gruncie rzeczy zadowolony. Na mało której komedii śmiałem się tak głośno.

Oryginalny film Netfliksa – to może zniechęcić niektórych widzów. W dodatku z nowego dla platformy gatunku, jakim jest thriller szpiegowski. To niemal gwarantowany przepis na klapę, a mimo to Kryptonim Anioł jest całkiem udaną produkcją.

Czarne bractwo. BlacKkKlansman da wam powody do śmiechu, ale nie wypuści bez chwili refleksji. Dawno nie widziałam tak świetnego duetu aktorskiego, jak John David Washington i Adam Driver.

Po obejrzeniu filmu Dogman zrozumiałam, dlaczego jury konkursu filmowego w Cannes uhonorowało główną rolę Złotą Palmą. Przyklaskuję tej decyzji i pochwalam ją niezmiernie. Marcello Fonte jest rewelacyjny.

„Juliusz”, w którym w główną rolę znakomicie wciela się Wojciech Mecwaldowski, rozbawi was do łez, wprowadzi w zadumę i wzruszy. Dawno już nie było tak dobrej i niegłupiej polskiej komedii.

Film „Sierra Burgess jest przegrywem” to nowa propozycja platformy Netflix. Nadawca serwuje kolejną produkcję dla młodzieży. W roli głównej niezapomniana Barb ze „Stranger Things”.

Obecność to dla wielu jedna z najlepszych serii horrorów ostatnich lat. Zakonnica to spin-off opowiadający o uwolnieniu demona z drugiej części Obecności, film jednak tylko udaje klasyczny horror. Pytanie brzmi, czy to dobrze.

„Bez litości 2”, czyli sequel całkiem niezłego (choć generycznego) akcyjniaka z 2014 roku popełnia wszystkie tradycyjne błędy kontynuacji. Ignorując starą jak świat zasadę, że więcej nie znaczy lepiej, a lepsze jest wrogiem dobrego, film Antoine Fuqua rozczarowuje i nie dorównuje poprzednikowi.

Historia Dywizjonu 303 przez lata aż prosiła się o filmową adaptację. Niespodziewanie okazało się, że w podobnym czasie do kin trafią aż dwie produkcje opowiadające o Bitwie o Anglię. Jak poradził sobie polski Dywizjon 303. Historia prawdziwa?

Jeśli od zawsze marzyliście o tym, by zobaczyć jak muppety przeklinają, kopulują, umierają rozrywani na strzępy i tryskają swoim nasieniem po całym pomieszczeniu, to film „Rozpruci na śmierć” ma szansę was zainteresować. W innym wypadku omijajcie go szerokim łukiem.

Jason Statham przybywa, aby po raz kolejny uratować świat. A przynajmniej azjatyckie wody, na których grasuje prehistoryczny megalodon. „The Meg” to idealna pozycja kina klasy B na zakończenie lata.

Do wszystkich chłopców, których kochałam od Netfliksa nie grzeszy ani oryginalnością, ani pomysłowością. Może być jednak całkiem przyjemnym seansem. Szczególnie dla miłośników historii o nastoletnich miłościach.

Raz na jakiś czas Hollywood udowadnia, że w pogoni za zyskiem jest nie tylko odklejone od rzeczywistości, ale też pozbawione dobrego smaku i empatii. I taki też jest „Slender Man”.

To piękne i chwalebne, że o wyczynach polskich bohaterów zaczynają opowiadać także i zachodni twórcy. Szkoda tylko, że robią to, jak na razie, w tak słabym stylu. „303. Bitwa o Anglię” to w najlepszym wypadku znośny film telewizyjny.