To koniec superbohaterów Netfliksa. „The Umbrella Academy” - recenzja finału

Netflix lata temu produkował seriale o superbohaterach Marvela we współpracy z Disneyem, ale ta komitywa dawno się skończyła, a Daredevil i spółka trafili finalnie do Disney+ i są częścią MCU. Największy serwis VOD jednak wie, że ludzie uwielbiają superbohaterów, dlatego nie stawiał na jedną kartę i znalazł następców Defendersów. Wśród nich są członkowie The Umbrella Academy.

Produkcja powstała na motywach komiksów o tym samym tytule wydawnictwa Dark Horse, za które odpowiadają Gerard Way i Gabriela Ba. Twórcy zabierają nas na wycieczkę do zwariowanego świata, w którym lata temu kilka kobiet spontanicznie zaszło w ciążę i urodziło dzieci z supermocami. Zaopiekował się nimi tajemniczy i zasadniczy sir Reginald Hargreeves, który zrobił z nich superbohaterów.

Czytaj inne nasze teksty poświęcone produkcjom Netfliksa:

Na przestrzeni trzech sezonów Hargreevesowie podróżowali w czasie i wielokrotnie ratowali świat, aczkolwiek trzeba przyznać, że zwykle zagrożenie pojawiało się z ich winy. Ostatnim razem pożegnaliśmy ich w chwili, gdy ponownie zmienili historię i stworzyli alternatywny świat, w którym tytułowa akademia nigdy nie powstała. Nowa seria funduje nam też aż pięcioletni przeskok czasowy.

Główni bohaterowie, pozbawieni swoich mocy, mniej lub bardziej ułożyli sobie życie. Klaus został abstynentem i mieszka z grającą w reklamach Allison oraz jej córką, a Victor prowadzi bar. Luther z kolei realizuje się twórczo na scenie, Pięć dalej pracuje dla CIA, Ben większość tego czasu spędził w więzieniu, Diego z Lilą mierzą się z trudami rodzicielstwa… Trzeba przyznać, jest różnorodnie.

W serialu mieliśmy już podróże w czasie, loty na księżyc i pełen jest on ludzi obdarzonych supermocami, takimi jak rozmowa ze zmarłymi lub teleportacja, ale „The Umbrella Academy” to od samego początku serial o relacjach rodzinnych. Nowy i zarazem ostatni sezon również stawia właśnie je w centrum, a rodzeństwo ma wiele powodów, by się na siebie wściekać i sobie nie ufać.

O bohaterach wiele już wiemy, ale przez te pół dekady się zmienili, kierują nimi teraz nieco inne pobudki. To odświeżająca perspektywa, bo dzięki temu nie jesteśmy za każdym razem w stanie przewidzieć, jak zachowają się w danej sytuacji, a jednocześnie podejmowane przez nich decyzje są wiarygodne, a nie wymuszone - jak np. ta, że pomimo dzielących ich różnic będą współpracować.

Antagonistami w nowym sezonie jest dwoje ludzie. Tajemnicze małżeństwo, Gene i Jean, jest przekonane (całkiem słusznie zresztą!), że żyje w niewłaściwej linii czasu. Postanowili doprowadzić do tego, by przywrócić historię na właściwe tory i założyli organizację zbierającą artefakty z innej linii czasowej. Oboje wypadają super: są karykaturalni, ale w pasujący do serialowej konwencji sposób.

Cały serial zresztą balansuje na granicy parodii, ale chociaż śmiałem się nie raz w głos z one-linerów i żartów sytuacyjnych, to nie przekracza tej cienkiej linii, po której nie mógłbym dalej brać go na serio. Stawki są wysokie, problemy bohaterów poważne, a wyjście z sytuacji często wymaga wielu poświęceń. Do tego wszyscy członkowie obsady mieli okazję tu zabłysnąć.

Od dawna było wiadomo, że 4. sezon „The Umbrella Academy” będzie ostatnim, a do tego składa się na niego nie osiem, jak w przypadku poprzednich serii, tylko sześć epizodów. Niektóre wątki aż prosiły się o to, by je ciutkę rozwinąć, a pod koniec miałem wrażenie, że scenarzyści zorientowali się, że wszystkich swoich co ambitniejszych planów nie zrealizują i zaczęli tę historię odchudzać.

Nie zrozumcie mnie przy tym źle - to nie oznacza, że sezon jest kiepski. Bawiłem się świetnie i bynajmniej nie żałuję czasu spędzonego w towarzystwie tych pełnych wad i przywar młodych ludzi. Cieszy też, że Netflix pozwolił Jeremy’emu Slaterowi (showrunner Steve Blackman wyleciał w lipcu) opowiedzieć historię do końca, a serial nie został skasowany zaraz po jakimś cliffhangerze.

Serial eksploruje przy tym, podobnie jak wiele innych produkcji w ostatnim czasie, motyw multiwersum, ale nie jest on tutaj w centrum. Bohaterowie zdają sobie sprawę, że istnieją inne wszechświaty i nawet do nich okazjonalnie zaglądają, ale wieloświat jest przede wszystkim tłem służącym do tego, by uwypuklić relacje między nimi. No i to mi się podoba, tak samo jak i cały serial. Solidne 8 czarnych parasolek na 10.

Wszystkie cztery sezony „The Umbrella Academy” są dostępne w serwisie Netflix.