REKLAMA

Sony PSP

Moja przygoda z przenośnymi maszynkami do grania rozpoczęła się od GameBoya w wersji Color wydanego przez Nintendo. Miałem wtedy raptem 10 czy 11 lat i moja kolekcja gier ograniczała się do FIFY 2000 i Pokemon: Red. Nie mniej zabawa była przednia i choć te gry były niewiarygodnie nudne, brzydkie i nieciekawe to się grało. Wtedy to było na topie i tak trzeba było. Potem wyszło jeszcze kilka wersji GameBoya, ale ja już się tym nie interesowałem. Miałem swój pierwszy komputer i zupełnie zapomniałem o świecie handheldów - do czasu...

Rozrywka Spidersweb
REKLAMA

W kilka lat po tym jak dostałem swojego GB-a, całemu światu ukazała się nowa era przenośnych konsolek. Dostarczone przez Sony Entertainment, zminiaturyzowane PS2 (tak mówiono potocznie o PSP) PlayStation Portable, czyli elegancki wygląd i cudowne możliwości.

REKLAMA

WYGLĄD

Wygląd PSP na pierwszych pokazach zabierał dech w piersiach - i nie są to słowa rzucone na wiatr. Niemal każdy obecny na sali gdzie pokazywano zdjęcia lub filmiki z PSP w roli głównej wydawał z siebie zduszony dźwięk zachwytu. Jeszcze lepsze wrażenie zrobiła konsolka sama w sobie, gdy można było ją oglądać zza szklanej wystawy. Duży 4.5 calowy ekran LCD umieszczony w samym centrum niezwykle gustownej obudowy z charakterystycznymi guzikami po prawej - trójkątem, kwadratem, kółeczkiem i krzyżykiem - znanymi wszystkim użytkownikom PS2. Do tego po drugiej stronie umieszczono analoga i kolejne cztery guziki ze strzałeczkami. Całość idealnie wyważona i świetnie współgrająca. Boczny panel przedniej obudowy zajmują przyciski odpowiedzialne za wchodzenie do menu, sterowanie głośnością, jasnością ekranu oraz start i select. Po bokach umieszczone są dwa suwaki - jeden włącz/wyłącz drugi odpowiedzialny za sieć WLAN. U góry znajdują się dwa przyciski R i L, również dobrze znane z większego kuzyna. Jedną z najpiękniejszych rzeczy w PSP, choć ukryta jest z tyłu obudowy, jest napęd płytek UMD. Zamontowany centralnie po środku działa jak kasetka w starych walkmanach, gdzie pakowało się taśmy z muzyką. Otwiera się ją przez zwolnienie blokady, a zamyka zatrzaskując.

Oczywiście największym atutem PSP jest ekran, o którym już wspomniałem. Nikt nie może zaprzeczyć, że pod tym względem sprzęt SONY jest idealnym tworem. Świetna jakość, głębia kolorów i duży zakres widzenia, sprawia że nawet oglądanie filmów to czysta przyjemność.

PlayStation Portable można nabyć w kilku wersjach kolorystycznych. Z początku do kupienia dostępna była tylko czarna i biała wersja urządzenia. Z czasem, gdy zbyt na rynku stawał się coraz to większy, wachlarz kolorów urósł do pokaźnej kolekcji. Tak każdy znajdzie coś dla siebie od czarnego, do złotego. Sam kupiłem wersję z obudową koloru... różowego ;), ale tylko ze względu na brak innych w magazynie.

TECHNOLOGIA

PSP napędzane jest 32-bitowym procesorem taktowanym z prędkością 333 Mhz. Ważne jest, aby wydobyć maksymalną moc z tego sprzętu wgranie najnowszego oprogramowania dostarczonego przez SONY - SOFT 3.50. Ten odblokowuje ograniczenia procesora, które były fabrycznie nałożone na moc 222 Mhz, czyli zaledwie jakieś 66 % faktycznej mocy sprzętu. PlayStation Portable wyposażone jest w 8 MB pamięci RAM obsługującej sprzęt plus 2 MB pamięci RAM przeznaczonej dla obsługiwania grafiki. Wydaje się to mało, ale zupełnie wystarcza. Wracając jeszcze na chwilkę do "cięć" w procesorze, wynikały one z powodu oszczędności. Przeciętnie bateria w PSP wystarcza na około sześć do siedmiu godzin chodzenia, ale bez korzystania z dobrodziejstw tego cudownego urządzenia. Podczas grania czy oglądania filmów czas ten skraca się radykalnie do zaledwie trzech godzin. Dlatego też część pokładów PSP była zablokowana. Zastanawiam się ile minut teraz wytrzyma bateria z PSP jeżeli nowsze gry będą korzystały już z całych 333 Mhz procesora.

