Recenzje filmowe

Instant Christmas classic – inaczej „Przesilenia zimowego” określić się po prostu nie da. Nie dość, że bawi bardziej niż dwie części „Kevina” razem wzięte, to jeszcze daje więcej ciepła niż „Kominki w twoim domu” na Netfliksie.

Mam żal do twórców „Mrugnij dwa razy”. Mógł to być naprawdę dobry, a nawet wybitny thriller z zacięciem satyrycznym. Zamiast tego okazuje się po prostu OK.

Czasami na wielkim ekranie dzieje się coś tak okropnego, że widz wynosi z sali kinowej ogromny smutek i nie może zaznać spokoju. W naszym świecie nie ma jednak kruka, który pomógłby nam zemścić się za doznane krzywdy. A twórcom nowej adaptacji komiksu Jamesa O’Barra wypadałoby wymierzyć sprawiedliwość.

W „Obsesji” Todda Haynesa poważne portrety psychologiczne mieszają się z (powściągliwą, ale jednak) autoironią; współczucie, przejęcie i poczucie przytłoczenia ustępują niezręcznościom i zażenowaniu. Tonalny miszmasz stanowi istotę tego nieoczywistego obrazu, który – choć niepozbawiony mankamentów – ostatecznie okazał się jedną z najciekawszych i najbardziej wyrafinowanych kinowych nowości 2024 roku.

Jeśli na fali popularności Colleen Hoover przeszło wam przez myśl, że w sumie to chętnie zapoznalibyście się z twórczością pisarki, to nie czytajcie książki „It Ends With Us” – w kinie zadebiutował film, który sto razy lepiej zobrazował to, co autorka chciała przekazać w powieści. To jednak wciąż produkcja, która ma sporo wad i mam z nią pewien problem.

Ile tu bugów! „Borderlands” to adaptacja gry wideo najgorszego sortu. Wszystko jest w tym filmie wymuszone i do siebie nie pasuje. W efekcie dostajemy produkcję, która nigdy nie powinna wyjść poza fazę beta testów.

Francuzi znowu to zrobili! Po „Trzech muszkieterach” przenieśli na wielki ekran inną, wielokrotnie już adaptowaną klasykę literatury spod pióra Alexandra Dumasa w taki sposób, że nowego „Hrabiego Monte Christo” ogląda się jak zupełnie świeżą opowieść.

Film „Mgła na granicy” to coś, co z pewnością przyciągnie uwagę wielu widzów Netfliksa. Indonezyjski thriller pozytywnie mnie zaskoczył, choć niestety sporo brakuje mu do tego, by być bardzo dobrą pozycją w bibliotece serwisu. Czy mimo to warto zwrócić na niego uwagę?

Weronika Tofilska wyreżyserowała cztery odcinki hitu Netfliksa, „Reniferka”. Jako współscenarzystka „Love Lies Bleeding” Polka połączyła siły z twórczynią jednego z najlepszych (a na pewno najciekawszych) horrorów ostatnich lat. Ich wspólny film to kinowy narkotyk, który daje porządnego kopa.

Mowa o filmie „Na wyspie miłości”, którego tytuł może i zwiastuje tanie romantyczne zagrywki, ale nie dajcie się mu zwieść. Bo chociaż produkcja nie należy do tych z gatunku wybitnych, Netflix doskonale wiedział, jak sprawić, by odniosła sukces. A ja już chyba wiem, w czym tkwi jej sekret.

„Mój przyjaciel szpieg – Wieczne miasto” nie ma ani rozumu, ani godności człowieka. Nowa komedia akcji Amazona z jednej strony zachowuje się jak napalony nastolatek, a z drugiej – jak James Bond po lobotomii.

„Twisters” to requel hitu z 1996 r., któremu udało się coś, co filmom z reguły udaje się bardzo rzadko. Kontynuacje – czy to bezpośrednie, czy duchowe – ikonicznych tytułów zazwyczaj zawodzą, a nawet jeśli nie, to i tak daleko im do oryginału. W ostatnich latach chyba jedynie „Top Gun: Maverick”, sequel kultowego obrazu sprzed niemal czterech dekad, okazał się nieoczekiwaną perełką, która przebija pierwowzór. Wygląda jednak na to, że Lee Isaacowi Chungowi również udała się ta sztuka.

„MaXXXine” oślepia neonowym blaskiem, eksponując jednocześnie swoje obrzydliwe podbrzusze. Zgniata przy tym jaja. I to nie jest jakaś wydumana metafora. W tym filmie jaja zostają zgniecione. Panowie, chrońcie swoje krocza.

Dobra wiadomość jest taka, że jeśli chcieliście obejrzeć film „Kraj świętych i grzeszników” z Liamem Neesonem, to wpadł on do Prime Video. Gorsza brzmi natomiast tak, że nie do końca sprostał moim oczekiwaniom. Ratuje go natomiast świetna obsada, przepiękne krajobrazy irlandzkiego miasteczka i kilka poruszających momentów, które zostają w pamięci na dłużej.

„Ciche miejsce: Dzień pierwszy” miało potencjał, żeby stać się najlepszą odsłoną uznanej serii horrorów. Czy go wykorzystało?

„Egzorcyzm” to kolejna zrzynka z „Egzorcysty”. W dodatku bardziej bezczelna niż 2137 poprzednich podróbek horroru Williama Friedkina. Nawet opętany Russell Crowe nie potrafi go dźwignąć.

Takie filmy jak „Weteranka” wypożyczałoby się na VHS-ie razem z szeregiem innych podrzędnych akcyjniaków, tylko po to, aby wszystkie obejrzeć w weekend z kumplami. Nie w całości oczywiście, a przewijając tylko do „momentów”, czyli rozpierduchu. W przypadku nowej produkcji Netfliksa poszłoby nad wyraz szybko.

Jeśli spodziewaliście się, że „Miłość jak miód” będzie typową polską komedią romantyczną, to muszę was rozczarować. Ta produkcja zdecydowanie różni się od tych, które mieliśmy okazję dotychczas zobaczyć, co działa na jej korzyść. I chociaż chciałabym ocenić ją bardzo dobrze, to niestety nie mogę – mimo że pomysł był dobry, to komediowy gatunek niestety nie pozwolił wybrzmieć tytułowej miłości.

Jeśli jesteście fanami thrillerów i jeszcze nie widzieliście tej perełki na Netfliksie, to najwyższa pora nadrobić zaległości. „Miłość dla dorosłych” to mroczna i trzymająca w napięciu produkcja, która jest idealną propozycją na weekend i muszę przyznać, że czegoś tak gęstego i zaskakującego już dawno nie widziałam.

Filmy o rekinach powstają jak grzyby po deszczu. Jeden z nich, „Rekiny w Sekwanie”, pojawił się niedawno na Netfliksie i wygląda na to, że w serwisie czuje się jak ryba w wodzie – był z pewnością zanętą dla fanów tego typu produkcji, bo błyskawicznie zacumował w TOP-ce platformy. I chyba można stwierdzić, że nie bez powodu.