Kryminały

Ten rok to złoty czas dla polskich seriali. Choć lata temu też powstawały świetne produkcje w odcinkach, dopiero teraz, po serii narzekań i klątwie Klanów, M jak Miłości czy Na Wspólnej możemy mówić o tym, że polskie seriale przeżywają renesans. I że to czas polskich seriali nowoczesnych, flirtujących z widzem, jego inteligencją. A Rojst od Showmaksa jest tego nowym dowodem.

Do biblioteki serwisu Showmax trafił dziś pierwszy odcinek nowego serialu Rojst. Poznajcie Wanycza, Zarzyckiego i pozostałych bohaterów.

To zarówno przekleństwo, jak i błogosławieństwo nowego hiszpańskiego serialu na Netfliksie. Kokainowe wybrzeże to nie Narcos, ale bardzo typowy serial o przestępcach. Tych znacznie mniej znanych.

Złoty wiek seriali trwa w najlepsze. W momencie gdy trwają prace nad serialami osadzonymi w świecie Star Wars i Władcy Pierścieni, wytwórnia Fox oznajmiła, że poważnie myśli o powołaniu do życia serii rozgrywającej się w uniwersum Obcego. Co z tego wyjdzie okaże się zapewne za jakiś czas. Pochylmy się jednak na moment nad tym zagadnieniem i przyjrzyjmy innym planowanym serialom bazującym na znanych filmach kinowych, których możemy się spodziewać w najbliższym czasie w naszych domach.

Majówka to dla wielu osób okres wzmożonych wyjazdów na łono natury i odpoczynku w pierwszych w roku promieniach słońca. A co jest lepsze na długie podróże pociągiem i jeszcze dłuższe wylegiwanie się na leżaku niż dobry, klasyczny kryminał? Zwłaszcza że o początkowych zawsze warto pamiętać. Nawet w sytuacji, gdy rynek w całości przejęły skandynawskie powieści sensacyjne.

No, no, no – zapowiada się naprawdę rewelacyjny film. Co prawda, na razie widziałam zaledwie jego zapowiedź, ale nie mogę się trochę powstrzymać z ochami i achami. Dark Crimes to mroczny kryminał, w którym główną rolę zagrał Jim Carrey, a obok niego w produkcji wystąpili świetni polscy aktorzy i aktorka: Robert Więckiewicz, Piotr Głowacki i Agata Kulesza.

Gdy serialowy świat pełen jest kolejnych typowych historii o morderstwach i zaginięciach, które bazują na sprawdzonych i zgranych schematach, nagle pojawia się Tabula Rasa.

Nowy serial Netfliksa to kryminalna opowieść poruszająca problem rasizmu w Stanach Zjednoczonych. Za jego stworzenie odpowiedzialna jest Veena Sud, która ma na swoim koncie docenioną przez krytyków serię Dochodzenie. 

Zima trwa, a to oznacza dostatek długich wieczorów. Jeden czy dwa warto poświęcić na zgłębianie jakiegoś serialu. Dobrym wyborem może okazać się Retribution, który niedawno pojawił się w katalogu Netfliksa.

Nie ma nic lepszego niż zanurzenie się w lekturze z kubkiem gorącej herbaty w ręku. Biedronka po raz kolejny dba o swoich klientów, oferując bestsellerowe książki w atrakcyjnych cechach. Od dzisiaj w sieci sklepów w całej Polsce możecie kupić rozmaite pozycje, które świetnie się sprawdzą w mroźne, zimowe wieczory. 

Niektórzy już dziś rozpoczęli długi weekend. Cztery kolejne dni spędzą na łonie natury (o ile pogoda pozwoli!). Nic nie stoi na przeszkodzie, by wykorzystać ten czas w pełni, zwłaszcza, że teraz dzięki streamingowi słuchać i oglądać możemy wszystko w zasadzie wszędzie. W Storytel roi się od świetnych opowieści, a ja w  tym czasie zamierzam sięgnąć po kryminały.

Zakrojona na ogromną skalę promocja, przypięta Katarzynie Bondzie łatka „królowej polskiego kryminału”, niezłe poprzednie powieści, a tu nagle taki klops. Zapowiadane jako największy hit tej jesieni „Lampiony” okazały się niestety wydmuszką. 

Od jakiegoś czasu nie przepadam za produkcjami HBO, ale po seansie pierwszego odcinka „The Night Of” z wypiekami na twarzy będę czekał na kolejny nowy epizod.

Skoro królem współczesnego polskiego kryminału jest Zygmunt Miłoszewski, królową Katarzyna Bonda, księciem Wojciech Chmielarz, a Ojcem Chrzestnym Marek Krajewski, to gdzie w tej hierarchii umieścić Gaję Grzegorzewską? Skoro wszystkie trony i korony są już zajęte, krakowska pisarka musi chyba zadowolić się pozycją szarej eminencji. 

„Psy mafii” to mocne, sensacyjne i wciągające kino, któremu zarzucić można w zasadzie tylko jedno – przeciętny scenariusz. Cała reszta stoi tu na naprawdę wysokim poziomie. 

„Wyobraź sobie teatr. Dzieł enviro zbija deski, żeby była scena, a na scenie kładą sztuczną trawę. Potem questowcy ustawiają meble i rekwizyty, mówią aktorom, jak mają się poruszać podczas konkretnych scen. Za kulisami dział postaciowców dobiera aktorom garderobę i sztuczne brody. Game designerzy budują dźwignie do podnoszenia tych postaci, animatorzy wymyślają choreografię części baletowych, a testerzy siedzą na widowni i mówią, żeby przesunąć kredens bardziej w lewo.”

W końcu ponownie spotkamy się z Cormoranem Strike’em, głównym bohaterem powieści Roberta Galbraitha, czyli tak naprawdę Joanne K. Rowling. Detektyw powraca w trzeciej części serii, zatytułowanej „Żniwa zła. Cormoran Strike prowadzi śledztwo”. To świetna wiadomość, zwłaszcza, że poprzednie dwa tomy, „Wołanie kukułki” i „Jedwabnik” to dobrze skonstruowane kryminały z ekscytującym śledztwem.

Ponad rok musieli czekać Polacy, by zobaczyć w rodzimych kinach kryminał w reżyserii Alberto Rodrígueza, „Stare grzechy mają długie cienie”. Film przenosi widzów do lat 80. ubiegłego stulecia i swoim klimatem, a także historią przypomina nieco to, co otrzymaliśmy w pierwszym sezonie „Detektywa” Nica Pizzolatto. Jest więc intrygujące, pełne niebezpieczeństw śledztwo, przeszłość, która ciąży nad głównymi bohaterami i młode dziewczyny, które giną w niewyjaśnionych okolicznościach.

Czego tu nie ma! Obok wartkiej akcji i wciągającej kryminalnej intrygi, „Dziady” Pawła Goźlińskiego oferują także prawdziwą galerię oryginałów i osobliwości oraz obfitują w nawiązania do polskiego romantyzmu. Ta powieść to niekończąca się zabawa konwencją.

Początki nowoczesnej kryminalistyki sięgają XIX wieku. To oznacza, że wcześniej, jeżeli sprawcy przestępstwa nie ujęto na gorącym uczynku, praktycznie nigdy nie można było mieć pewności, czy skazuje się odpowiednią osobę. O ile w ogóle udało się kogokolwiek ująć. Dziś wystarczającym dowodem może być plama krwi milion razy mniejsza od drobinki soli. „Anatomia zbrodni” autorstwa Val McDermid obrazuje długą drogę i skomplikowaną drogę, jaką przeszła ta nauka.