Max rozpieszcza swoich subskrybentów, bowiem do oferty tej platformy trafił zeszłoroczny hit, który otarł się nawet o Oscary. "Kneecap. Hip-hopowa rewolucja" to film, który po prostu trzeba zobaczyć.

Produkcje kinowe o muzykach w dzisiejszych czasach są praktycznie niczym nowym - to historie, które od lat przenosi się na duży ekran. Rzadko jednak mamy do czynienia z sytuacją, w której główni bohaterowie są grani przez samych siebie. To właśnie dzieje się w filmie Richa Peppiatta, gdzie Óg Ó hAnnaidh, Naoise Ó Caireallain oraz JJ Ó Dochartaigh połączyli siły nie tylko w rzeczywistości muzycznej, ale także we wspólnym, aktorskim wyzwaniu.
Kneecap - oda do wolności Irlandii Północnej
Akcja filmu rozgrywa się w Zachodnim Belfaście, gdzie na codzień żyją Mo Chara (Óg Ó hAnnaidh) i Móglaí Bap (Naoise Ó Caireallain) - młodzi mężczyźni, skoncentrowani przede wszystkim na hucznych imprezach, handlowaniu oraz zażywaniu narkotyków. Oprócz łobuzerskiego stylu życia obaj wykazują silne poczucie własnej tożsamości, spowodowane w znacznej większości naukami ojca jednego z nich, Arlo (Michael Fassbender). Wkrótce młodzi rebelianci muzyczni łączą siły z JJ-em (JJ Ó Dochartaigh), niespełnionym życiowo nauczycielem muzyki. Razem odkrywają, że nie tylko są sobie potrzebni, ale także ich muzyka jest potrzebna rodakom.
Ten film na poziomie audiowizualnym to, nie owijając w bawełnę, potężna rozpierducha. Dzieje się w nim wszystko - przezabawna narracja z offu, świetne inscenizacje i dynamiczny montaż, wszystko razem będące (dosłownie i w przenośni) muzyczno-narkotycznym tripem. "Kneecap. Hip-hopowa rewolucja" jest dziełem niezwykle energicznym, żywym, a wstawki z udziałem utworów tytułowej grupy nie mieszają nadmiernie - racjonalnie uzupełniają fabułę, są sercem tej produkcji. Bo oprócz tego, że Peppiatt naturalnie traktuje o muzyce i przenosi nas w pulsujący świat młodych artystów, sporo opowiada o tożsamości, o poczuciu językowego stłamszenia, niepozwalającego na swobodę we własnym kraju, mającym swój język.
Lata ery terrorystycznej minęły - dzisiejszym orężem do walki z brytyjskim kulturowym okupantem jest właśnie muzyka, siła słowa - nierzadko twardego i stanowczego, ale koniecznego do pobudzenia poczucia tożsamości. Członkom zespołu Kneecap kapitalnie wychodzi wyzwanie aktorskie - najbardziej zwycięsko wychodzi z niego wcielający się w samego siebie JJ Ó Dochartaigh, przedstawiony jako "ostatni sprawiedliwy" w szkole, sfrustrowany tym, jak próbuje się zaprzestać pielęgnowania ojczystego języka. Mo Chara i Naoise Ó Caireallain to fantastycznie uzupełniający się duet, uosobienia autentycznego, młodzieżowego buntu. Trzecioplanową, ale świetną rolę zalicza Michael Fassbender, wcielający się w Arlo - ojca jednego z chłopaków, "ducha przeszłości", który za mocno okopał się w dawnych czasach i nigdy ich mentalnie nie opuścił.
"Kneecap. Hip-hopowa rewolucja" to jeden z najlepszych filmów ubiegłego roku. Był kandydatem Irlandii do Oscara, jednak Akademia zdecydowała się zignorować entuzjazm publiczności z całego świata, więc nie znalazł się nawet w gronie ścisłej, finałowej piątki nominowanych. To krzywdząca decyzja, więc tym bardziej zapraszam do zapoznania się z tym fantastycznym tytułem.
Film "Kneecap. Hip-hopowa rewolucja" jest dostępny do obejrzenia w ramach subskrypcji platformy streamingowej Max.
Więcej o ofercie Max przeczytacie na Spider's Web: