Netflix znalazł przepis na komedię romantyczną, którą da się oglądać. Oto dowód

Eric (Scott Foley) to odnoszący sukcesy konsultant ds. restauracji i były szef kuchni, który przybywa do Montezary, urokliwego włoskiego miasteczka. Nie zamierza tam jednak spędzać wakacji - jego celem jest powstrzymanie swojej córki, Olivii (Maia Reficco), przed zrealizowaniem szalonego pomysłu, jakim jest renowacja zrujnowanej willi, która w ramach specjalnego programu kosztowała ją 1 euro. Olivia chce tym samym spełnić marzenie swojej zmarłej mamy, która jeszcze w szpitalnym łóżku snuła wizje o remoncie starej posiadłości.

Ojciec Olivii początkowo nie jest tym faktem zadowolony i planuje jak najszybciej wrócić z córką do Stanów. Włochy mają jednak wobec niego inne plany - Eric zaczyna bowiem dostrzegać nie tylko uroki włoskiej Montezary i życia na prowincji, ale również burmistrzyni Franceski (Violante Placido), której celem jest ożywienie miasteczka i zachęcenie ludzi do zagoszczenia w nim na dłużej.

"La Dolce Villa" to przede wszystkim radosna i tętniąca dobrą energią produkcja, która zachwyca pięknymi kadrami i kolorami. Choć Montezara to miasteczko fikcyjne, to chciałoby się choć na chwilę odetchnąć zapachem włoskiej wsi, delektować się smakiem espresso i spróbować prawdziwych gelato prosto z Włoch. Dzięki temu, że twórcy zwrócili uwagę na szczegóły związane z architekturą, tłem i scenografią, film jest odprężający i niezwykle przyjemny dla oka - nawet, jeśli niewiele się w nim dzieje, to leniwa fabuła po prostu perfekcyjnie do tych wszystkich szczególików pasuje.

Mimo że pojawia się konflikt na linii ojciec-córka, ponieważ oboje mają zupełnie inne zdanie na temat renowacji starej wilii, to nie jest on na tyle wyeksponowany, by rodził większe napięcia. Twórcy nie zagłębiają się w negatywne aspekty, a raczej skupiają się na tym, że w pewnym momencie Eric zaczyna się coraz bardziej przekonywać do szalonego pomysłu, zbliżając się do Olivii. Dzięki temu zabiegowi produkcja pozostaje lekka i przyjemna w oglądaniu, choć brak większych rozterek może ją nieco spłycać.

Krajobrazy i lekkość nie są jednak najważniejszymi składnikami w przepisie Netfliksa na komedię romantyczną, przy której zęby nie zgrzytają. Twórcy zdecydowali się bowiem na pójście zaskakującym tropem w związku z wyeksponowaniem romansu - tym razem wiodącym elementem nie do końca była miłość dwojga ludzi, w tym przypadku Erika i ambitnej burmistrzyni, a miłość do miejsca, czyli miasteczka Montezara. To bowiem od tego, czy Eric zakocha się w urokliwym miejscu, czy nie, zależy jego dalsze być albo nie być we Włoszech. I to właśnie jest w tej produkcji najpiękniejsze. Oprócz tego obserwujemy również wzruszającą relację ojca z córką, co jest nawet jeszcze ciekawsze niż wątek romantyczny.

"La Dolce Villa" to produkcja, która poszła w niespodziewanym kierunku, choć wciąż jest do bólu przewidywalna. Mimo tego jest to film, który, o dziwo, da się obejrzeć z przyjemnością - sprzyjają ku temu włoskie kadry i lekka historia z mottem przewodnim, by iść za głosem serca i trochę zaszaleć. Prawdopodobnie to niedawne walentynki wywindowały ją na podium netfliksowej TOP-ki, ale to tylko wyszło jej na dobre - pojawiła się w odpowiednim miejscu i odpowiednim czasie.

O komediach Netfliksa czytaj w Spider's Web: