"Ród smoka" zadebiutował w sierpniu zeszłego roku i emitowany był niemal do końca października. Od tamtej pory fani serialu z niecierpliwością wyczekują 2. sezonu, który miałby przedstawić dalsze losy Targeryanów, rozgrywające się jakieś 200 lat przed wydarzeniami przedstawionymi w "Grze o tron". Jak wiemy z prozy George'a R.R. Martina akcja produkcji doprowadziła nas do progu Tańca Smoków - wojny domowej w Siedmiu Królestwach.

Produkcja serialu do najprostszych nie należy, więc na 2. sezon "Rodu smoka" czekamy już ponad rok. Tyle dobrego, że hollywoodzkie strajki akurat tej produkcji nie opóźniły, ale twórcy wciąż muszą powołać do życia mnóstwo smoków. Trochę im to zajmie i na przybliżoną datę premiery nowych odcinków od jakiegoś czasu wskazuje się przyszłe lato. Teraz dostaliśmy potwierdzenie tego terminu od samego szefa HBO - tak, tego, co odpowiada za armię fake'owych kont na Twitterze, za pomocą których trollowano krytyków i dziennikarzy.

Więcej o 2. sezonie "Rodu smoka" poczytasz na Spider's Web:

Jak podaje Variety, w czwartek w Nowym Jorku zorganizowano specjalne spotkanie z prasą, podczas którego HBO zaprezentowało dziennikarzom zwiastun 2. sezonu "Rodu smoka". Oczywiście, wszyscy obecni na wydarzeniu musieli podpisać embargo, więc nie wiemy, jak ten trailer wygląda. Mogli jednak ujawnić, że według szefa stacji Caseya Bloysa nowe odcinki pojawią się wczesnym latem 2024 roku.

Gwoli ścisłości: lato rozpoczyna się 20 czerwca. Na 2. sezon "Rodu smoka" poczekamy więc jeszcze grubo ponad pół roku. Jednakże podczas sesji Q&A Bloys zdradził dodatkowo, że wcześnie, bo wiosną mają rozpocząć się zdjęcia do innego spin-offu "Gry o tron" - "A Knight of the Seven Kingdoms: The Hedge Knight".

Fabuła "A Knight of the Seven Kingdoms: The Hedge Knight" opiera się na "Opowieściach z Siedmiu Królestw" George'a R.R. Martina. Akcja rozgrywa się jakieś 90 lat przed "Grą o tron" i skupia się na przygodach rycerza Dunka - legendarnego lorda dowódcy Gwardii Królewskiej - i jego giermka noszącego pseudonim Jajo - późniejszego króla Aegona Piątego.

Dotychczasowe odcinki "Rodu smoka" obejrzycie na HBO Max.

Od 2022 r. Janusz Stankiewicz co roku przedstawia czytelnikom nową powieść z tytułowym półorkiem Gorathem w roli głównej. Do książek "Gorath. Uderz pierwszy" i "Gorath. Krawędź Otchłani", które ukazały się nakładem wydawnictwa Alegoria (obecnie, po odkupieniu przez autora praw do książek, seria ukazuje się pod szyldem Sinister Project: inicjatywy autorskiej, którą tworzy wraz z Jarkiem Dobrowolskim i Kają Flagą-Andrzejewską), dołączył w minionym roku 3. tom cyklu, czyli "Gorath. Droga gniewu". Tym razem autor postanowił nieco rozszerzyć wykreowany przez siebie magiczny świat i skupił się nie tylko na przygodach Goratha, ale również dał więcej przestrzeni pozostałym bohaterom. I - jak zwykle - zrobił to doskonale.

Przypomnę, że w poprzednich częściach Gorath zostaje wysłany przez Kathanę Marr na Wybrzeże Szkutników, gdzie ma za zadanie przeniknąć w szeregi gildii zabójców - Nocnych Cieni. Gdy półork morduje niedoszłą ofiarę Cieni, celowo zwraca na siebie uwagę zabójców (aby dostać się w ich szeregi), co w konsekwencji powoduje, że nie może wykonać zleconej mu misji. W związku z bestialską działalnością gildii, Gorath pozbywa się piętna, siły Kathany Marr ostatecznie kładą kres Nocnym Cieniom, a sam półork decyduje się przenieść na Wyspy Południowe. Planuje tam zacząć uczciwe życie, jednak na dobrych chęciach niestety się kończy.

Po brutalnej wojnie z ostatnimi królestwami leśnych elfów, która odcisnęła ponure piętno na wyspiarskiej społeczności, Gorath trafia w szeregi rywalizujących ze sobą gangów przestępczych. Niedługo później półork przyjmuje zlecenie od jednej z dawnych klientek Nocnych Cieni, co prowadzi go na piracki statek dowodzony przez kapitana zwanego Czarnym Żniwiarzem. Zadaniem jego załogi jest zdobycie statku Theran, zamorskiego ludu z Natanbanu, i przejęcie znajdującego się na nim pewnego artefaktu, który pragnie posiąść jeden z Kathanów z Imperium.

"Gorath: Droga do gniewu" to kontynuacja przygód Goratha, który próbuje odzyskać kontrolę nad własnym losem - wciąż nie odpowiedział sobie na pytanie, czy podczas wojny z Dominium Natanbanu uda mu się odkupić swoje winy, a także przed czyim obliczem przyjdzie mu stanąć: Marr czy Bovis-Tora. Tymczasem Czarny Żniwiarz, który został przywódcą bandyckiej florty, wyrusza wraz ze swoją załogą w krwawy rejs, a elf Evelon udaje się w podróż do elfiej stolicy, aby przygotować swój naród do nadchodzącej wojny.

Jestem pełna podziwu, że Stankiewiczowi udało się stworzyć niesamowity świat, który sukcesywnie w każdej swojej kolejnej powieści rozwija. Ponownie możemy poczuć wiatr we włosach i morską bryzę na statku Czarnego Żniwiarza, zasmakować przepychu w zamczysku Bovis-Tora, a także przenieść się na ulice elfickiej dzielnicy, Dolnego Strumienia. Autor po raz kolejny dał mistrzowski popis, jeśli chodzi o pogłębione, bogate i szczegółowe opisy miejsc, które są tak skonstruowane, że, zamiast nudzić, jeszcze bardziej pozwalają zanurzyć się w świat przedstawiony.

To samo dotyczy różnorodnych przedstawicieli poszczególnych grup społecznych - w powieści natknąć się można nie tylko na orków, ale również na elfy, piratów czy krasnoludów, a każda z tych frakcji jest starannie opisana. Swoją drogą jest to spore ułatwienie dla czytelników, którzy w natłoku imion nowych bohaterów mogą wrócić na początek książki i zweryfikować, kto należy do Elity Władzy Imperium, Orków Siczowych, Frakcji Baronessy, Elfiej Opozycji, Piratów, Gangsterów czy Sił Natanbanu. A jest to istotna kwestia, ponieważ w najnowszym "Gorathcie" autor pochyla się nad pozostałymi bohaterami, poszerzając swoje uniwersum o historie opowiedziane z innej perspektywy.

"Gorath. Droga gniewu" to po prostu kolejna solidnie napisana książka fantasy, z którą powinien zapoznać się nie tylko każdy fan gatunku - myślę, że pożeracze innego typu powieści również mogą z "Gorathem" poeksperymentować. Ja, choć jestem miłośniczką kryminałów, do kolejnych tomów z cyklu Stankiewicza wracam z ekscytacją, bo wiem, że nie zawiodę się pod względem warsztatu autora. I mimo że w kwestii fantasy jestem raczej laikiem, to powieści Stankiewicza czytam z przyjemnością - stworzył on bowiem brutalny, krwawy i fantastyczny świat, w którym warto zostać na dłużej.

O książkach czytaj w Spider's Web: