Netflix ma mocarną nowość. Ten ściskający gardło serial opowiada prawdziwą historię

W latach 1984-1999 w angielskim mieście Corby przeprowadzono rozbiórkę i rekultywację dawnej huty stali. Niestety, podczas tych prac doszło do niewłaściwego usuwania toksycznych odpadów, co poskutkowało skażeniem środowiska. W wyniku tego wiele dzieci urodziło się z poważnymi wadami wrodzonymi, takimi jak deformacje kończyn. W 2009 r., po długiej walce sądowej, uznano odpowiedzialność władz lokalnych za te zaniedbania, co stanowiło przełomowy moment w brytyjskim prawie cywilnym.

Właśnie ta tragiczna historia stanowi fabularną bazę „Toksycznego miasta”. Produkcja Netfliksa pochyla się nad losami trzech matek z Corby: Susan McIntyre, Tracey Taylor i Maggie Mahon, których dzieci urodziły się z deformacjami spowodowanymi właśnie ekspozycją na toksyczne odpady. Kobiety te, wbrew początkowej obojętności władz i społeczności, nie dają za wygraną - podejmują mozolną walkę o sprawiedliwość dla swoich dzieci. Wspierane przez prawnika Desa Collinsa, stawiają czoła korporacjom i lokalnym władzom, dążąc do ujawnienia prawdy i pociągnięcia winnych do odpowiedzialności.

„Toksyczne miasto” to jedna z tych produkcji, które postanowiły rozliczyć się z ludzkim okrucieństwem - rzucając nowy snop światła na brytyjską kulturę tuszowania niewygodnych prawd. Twórcy podążają zatem za śladem walki o sprawiedliwość: nie tylko o odszkodowanie i zadośćuczynienie, ale też właśnie o prawdę, o odpowiedzi. Co tak naprawdę przyczyniło się do tragedii? Czy była to zatruta woda, skażone mięso, a może jeszcze coś innego? Bohaterowie muszą przedrzeć się do samego serca układu między radą miejską „Małej Szkocji” (tak nazywa się Corby ze względu na dużą liczbę mieszkających tam robotników) a miejscowymi biznesmenami, którzy, jakżeby inaczej, planowali zamienić zatrutą ziemię w raj inwestycyjny.

Thorne zrezygnował z surowego realizmu i postanowił nadać tej opowieści spod szyldu „brytyjskiej niesprawiedliwości” netfliksowo-gatunkowej oprawy. Zadbał o utalentowaną obsadę, obdarzył bohaterki i bohaterów bardziej medialnymi osobowościami, oprawił prawdziwą historię w ramy zaangażowanego dramatu i wyznaczył sedno. A jest nim poszukiwanie siły w walce o - wróćmy do tego słowa - prawdę. I jeszcze: odpowiedzialność korporacyjna, zaniedbania władz oraz nierówna walka jednostek z systemem

Okej, można narzekać, że Thorne poszedł o krok za daleko w userialowieniu tej historii: że bohaterki stały się nazbyt charyzmatyczne, a zwroty akcji - nader melodramatyczne. Moim zdaniem jednak nie przekroczył granicy: uatrakcyjnił prawdziwą historię w taki sposób, by zatrzymała przed ekranem jak największą liczbę widzów. Biorąc pod uwagę, że stawką jest nagłaśnianie tej przerażającej historii o zwykłych ludziach traktowanych jak balast i narażanych na ryzyko przez tych bardziej wpływowych, jest to zabieg wręcz oczekiwany. I sądzę, że efekt poruszy większość widzów. Co jednak zaskakuje - również na plus! - koniec końców serial okazuje się niespodziewanie podnoszący na duchu. Celebruje triumf determinacji i waleczności. Ładne.

Rzecz jasna, streamingowe produkcje nie są w stanie naprawiać krzywd, ale mogą wydobywać je na światło dzienne. Nie muszę chyba mówić, jak wielką ma to wartość.

Czytaj więcej o Netfliksie:

Czytaj więcej o Netfliksie w Spider's Web:

W serialu występuje plejada znakomitych brytyjskich aktorów: