Nowy dreszczowiec Prime Video to skuteczny lek na bezsenność. Nawet Nicole Kidman nie pobudza

W zeszłym roku mogliśmy oglądać Nicole Kidman w dwóch filmach ("Babygirl" z opóźnieniem trafiło na ekrany naszych kin 10 stycznia tego roku) i trzech serialach. Po tak intensywnym okresie aktorka stwierdziła, że po czekającym na swoją premierę 2. sezonie "Dziewięciorga nieznajomych" zrobi sobie przerwę. Słusznie, bo już we wchodzącym właśnie na Prime Video "Holland" ledwo udaje jej się wydobyć z siebie jakieś emocje. Zmęczenie czy może została pozostawiona sama sobie? Jedno z dwóch. Nigdy przecież wybitną aktorką nie była, ale przy dobrych reżyserach zawsze wypadała świetnie. A Mimi Cave za dobrą reżyserką mimo wszystko nie jest.

Już przy pełnometrażowym debiucie nie pokazała się od najlepszej strony, aczkolwiek zapracowała sobie na kredyt zaufania. "Fresh" w wielu miejscach nie domaga, ale ma za to intrygującą metaforę. Wykorzystując historię o kobiecie, którą jej książę z bajki zamierza sprzedać kanibalom, opowiada o rolach społecznych oraz relacjach międzyklasowych i genderowych. Podobnej inwencji artystycznej próżno szukać w "Holland", choć film jeszcze bardziej domaga się odczytania na poziomie symbolicznym.

Tytułowe Holland to małe miasteczko w stanie Michigan, gdzie mieszkańcy z racji nazwy miejscowości urządzili małą Holandię. Góruje nad nimi wiatrak, a dookoła posadzili sobie tulipany. Aż do odbywającego się tam festiwalu w ostatnim akcie, nie ma to najmniejszego znaczenia. To po prostu miejsce akcji - dobre jak każde inne i zupełnie niewykorzystane. Widok kobiet chodzących w ludowych strojach sugeruje jednak, że będziemy mieć do czynienia z przeekesploatowanym motywem obnażania małomiasteczkowej hipokryzji. Te obrazki ludzi w kostiumach funkcjonują na zasadach zakrwawionego ucha na idealnie przystrzyżonym trawniku u Davida Lyncha.

Cave inspiruje się twórczością reżysera "Blue Velvet" nieraz zaglądając w rejony surrealizmu. Robi to na siłę, nie potrafiąc zbudować jakiegokolwiek klimatu. Do tego trzeba czegoś więcej niż paru ujęć na makietę całego miasteczka w domu głównej bohaterki i przestylizowanego pokoju. Reżyserka najwyraźniej ma inne zdanie, bo na tym poprzestaje, aby móc skupić się na serii nieefektywnych klisz. Dlatego grana przez Kidman żona ze Stepford ciągle powtarza, jak to uwielbia robić naleśniki dla męża i syna, aż w końcu zaczyna podejrzewać, że jej partner ma romans.

"Holland" lubi się gatunkowo redefiniować, przez co z dramatu szybko przechodzi w kryminał. Nancy postanawia nakryć męża na zdradzie. Pomaga jej w tym kolega z pracy, dzięki czemu Cave sięga po elementy komedii romantycznej. Humor wynika tu z tego, że próbując udowodnić romans Freda, bohaterowie sami wdają się w romans. I tak to się ciągnie jak flaki z olejem, dopóki nie następuje kolejny punkt zwrotny, za sprawą którego film przywdziewa kostium pełnokrwistego thrillera. Nie spodziewajcie się cudów. Do samego końca nie ma w tym ani krzty napięcia.

Może i "Holland" pozostaje sprawne technicznie. Może nawet zachwycać kadrami rodem z hollywoodzkich filmów lat 50. Cave bawi się przecież kinem, próbując wykrzesać ze swojej opowieści jakąkolwiek energię. Na koniec nawet twistu się chwyta. Mimo starań okazuje się on taki, jak cała reszta produkcji: niewyraźny, miałki i ledwie zaskakujący. Wręcz przykro patrzeć, jak daremnie film dwoi się i troi, żeby dostarczyć nam rozrywki.

Cave zachowuje się, jakby brak pomysłu i przekonania do swojej opowieści chciała ukryć, podążając za kilkoma schematami naraz. Serwuje nam przez to kilka filmów w jednym. Żadnego dobrze nie rozwija i żadnym nie potrafi zainteresować. "Holland" ogląda się przez to z takim samym zaangażowaniem, jak nagranie z dożynek w Pcimiu Dolnym.

Więcej o nowościach Prime Video poczytasz na Spider's Web: