Najlepsze ciekawostki o Eurowizji. Tego mogą nie wiedzieć nawet najwięksi fani

Eurowizja już od 68 lat gości na telewizorach miłośników muzyki. Od pierwszego konkursu, który odbył się 24 maja 1956 r. w Teatro Kursaal w Lugano, działo się już całkiem sporo, a samo wydarzenie z każdym rokiem ewoluowało pod względem zasad. Zmieniło się podejście artystów, style muzyczne, a nawet sposób ubierania się, który kiedyś budził szok, a teraz jest zupełnie normalny.

Tegoroczna Eurowizja odbywa się w szwedzkim Malmo, dlatego, wspominając o ciekawostkach na temat samego konkursu, warto także przyjrzeć się bliżej Abbie - zespołowi ze Szwecji, który po zwycięstwie z kawałkiem "Waterloo" na Eurowizji w 1974 r. podbił świat i stał się jednym z najpopularniejszych zespołów, którego hity do dziś bujają uczestników imprez i bywalców klubów.

Motywem muzycznym Eurowizji jest utwór "Te Deum" napisany przez Marca-Antoine'a Charpentiera prawdopodobnie w 1692 r. Niemal 3 wieki później preludium zostało odkryte ponownie przez francuskiego muzykologa Carla de Nysa, które w 1954 r. ostatecznie zostało wybrane motywem muzycznym konkursu i od 1956 r. rozpoczyna każdy konkurs.

W minionym roku zwyciężczynią konkursu została Loreen, reprezentantka Szwecji - jej piosenka "Tattoo" zdobyła w sumie 583 punkty. Wraz z jej wygraną zanotowano ważne wydarzenie w historii całej Eurowizji - piosenkarka została tym samym pierwszą kobietą, która dwukrotnie wygrała muzyczny konkurs. W 2012 r. to właśnie na jej ręce po raz pierwszy złożono kryształowy mikrofon za wykonanie utworu "Euphoria". Co ciekawe, po zwycięstwie "Tattoo" w 2023 r. część widzów zarzuciła wokalistce, że ta splagiatowała piosenkę ukraińskiej piosenkarki Miki Newton, "V Plenu", oraz przebój grupy Abba, "The Winner Takes It All".

W 1969 r. kolejna edycja Eurowizji odbyła się w Madrycie. Właśnie wtedy okazało się, że punkty zostały przyznane w taki sposób, iż o zwycięstwo walczyły 4 państwa - na 1. miejscu z 18 punktami znajdowały się Hiszpania, Holandia i Francja, a tuż za nimi z 17 punktami uplasowała się Wielka Brytania. Ostatecznie, wskutek przyznania Wielkiej Brytanii 1 punktu przez fińskie jury, doszło do poczwórnego remisu. W związku z tym, że nie rozstrzygano wówczas przy użyciu obecnej formuły i jury nie było przygotowane na taki finał, Salome (Hiszpania), Lenny Kuhr (Holandia), Frida Boccara (Francja) i Lulu (Wielka Brytania) zostały zwyciężczyniami 14. Konkursu Piosenki Eurowizji.

Po 14. edycji Eurowizji, która ostatecznie nie wyłoniła jednego zwycięzcy, Norwegia, Szwecja, Finlandia i Portugalia ogłosiły bojkot. Tym samym 15. Konkurs Piosenki Eurowizji został zapamiętany jako ten, w którym frekwencja była najniższa - wystąpiło zaledwie 12 reprezentacji (mniej było tylko w 1959 r. - na scenie pojawiło się 11 reprezentantów). Mniejsza ilość utworów doprowadziła do przedłużenia sekwencji otwarcia - właśnie wtedy publiczność mogła po raz pierwszy zobaczyć krótkie filmiki poprzedzający występ kolejnego kraju.

W 1984 r. miał miejsce 29. Konkurs Piosenki Eurowizji, który tym razem został zorganizowany w Luksemburgu. Reprezentantkami Wielkiej Brytanii były Kit Rolfe, Laura James i Linda Sofield, członkinie zespołu Belle and The Devotions, które wystąpiły z piosenką "Love Games" autorstwa Paula Curtisa. Po ich występie na scenie w Grand Theatre część publiczności wygwizdała formację muzyczną. Pierwsza hipoteza mówi, że był to efekt starcia między luksemburskimi i brytyjskimi kibicami po meczu, który odbył się rok wcześniej. Anglicy mieli wówczas splądrować całą stolicę, co wywołało niezadowolenie opinii publicznej. Inna zaś mówi o tym, że występ Belle and The Devotions nie był do końca udany - miała śpiewać tylko Kit Rolfe oraz ukryty za filarami chór.

Podczas 11. edycji Eurowizji, która odbyła się w Luksemburgu, na scenie w Villi Louvigny z utworem "Fernando en Filippo" wystąpiła Holenderka Milly Scott. Artystka było nie tylko pierwszą czarnoskórą kobietą, która wzięła udział w konkursie, ale również pierwszą gwiazdą, która skorzystała z przenośnego mikrofonu. Dynamiczna piosenka, którą zdecydowała się wykonać Scott, wymusiła poniekąd, by zrezygnowała ze statycznego mikrofonu.

Abba po zwycięstwie na Eurowizji w 1974 r. zdobyła gigantyczną popularność, lecz w całej historii istnienia zespołu wydarzyły się jedynie dwa przypadki, kiedy udzielili zgody na samplowanie swoich kawałków. W pierwszym przypadku Abbie tak bardzo spodobał się kawałek "Rumble in the Jungle" autorstwa zespołu Fugees, że wyrazili zgodę na wykorzystanie sampla z piosenki "The Name of the Game". W drugim przypadku, który dotyczył Madonny, było już nieco trudniej.

Piosenka Madonny "Hung Up" z 2005 r. została zbudowana na kawałku "Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight)". Kiedy wokalistka wysłała nagrany kawałek Abbie do zatwierdzenia, zespół odmówił gwieździe. Zdeterminowana artystka postanowiła napisać list do Bjorna i Benny'ego, członków grupy, jednak ponownie otrzymała odmowę. Ostatecznie po jakimś czasie Abba ustąpiła, lecz zamiast wynagrodzenia za wykorzystanie sampli otrzymała tantiemy, a pod utworem pojawiły się nazwiska czterech autorów: Madonna, Price, Andersson, Ulvaeus.

Agnetha Faltskog, czyli jedna z członkiń grupy Abba, zdradziła, że często nagrywała piosenki na siedząco. Jest to jeden z sekretów wyjątkowego brzmienia jej wokalu. Początkowo artystka decydowała się siadać, ponieważ nie miała siły stać w studiu, natomiast później odkryła, że ta pozycja wpływa na jej głos. Agnetha zdradziła, że podczas nagrywania wokalu do "Thank You for The Music" zdarzało się nawet, że leżała w studiu - wszystko przez to, że była w ciąży:

W związku z tym, że Michael B. Tretow, realizator dźwięku Abby, nie tolerował na nagraniach talerzy perkusyjnych, nie można ich usłyszeć na żadnym kawałku. Żadnym oprócz "Dancing Queen". Po tym, gdy nagranie zostało już zmiksowane, okazało się, że czegoś na nim brakuje. Perkusista Roger Palm dograł wówczas ścieżkę na instrumencie perkusyjnym, który składał się z dwóch talerzy (tzw. hit-hat). Muzyk z tego tytułu od 50 lat inkasuje tantiemy.

Ciekawostki o zespole Abba pochodzą z książki Jana Gradvalla - "ABBA. Melancholia undercover". Pozycja jest dostępna w sklepie internetowym Empik, w serwisie Allegro oraz na Ceneo.

O Eurowizji przeczytasz więcej na łamach Spider's Web: