"Ród smoka": streszczenie 1. sezonu. Jest tak krótkie, jak tylko się dało

Historię przedstawioną w „Rodzie Smoka” warto zacząć od Wielkiej Rady z 101 roku (po podboju Aegona), kiedy to król Jaehaerys I Targaryen, zwany również Starym Królem musiał podjąć decyzję dotyczącą sukcesji. W serialu miał przede wszystkim do wyboru dwóch kandydatów – Rhaenys, córkę swojego najstarszego syna oraz Viserysa, potomka swojego drugiego, młodszego syna. Obaj kandydaci na następców tronu umarli przedwcześnie, a prawo nie mówiło jasno, czy w takiej sytuacji sukcesja powinna przechodzić na potomstwo pierwszego czy drugiego potomka płci męskiej. W Harrenhal zebrali się więc przedstawiciele wszystkich rodów Westeros i podjęli decyzję, że następcą będzie Viserys. Pominięto więc kolejność związaną z urodzeniem, uznając prymat płci sukcesora.

Spis treści streszczenia:

W pierwszym odcinku poznajemy króla Viserysa i królową Aemmę. Para żyje w miłym, ciepłym związku, niestety ma tylko jedno dziecko – córkę, co może rodzić komplikacje przy sukcesji. Na szczęście królowa jest przy nadziei, istnieje więc niemała szansa, że władca wreszcie doczeka się następcy. Córka władcy, Rhaenyra, przyjaźni się z Alicent Hightower, dzieckiem Otta Hightowera, królewskiego namiestnika.

Na naradzie głowa rodu Velaryonów, Corlys (władca Driftmarku, aktualnie stolicą jest Wysoka Woda) informuje władcę, że na Stopniach (są to wyspy w pobliżu Westeros) trwa wzmożony ruch inspirowany przez ich przeciwników, co może skutkować wojną. W tym czasie  na dworze pojawia się dawno niewidziany brat króla – hulaka i raptus Daemon, który na rozkaz króla zostaje lordem dowódcą straży miejskiej.

W czasie rycerskiego turnieju organizowanego w stolicy królowa zaczyna rodzić. Niestety, poród nie przebiega pomyślnie, a król staje przed wyborem, czy ocalić dziecko, czy ryzykować życie zarówno matki, jak i potomka. Król wybiera następcę i tak, jest to syn. Niestety chłopiec umiera po zaledwie jednym dniu. Do króla dociera żart, który Daemon rzucił w burdelu o „jednodniowym dziedzicu”, władca pozbywa się brata ze stolicy, a następnie decyduje, aby to Rhaenyra została jego dziedziczką, wbrew decyzji Wielkie Rady, wbrew tradycji. Przedstawiciele największych rodów godzą się na to i przysięgają jej wierność (proszę o tym pamiętać, bo to ważne).

W 2. odcinku przenosimy się o kilka lat w przód. Na stopniach rządzi wredny pirat nazywany Karmicielem Krabów. Król nie bardzo chce uczestniczyć w tej wojnie, co wkurza lorda Corlysa.

W tym czasie Rhaenyra wybiera nowego członka Gwardii Królewskiej, jej wybór pada na młodego i bardzo przystojnego Cristona Cole’a. W tym samym czasie Otto Hightower wysyła swoją córkę Alicent, aby przyjaźniła się z królem, ma oczywiście na celu uwiedzenie go, choć stary namiestnik tak manipuluje córką, aby ta nie była tego do końca świadoma. Król jest również kuszony małżeństwem z córką wspomnianego tu Corlysa i Rhaenys (tej samej, której Wielka Rada nie chciała wybrać na królową). Dziewczyna ma zaledwie 12 lat i król nie chce jej za żonę, wybiera Alicent Hightower. To odrzucenie, a także niechęć w udziale w wojnie na stopniach sprawiają, że Corlys Velaryon odwraca się od króla i opuszcza stolicę (wcześniej miał miejsce w radzie królewskiej, był Starszym nad Okrętami).

W międzyczasie dochodzi do kryzysu, ponieważ Daemon ukradł smocze jajo dla swojego przyszłego dziecka, które mógłby mieć z Myserią, byłą niewolnicą i bardzo tajemniczą postacią. Konflikt zażegnuje księżniczka, która odbiera wujowi jajo.

Mija kolejnych kilka lat. Alicent i król mają już własnego potomka, księcia Aegona. Władczyni jest ponadto w drugiej ciąży. W tym czasie król organizuje polowanie, aby uczcić swojego pierwszego syna. Sytuacja na dworze robi się napięta. Rhaenyra nie jest w stanie zaakceptować macochy, choć ta druga próbuje dogadać się z dawną przyjaciółką. 

Rhaenyra nawiązuje relację z Cristonem Colem, jej rycerzem i obrońcą, odrzuca jednak zaloty pretendentów do jej ręki, między innymi Tylanda Lannistera. Sam odcinek i polowanie są mocno symboliczne, bo w lasach podobno widziano białego Jelenia, który jest symbolem władzy nad lasem, ale też władzy królewskiej. Jednak polującego królowi nie udaje się go spotkać, natyka się na niego jednak księżniczka Rhaenyra. Władca opowiada Alicent o wizji, którą miał. Widział w niej swojego syna Aegona w koronie „Zdobywcy” – ma tu na myśli króla Aegona I, który podbił Westeros. Dostajemy więc dwa sprzeczne ze sobą omeny. Jednocześnie królowa jest przez ojca przygotowywana do przyszłego konfliktu z Rhaenyrą.

W międzyczasie na Stopniach trwa wojna. Wojska lorda Corlysa i Daemona wygrywają ostateczną bitwę, a Karmiciel Krabów zostaje zgładzony.

Mijają lata. Król Viserys robi, co może, aby wydać swoją córkę za mąż. Niestety dziewczyna wybrzydza, nie może zdecydować się na żadnego kandydata, a w dodatku kończy objazd po królestwie przed czasem.

Tymczasem do Królewskiej Przystani wraca Daemon, który klęka przed królem i ofiarowuje mu koronę władcy Stopni. Bracia godzą się i to jest piękne. Jednak królewski brat szybko okazuje się być sobą i w środku nocy zabiera Rhaenyrę na miasto, gdzie dochodzi między nimi niemal do zbliżenia, w ostatniej chwili zostawia jednak księżniczkę samą sobie, a ta po powrocie do zamku zaciąga do łożnicy Cristona Cole’a – jej rycerza-obrońcę.

Tymczasem sypiająca z Daemonem Miseria donosi królewskiemu namiestnikowi o tym, co zaszło. Król nie do końca daje wiarę w te plotki, gdy jednak Daemon sam się do tego przyznaje, decyduje wygnać go z Królewskiej Przystani. Podobnie czyni z Hightowerem, o którym już wie, że ten próbuje wbić klin pomiędzy niego i jego córkę. Cała sprawa wbija jeszcze większy klin między księżniczkę a królową.

Do tej pory jednym z największych problemów Daemona było nieudane małżeństwo. W poprzednim odcinku prosił swojego brata o rękę Rhaenyry, władca odpowiedział mu jednak, że przecież książę ma już żonę. Daemon (nawiasem mówiąc książę gardzi swoją żoną i jej włościami) postanawia rozwiązać problem i pozbawić ją życia, co też czyni.

Król udaje się do Wysokiej Wody, aby spotkać się z Corlysem Veleryonem, czyni tam władcy drobne afronty, ale w końcu udaje im się porozumieć, bo Viserys proponuje rękę swojej córki Laenorowi Veleryonowi. Stary żeglarz zgadza się, trochę się przy tym targując. A co na to wszystko Rhaenyra? Dziewczyna dogaduje się ze swoim narzeczonym, że żadne z nich nie będzie wchodzić sobie w drogę w realizacji swoich pragnień. Jej pragnieniem jest oddawać się przyjemności w ramionach swojego kochanka (aktualnego lub przyszłych), a Laenor, cóż, nie gustuje w kobietach i woli otaczać się przystojnymi giermkami.

Viserys i Corlys prędko przechodzą do dzieła i nie mijają dwie sceny, aż przechodzimy do pierwszej z serii uczt, które mają poprzedzić zaślubiny. Na pierwszej z nich dochodzi do dramatycznego wydarzenia, zazdrosny Criston Cole zabija kochanka Laenora, jednak mimo tej złej wróżby do ślubu dochodzi.

W tym czasie osamotniona przez wyjazd ojca Alicent poznaje Larysa „Szpotawą Stopę” Stronga, który zaczyna sączyć do jej uszu jad (a także oferować swoje wsparcie).

Przenosimy się wiele lat w przód. Pionki są rozstawione, figury szykują się do ataku. Księżniczka Rhaenyra rodzi właśnie trzecie dziecko, to syn. Oficjalnie ich ojcem jest Laenor, jednak dzieciaki wyróżniają się bardzo ciemnymi włosami i w ogóle niepodobne są do ojca. Dwór huczy, że ich prawdziwym tatą jest królewski strażnik – Harwin „Łamignat” Strong. Chwilę po porodzie, królowa Alicent wykorzystuje okazję, aby upokorzyć księżniczkę i wzywa ją (jeszcze krwawiącą) do siebie.

W tym czasie dzieci Rhaenyry (Jacaerys i Lucerys) wspólnie „bawią się” na dworze z dziećmi Alicent (Aegon, Aemond). Ten ostatni nie ma jeszcze swojego smoka, przez co jest obiektem drwin reszty chłopców.

W tym samym czasie dowiadujemy się, że Daemon doczekał się dwóch córek (Baela i Rhaena) z Laeoną Velaryon, siostrą córką Węża Morskiego. Niestety, kobieta niedługo później umiera przy porodzie (prosi swojego smoka, aby ją spopielił). Smokiem tym jest Vhagar, największa z żyjących i najstarsza z tych bestii żyjących aktualnie w Westeros.

W królewskiej przystani co jakiś czas dochodzi do potyczek słownych między królową a księżniczką, coraz starszy i słabnący Viserys nie jest w stanie im przeciwdziałać. Rosną jednak plotki dotyczące nieprawego pochodzenia dzieci Rhaenyry, przez co królewski namiestnik, ojciec Harwina Stronga chce podać się do dymisji, król jednak jej nie przyjmuje. Namiestnik decyduje się odesłać syna, a król zgadza się, aby ojciec towarzyszył mu w drodze do Harrenhal. Tam obaj mężczyźni giną w pożarze. Ich zabójstwo zlecił syn namiestnika, brat Harwina – Larys Strong zwany Szpotawą Stopą. Zrobił to, gdyż pozbycie się ich zaproponowała królowa Alicent, ale chyba nie spodziewała się, jak skończy się zainicjowany przez nią pomysł. Na dwór wraca więc ojciec królowej Otto, aby znowu pełnić rolę namiestnika.

Po pogrzebie Laeny Velaryon trwają dyskusję o tym, kto odziedziczy Drfitmark, domenę lorda Corlysa. Na pierwszym miejscu w drodze do sukcesji jest Lucerys, potomek Laenora i Rhaenyry. Rzecz w tym, że cały czas na chłopcach ciążą zarzuty o pochodzenie z nieprawego łoża. Lord Corlys nie chce przyjąć tego do wiadomości. Dochodzi również do bardzo bliskiej (i przy okazji bardzo ciemnej) plażowej sceny między Rhaenyrą i Daemonem.

Najważniejszym wydarzeniem odcinka jest jednak bójka między dziećmi królowej, a dziećmi księżniczki. Książe Aemond dosiada bowiem smoka nieżyjącej już Laeny. Wielka smoczyca Vhagar przyjmuje go jako jeźdźca, ale oburzone tym faktem są córki nieboszczki. Dochodzi do starcia chłopaka z synami Rhaenyry, a gdy Aemond nazywa je bękartami, Lucerys wyciąga nóż i pozbawia go oka. Ta sytuacja doprowadza do konfliktu przed obliczem króla, który kończy się atakiem Alicent na księżniczkę – ta pierwsza rani ją nożem.

W finale odcinka widzimy, jak Daemon w porozumieniu z Rhaenyrą zleca zabójstwo Laenora, które dochodzi do skutku, dzięki czemu królewski brat i królewska córka mogą wziąć ślub. Uwaga, to mistyfikacja, Laenor ostatecznie nie zostaje zabity, a ucieka gdzieś w siną dal (o czym nikt nie wie).

Złe wieści dla Driftmarku. Wąż Morski, który uciekł przed bólem i odpowiedzialnością w morze (stracił dwójkę dzieci, ale to go nie tłumaczy) wraca ciężko ranny. W gruncie rzeczy nie jest jasne, czy przeżyje. To oznacza, że otwarta jest kwestia sukcesji w jego krainie. Nowym władcą chce zostać jego brat, na co oczywiście nie chce zgodzić się księżniczka Rhaenys, która przypomina, że to dziecko Rhaenyry i Laenora (oficjalnie) miało zasiąść na tronie. Wszyscy więc lecą na dwór królewski, aby to władca wydał decyzję.

Jest jednak pewien problem – Viserys jest już bardzo chory, ledwo żyje i cały czas jest pod wpływem leków przeciwbólowych, które odbierają mu świadomość. Decyzję zapewne więc podejmie namiestnik i królowa, a tak się składa, że są to Otto i Alicent Hightowerowie.

W czasie wysłuchiwania petycji przed obliczem namiestnika, nagle wściekły wchodzi do sali król. Jest słaby, cierpi, ale jest władczy, jak nigdy wcześniej. Na jego życzenie Daemon ścina głowę brata Corlysa, który bez tej konkretnej części ciała nie będzie w stanie rządzić Driftmarkiem. Sprawa jest rozwiązana. Następnie dostajemy uroczą scenę wieczornego posiłku, na której aż kipi od nienawiści między dwoma gałęziami rodu. Co kończy się sprzeczką, choć szybko ugaszoną ze względu na obecność króla cieszącego się z rodzinnej, pozornej zgody.

Niestety jeszcze tej samej nocy król umiera. Zaczyna się więc Taniec ze Smokami.

Król Viserys był historykiem, jego fascynacja przeszłością i wróżbami towarzyszyła mu przez całe życie. Na łożu śmierci majaczył. Mówił o przepowiedni króla Aegona I Zdobywcy. Niestety traf chciał, że tym majakom przysłuchiwała się królowa Alicent. Nic z tego nie rozumiejąc (co nawiasem mówiąc nie najlepiej świadczy o tym, na ile znała swojego męża i jego hobby), uznała, że nie chodzi o króla, który podbił Westeros, a o jej uzależnionego od seksu syna Aegona. Kiedy mówi to ojcu, ten cieszy się, iż będzie miał przynajmniej mgliste uzasadnienie jego planów, czyli przejęcia tronu dla jego wnuków.

Zieloni (bo tak będzie nazywane stronnictwo królowej Alicent) postanawiają nikomu nie mówić o śmierci króla i wykorzystać ten czas, aby przygotować się do przejęcia władzy. Jedyna osoba, która sprzeciwia się temu planowi na posiedzeniu małej rady zostaje zabita. Salę opuszcza również niezadowolony ze zdrady następczyni tronu Rhaenyry szef ochrony króla, a na jego stanowisku zastępuje go Christon Cole (dołączył do królowej, gdy księżniczka Rhaenyra odrzuciła jego zaloty).

Nowopowstała władza decyduje się na uwięzienie lub zabicie wszystkich lordów, którzy nie przysięgną wierności nowemu królowi. W tym czasie Aemond i Criston Cole szukają przyszłego króla, który zniknął po nocy szlajania się po zamtuzach Królewskiej Przystani. Odnajdują go przy pomocy Myserii, następnie dochodzi do jego koronacji. Zostaje ona przerwana ucieczką księżniczki Rhaenys, która od śmierci Viserysa była uwięziona na dworze królewskim. Żona Morskiego Węża ucieka na swoim smoku niszcząc zabudowania i zabijając ludzi, nie decyduje się jednak na zabicie Alicent, króla i reszty zielonych, choć ma ich na widelcu.

O serialach "Ród smoka" i "Gra o tron" czytaj w Spider's Web:

Finałowy odcinek zabiera nas na Smoczą Skałę, gdzie aktualnie znajduje się księżniczka Rhaenyrą i książę Daemon. Spodziewają się oni dziecka, które niestety rodzi się martwe niedługo po tym, gdy córka Viserysa dowiaduje się o śmierci ojca  i koronacji jej przyrodniego brata Aegona. Traf chce, że królewski gwardzista, który opuścił Królewską Przystań, wykradł koronę, którą nosił niedawno zmarły władca. W międzyczasie na Smoczą Skałę przybywa rodzina Velaryonów, aby zaproponować wsparcie dla alternatywnej królowej.

Po dość długiej fazie hamletyzowania Rhaenyry i akcie przemocy wobec  niej ze strony jej męża Daemona, królowa decyduje się na przypomnienie dawnym rodom, kto przysięgał jej wierność. Wysyła więc swoich synów na smokach, aby kaptowali kolejnych lordów. Książę Lucerys udaje się do lorda Borrosa Bartatheona, lecz okazuje się, iż na miejscu znajduje się również jego wuj – Aemond, któremu wiele lat wcześniej wyłupił oko. Borros nie zgadza się, aby młodzieńcy się pojedynkowali. Jednooki książę dopada młodszego siostrzeńca w powietrzu. Tam dochodzi do nieplanowanego starcia smoków i mimo protestów obu chłopaków ogniste bestie zaczynają ze sobą walczyć i ostatecznie potężna Vhagar zabija znacznie mniejszego od siebie smoka oraz księcia Lucerysa.

Pierwsza krew zostaje przelana i tak też kończy się premierowy sezon "Rodu smoka".

Nie trzeba nikomu przypominać, że „Ród smoka” dostępny jest w serwisie Max.