Najlepsze filmy polityczne. Władza i skandale na ekranie 

Najlepsze filmy polityczne biorą pod lupę tematykę, od której nie da się uciec. Mówi się, że jeśli nie interesujesz się polityką, ona i tak cię dopadnie, wnikając w wiele obszarów twojego życia, również tych intymnych. Polityka jest tematem, który od lat nieustająco inspiruje filmowców do tworzenia wkręcających i trzymających w napięciu historii opartych na faktach. Tych na przestrzeni lat powstało mnóstwo. Oto najbardziej wciągające filmy o polityce i wielkich rządzących.

Więcej o zagranicznych produkcjach przeczytasz w Spider's Web:

Tematy polityczne od wielu lat towarzyszą filmowcom, którzy chętnie biorą na warsztat zarówno biografie, jak i fikcyjne historie oparte na prawdziwych wydarzeniach. Wiele z politycznych filmów zostaje docenionych przez krytyków, a widzom daje niesamowite emocje.

Spis treści:

To amerykański film z 1976 roku w reżyserii Alana J. Pakuli. Opiera się na faktach i opisuje rzeczywiste wydarzenia związane z aferą Watergate, która doprowadziła do rezygnacji prezydenta Richarda Nixona w 1974 roku. "Wszyscy ludzie prezydenta" to obraz skupiający się na pracy dwóch dziennikarzy: Carla Bernsteina, zagranego przez Dustina Hoffmana oraz Boba Woodwarta, którego zagrał Robert Redford. Obraz pokazuje pracę pracowników "The Washington Post" oraz ich śledztwo w sprawie włamania do siedziby Komitetu Wyborczego Partii Demokratycznej w siedzibie Watergate w 1972 roku. W trakcie swojego śledztwa odkrywają, że członkowie administracji Nixona oraz agencje federalne były zamieszane w próby tuszowania sprawy.

Zdjęcia do filmu kręcone były na terenie USA w takich miejscach, jak m.in. Waszyngton, Los Angeles, Burbank, Marina del Rey oraz Santa Monica. Film w reżyserii Alana J. Pakuli zdobył aż cztery Oscary w kategoriach: najlepszy aktor drugoplanowy, najlepszy scenariusz adaptowany, najlepsza scenografia oraz najlepszy dźwięk.

W najlepszych filmach o polityce, warto również umieścić polską produkcję "Człowiek z marmuru" w reżyserii Andrzeja Wajdy. To historia młodej reżyserki, Agnieszki, granej przez Krystynę Jandę, która realizuje swój film dyplomowy w drugiej połowie lat siedemdziesiątych. Jej film ma opowiadać historię szybkiego awansu i upadku jednego z bohaterów pracy socjalistycznej, Mateusza Birkuta (granego przez Jerzego Radziwiłowicza).

W trakcie zbierania materiałów do filmu, Agnieszka odkrywa, że rzeczywistość, którą dokumentuje na taśmach filmowych, była w znacznym stopniu kreowana i manipulowana. W miarę jak pogłębia swoje śledztwo, dociera do ludzi, którzy znali Birkuta i byli związani z jego historią. Jednak w tle cały czas istnieją osoby, które chcą utrzymać kontrolę nad narracją i zamknąć usta tym, którzy próbują mówić prawdę. Agnieszka stopniowo angażuje się emocjonalnie w swoją pracę i nie zamierza się poddać, nawet w obliczu trudności i prób odebrania jej sprzętu przez promotora. Kobieta próbuje dowiedzieć się, co tak naprawdę stało się z Birkutem.

Bohaterka grana przez Jandę odnajduje syna Birkuta, Maćka, co prowadzi do kolejnych zagadek oraz tajemnic związanych z przeszłością bohatera pracy socjalistycznej. To opowieść o poszukiwaniu prawdy, manipulacji i władzy. "Człowiek z marmuru" zdobył liczne nagrody, m.in. Nagrodę Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej.

Kolejnym wartym uwagi filmem o polityce jest "Kandydat" z 1972 roku w reżyserii Michaela Ritchiego z Robertem Redfordem w roli głównej. Film jest opowieścią o Billu McKay'u, idealistycznym prawniku oraz aktywiście, który zostaje przekonany do kandydowania w wyborach do Senatu jako kandydat Partii Demokratycznej w Kalifornii. Jego kampania miała na celu przekazywanie ważnych kwestii i ideałów, a niekonwencjonalne podejście do polityki sprawia, że zwraca na siebie uwagę mediów i wyborców.

Początkowo McKay prowadzi kampanię na swoich warunkach, unikając politycznych sztuczek i starając się być autentyczny. Jednak w miarę jak wyścig wyborczy nabiera tempa, a perspektywa zwycięstwa staje się bardziej realna, McKay zaczyna dostosowywać swoje metody do oczekiwań swojego sztabu. To prowadzi do moralnych dylematów i zmian w jego kampanii. Odzwierciedla również trudności i konflikty, z jakimi muszą zmierzyć się politycy, próbując osiągnąć cele w skomplikowanym świecie polityki.

"Kandydat" jest obrazem, który eksploruje tematykę kompromisów politycznych, ale również i zmian, jakie zachodzą w postawach idealistycznych kandydatów, zdobywających stopniowo popularność w polityce oraz władzę. Obraz kręcono w m.in. King City, San Francisco oraz San Jose. Warto dodać, że "Kandydat" miał swoją premierę na miesiąc przed wyborami w Kalifornii w 1972 roku. Plakaty promocyjne, rozwieszone w południowej Kalifornii, przypominały polityczne plakaty. Film w 1973 roku zdobył Oscara w kategorii najlepszy scenariusz.

"Fakty i akty" to z kolei film w reżyserii Barry'ego Levinsona z udziałem dwóch wielkich gwiazd kina: Roberta De Niro oraz Dustina Hoffmana. To historia prezydenta, który - by odwrócić uwagę od skandalu obyczajowego z udziałem nieletniej - zatrudnia specjalistę od public relations oraz hollywoodzkiego producenta. Zespół prezydenta tworzy wyimaginowaną wojnę za granicą, która ma służyć jako dywersja. Ta strategia PR ma pomóc w przywróceniu pozytywnego wizerunku prezydenta i odwróceniu uwagi mediów od skandalu obyczajowego.

Warto dodać, że fabuła przypomina pewne zdarzenia, ale też kontrowersje, które miały miejsce w rzeczywistości. Chodzi o skandal prezydenta Clintona z Moniką Lewinsky. Obraz może być interpretowany jako satyra na działania polityków i strategie PR stosowane w polityce w celu zmienienia narracji oraz odwrócenia uwagi od kontrowersji.

"Dr Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem bombę" to obraz w reżyserii Stanleya Kubricka. To opowieść o psychopatycznych generałach, którzy podejmują decyzję o rozpoczęciu ataku nuklearnego na strategiczne cele w Rosji, co prowadzi do eskalacji konfliktu nuklearnego między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim. W "Dr Strangelove" Peter Sellers odgrywa kilka ról, w tym rolę prezydenta Stanów Zjednoczonych, generała Mandrake'a oraz szalonego naukowca doktora Strangelove.

Obraz Kubricka naszpikowany jest czarnym humorem, a jego głównym tematem jest szaleństwo i zagrożenia związane z bronią nuklearną oraz nieracjonalność działań wojennych. Produkcja uchodzi za jeden z najważniejszych filmów w historii kina, zarówno ze względu na satyryczną treść oraz niezapomniane role Petera Sellersa. Film zdobył liczne nagrody, m.in. BAFTA w takich kategoriach jak m.in. najlepszy film brytyjski oraz najlepsza scenografia.

Pisząc o politycznych filmach, nie można nie wspomnieć o obrazie "Obywatel Milk" w reżyserii Gusa Van Santa. Harvey Milk był amerykańskim politykiem oraz aktywistą na rzecz praw osób LGBTQ+. Po kilku zmianach zawodowych, osiedlił się w San Francisco, gdzie zaangażował się w działalność społeczną i polityczną. W 1977 roku Harvey Milk został wybrany na członka Rady Miasta San Francisco, co uczyniło go pierwszym publicznie przyznającym się do homoseksualnej orientacji mężczyzną wybranym na stanowisko władz miejskich w Stanach Zjednoczonych.

Harvey Milk walczył o prawa gejów i lesbijek, a jego działania przyczyniły się do przyjęcia uchwały zakazującej dyskryminacji ze względu na orientację seksualną w San Francisco, co było jednym z pierwszych takich przypadków w historii USA. Milk stał się też głosem społeczności LGBTQ+ w walce o ich prawa i równość. Milk 27 listopada 1979 roku został zamordowany przez Dana White'a, innego członka Rady Miasta San Francisco. Główna rola Harveya Milka powierzona została Seanowi Pennowi. W filmie występują również m.in. Emile Hirsch, Josh Brolin oraz Diego Luna.

"Idy marcowe" to thriller polityczny, opowiadający historię kandydata na prezydenta USA, Mike'a Morrisa (George Clooney), który prowadzi zaciętą kampanię wyborczą, stając w obliczu wyzwań oraz trudności związanymi z polityką oraz życiem osobistym. Obraz w reżyserii George'a Clooneya ukazuje mroczne strony polityki, a fabuła koncentruje się na moralnych dylematach i etycznych wyborach postaci.

Ważnymi bohaterami w filmie są również m.in. przeciwnik polityczny Morrisa, grany przez Paula Giamatii oraz młoda asystentka grana przez Evan Rachel Wood, która zostaje centralnym punktem konfliktu między głównym doradcą Morrisa (Ryan Gossling), a kandydatem, Mik'em. "Idy marcowe" pokazują polityczne intrygi, manipulacje, tajemnice kampanii wyborczej oraz wpływ relacji międzyludzkich na decyzje polityków. Obraz zdobył m.in. nagrodę specjalną na Biennale w Wenecji.