Kryminały

„Wolny Strzelec” mógł być doskonałym punktem wyjścia do popularnej, ale stale potrzebnej rozmowy na temat postępującej tabloidyzacji mediów. Mógł być punktem zapalnym dla debaty, co wolno a czego nie wolno dziennikarzom. Mógł w końcu stanowić przerażającą wizytówkę tego, jak dzisiaj wygląda rynek informacji. Wszystko to jednak schodzi na drugi plan, ponieważ rewelacyjny Jake Gyllenhaal kradnie cały show i jest newsem numer jeden.

Małe miasteczka to idealne miejsca na umiejscowienie akcji. Miejscowości, w których wszyscy się znają i zaglądają sobie do domów przez okna, niosą ze sobą jakąś tajemnicę. W takiej scenerii fabułę swojej powieści umieściła Katarzyna Pisarzewska, autorka "Zmowy milczenia". Jej książka jest połączeniem kryminału z powieścią obyczajową - śledztwo i próba poznania prawdy o śmierci kilkunastoletniego chłopca łączy się tu z życiem codziennym, tęsknotami i miłością.

Zygmunt Miłoszewski napisał ostatnią część o prokuratorze Szackim. Ostatnią i - jak sam przyznaje - najbardziej osobistą.

Mało kto wie, że Nic Pizzolatto, twórca i scenarzysta znakomitego serialu HBO "Detektyw", w 2010 roku napisał książkę. Kryminał zatytułowany "Galveston" okazał się debiutem niezwykle udanym, zgarniając szereg prestiżowych nagród i wyróżnień. Polska wersja ukaże się już za kilka dni, 15 października. 

Agatha Christie to bez wątpienia królowa kryminału. Można narzekać na pewna prostotę z jaką buduje świat przedstawiony i niektórych bohaterów, zwłaszcza tych nie pierwszoplanowych. Nie spodoba się też tym, którzy żądni są sensacji i otwartych rozwiązań, ale trzeba jej oddać jedno - stworzyła niezapomniane, kultowe postaci, Herculesa Poirota i Miss Marple, które na zawsze zapisały się w historii literatury kryminalnej i w popkulturze w ogóle.

Jørn Lier Horst jest norweskim pisarzem i dramaturgiem, bardzo uznanym zarówno w Norwegii jak i całej Skandynawii. Jego pierwsza powieść, "Nøkkelvitnet" (pol. "Świadek koronny") ukazała się w 2004 roku. Od tamtej pory Horst został uhonorowany wieloma wyróżnieniami, np. Glasnyckeln dla najlepszego kryminału skandynawskiego (otrzymał ją także Stieg Larsson, autor trylogii "Millenium"), Nagrodę Księgarzy Norweskich czy Nagrodę Rivertona. Niestety w Polsce nie pojawiły się żadne jego powieści. Aż do teraz.

"Ech, znowu to samo" - myślałem przerzucając pierwsze strony nowego kryminału Marka Krajewskiego. Bo choć kiedyś byłem zakochany w jego twórczości, to w pewnym momencie bezbrzeżnie znudziła mnie ta sama w gruncie rzeczy historia, opowiadana na różne sposoby. I mimo iż "Władca liczb" też nie wnosi nic nowego, to nie będę ukrywał, że czytało mi się tę książkę naprawdę dobrze. 

Albo się starzeje i wyrosłem już z kryminałów, albo te ostatnie gorące książkowe premiery to ukochane dzieci działów marketingu wydawnictw. Bo najpierw "Syn" Nesbo wydał mi się trochę przereklamowany, a teraz "Pan Mercedes" od Kinga, nad którym wszyscy dookoła się rozpływają, okazał się przyzwoity, ale kompletnie pozbawiony polotu. 

Skandynawskie kryminały szturmem zdobyły polski rynek i chyba już na stałe zadomowiły się na listach bestsellerów. I nie ma cienia wątpliwości, że najnowsza powieść norweskiego pisarza i muzyka Jo Nesbo także na nich wyląduje, bo to autor bardzo popularny i poczytny. Nawet pomimo tego, że "Syn" zdecydowanie nie jest najlepszą książką w jego dorobku. 

Romans z kryminałem rozpoczął Witkowski w 2011 roku głośnym i dość ciepło przyjętym przez czytelników "Drwalem". "Zbrodniarz i dziewczyna" to kolejna jego próba zmierzenia się z tym gatunkiem. Bardzo udana, co warto nadmienić już na wstępie. Trudno wszak autorowi odmówić pisarskiego talentu, choć dla wielu jego książki oraz język, którym się posługuje, mogą być zbyt dosadne i obrazoburcze. 

Długi weekend majowy to czas, w którym zwykle nadrabiamy. Nadrabiamy zaległości w sportach, spotkaniach towarzyskich, czasem w czytaniu. Jako że szykuje się pogoda w kratkę, przygotowałam dla was propozycje e-booków, które warto w ten czas przeczytać. Są to pozycje raczej krótsze niż dłuższe oraz takie, które dostarczą wam trochę emocji. Znajdziecie tu także zbiory opowiadań, mające tę przewagę nad powieściami, że łatwo powiedzieć sobie: "Dość, w tym momencie kończę". Wszak weekend majowy niesie ze sobą dużo innych przyjemności!

Marta Guzowska to polska autorka kryminałów, należąca do grupy pisarskiej Zbrodnicze Siostrzyczki. W tym roku wydała wraz z Agnieszką Krawczyk zbiór opowiadań dostępny tylko w Legimi, "Cztery zbrodnie na cztery pory roku", o którym mogliście poczytać na łamach sPlay. Ponadto Guzowska jest autorką cyklu kryminałów o profesorze Yblu, światowej sławy antropologu.

Lada moment weekend - czas relaksu i wypoczynku. Jedną z jego form może być miłe popołudnie przy odprężającej lekturze. Sprawdzamy najciekawsze promocje na e-booki (w końcu każdy lubi zaoszczędzić) według prostych kryteriów: ma być lekko, wciągająco i z dreszczykiem emocji. 

Dziś w internetowej księgarni Legimi.com premierę ma pierwsza książka, napisana specjalnie z myślą o osobach czytających ebooki w abonamencie. „4 zbrodnie na 4 pory roku” to zbiór kryminalnych opowiadań, których autorkami są Zbrodnicze Siostrzyczki. 

Zygmunt Miłoszewski, pisarz, autor m.in. "Uwikłania" i "Bezcennego" obwieścił dziś na swoim profilu na Facebooku, że wkrótce ruszą pracę nad sfilmowaniem "Ziarna prawdy" - drugiej części planowanej trylogii kryminalnej o prokuratorze Szackim. 

„Lekarstwo na miłość” to zwariowana komedia sensacyjna z 1966 roku, której reżyserem jest Jan Batory. Jej akcja oparta została na podstawie powieści „Klin” autorstwa Joanny Chmielewskiej, która znana była z tworzenia pokręconych kryminalnych historii pełnych humoru i miłosnych przygód.

Postać Joe Alexa (Maciej Słomczyński) na stałe zagościła w polskiej literaturze i kinematografii. Cykl powieści kryminalnych tego autora, opowiadający jednocześnie o sukcesach śledczych pisarza o tym samym imieniu i nazwisku, doczekał się adaptacji Teatru Sensacji "Kobra", a na podstawie jego scenariuszy zostało zrealizowanych kilka filmów, na przykład: "Zbrodniarz i panna" czy "Gdzie jest trzeci król?". Jednym z kryminałów, który został przeniesiony na ekran telewizyjny, pt. "Umarły zbiera oklaski" jest "Śmierć mówi w moim imieniu" z 1960 roku.

Książkowe kryminały pozwalają na to, by w domowym zaciszu stać się pełnoprawnym detektywem, choć bez licencji. Teraz każdy miłośnik intrygi i zabójstw może zgromadzić na swoim czytniku kolekcję rodzimych dzieł tego gatunku. Trwa właśnie atrakcyjna promocja na takie e-booki.

Skąd się bierze fenomen wszelkich seriali kryminalnych czy serii dokumentów na temat pracy organów ścigania? Może to ta odwieczna fascynacja śmiercią, a może wręcz przeciwnie - to zmęczenie faktem, iż śmierć zaliczana wciąż jest do sfery sacrum, a w której tak naprawdę nić uświęconego nie ma, co tego typu programy idealnie ukazują? A może chęć nabrania wrażenia, że inni mają gorzej, a my jesteśmy kuloodporni? Albo odwieczne dążenie do sprawiedliwości, która miałaby dosięgnąć sprawców danej zbrodni, a do których odnalezienia potrzebna jest długa i żmudna praca dziesiątek specjalistów? A może...

Hollywood uczy nas wciąż czegoś nowego. Wiele osób zapewne żyje w świadomości, że tajnym agentom komputery nigdy się nie zawieszają, a wszystkie aplikacje chodzą wolno tylko wtedy, kiedy jest to potrzebne do budowania napięcia. Inna ze złotych zasad, które często obserwujemy w przeróżnych kryminałach i thrillerach mówi o tym, żeby nigdy nie podchodzić zbyt osobiście do ciemnych interesów i nie mieszać gangsterskiego życia z prywatnym, bo to zazwyczaj źle się kończy. Tym razem jednak mamy okazję być świadkami umoralniania "tego złego" przez "to dobre".