Krokiem milowym jest napęd płyt UMD. Nośników bardzo podobnych do zwykłych płyt CD czy DVD. Różnią się gabarytami i pojemnością. Płyty UMD mają około sześciu centymetrów średnicy i mogą pomieścić nawet 1.8 GB danych. Niestety nie wszystko jest tak idealne jak moglibyśmy sobie tego życzyć. Strasznie długo trzeba czekać na wczytanie danych z płyty. Średnio trwa to około pół minuty i bywa naprawdę nużące, jednak ma to też swoje zalety. Przy takiej pojemności nośnika, twórcy mogą sobie pozwolić na zapchanie płyty całą masą dodatków, muzyki i wysokiej jakości filmikami.

Dzięki wejściu USB 2.0 konsolkę można podłączyć do komputera, który odczyta go jako przenośny dysk twardy. Dane na PSP można również zapisywać na kartach pamięci - Memory Stick Duo - których pojemności sięgają nawet 4 GB. Można na nich umieścić muzykę, zdjęcia, filmy, gry oraz całą masę innych rzeczy.

MENU I MOVEMENT

Panel PSP to jeden z większych atutów konsolki. Jest przejrzysty, prosty i ładny. O jego funkcjonalności może świadczyć fakt, że jego idealna kopia znalazła miejsce również w konsoli PlayStation 3. Wszystkie niezbędne rzeczy dostępne są w zasięgu paru ruchów i kliknięć. Odpowiednie podkategorie ułatwiają poruszanie się w menu, nawet osobom nie znającym języka angielskiego - niestety nie ma polskiej wersji językowej PSP. Całość jest dopełniona miłymi dla oka elementami graficznymi.

Twórcy pomyśleli o tych bardziej zwariowanych posiadaczach konsol i dostępna jest również opcja modyfikacji wyglądu PSP. Bez problemu można je wyposażyć w tapetę własnego autorstwa czy zmienić kolorystykę.

MULTIMEDIA

PlayStation Portable to spora konkurencja dla takich produktów jak iPod czy Zen Vision W. Duży ekran i ogromne możliwości z początku zdawały się być kluczowymi elementami, które pozwolą wyprzeć konkurencyjne urządzenia. Jakby nie było, PSP to multi-urządzenie w najbardziej dosłownym tego słowa znaczeniu. Oglądanie filmów to nie problem, słuchanie muzyki to czysta przyjemność - pod warunkiem, że nie korzystamy z słuchawek dołączonych w komplecie - do tego dochodzi możliwość grania i to na czym chciałem się na chwilkę skupić, czyli oglądaniu zdjęć. Wszystkich zachwyca pomysł z zarządzaniem i edytowaniem zdjęć w iPhonie. Powiększanie wybranych fragmentów przez rozciągnięcie obrazu placami znajdującymi się na dotykowym ekranie i takie tam bajerki. Osobiście bardziej podoba mi się rozwiązanie z PSP. Zdjęcia nadzoruje się dzięki trzem przyciskom i gałce. Ta magiczna kompilacja pozwala na całkiem swobodne wydobywanie ze zdjęć tego, czego najbardziej w danej chwili potrzebujemy. Obracanie, zmniejszanie i przybliżanie. Wszystko niezwykle proste i intuicyjne. Do tego dochodzi automatycznie wyostrzanie się zdjęć na przykład po zrobieniu kilkunastokrotnego zoomu. Podłączywszy do PSP aparatu - jest do kupienia też specjalny aparat przeznaczony właśnie dla PSP - lub kamery, możliwe jest kręcenie własnych filmów i robienie zdjęć bezpośrednio przez PSP.

W KOMPLECIE

Sony PSP można nabyć w kilku wersjach. Różnią się one między sobą wyposażeniem i ceną. W tych najtańszych wersjach dostajemy tylko konsolkę, baterię i ładowarkę plus oczywiście zestaw nikomu niepotrzebnych książeczek. Wraz z wzrostem ceny pakietu, rośnie ilość gadżetów. Jedne są bardziej potrzebne inne mniej. W chwili obecnej najbardziej opłaca się kupić giga packa za cenę około 700 zł, gdzie dostajemy jeszcze kartę pamięci o pojemności 1GB, pokrowiec, szmatkę, słuchawki, demo UMD, pokrowiec na płytki UMD i stojak.

PODSUMOWANIE

Sony PSP to urządzenie rewolucyjne i niezwykłe. Dostarcza na rynek idealnie skomponowane pomysły, złożone perfekcyjne w jedną całość, za całkiem znośną cenę. Gwarantuje zabawę i przydaje się też jako kilka innych urządzeń multimedialnych. Granie, słuchanie oglądanie. Czego można chcieć więcej. Sukces PSP jest tak ogromny, że popularność konsolki stale rośnie, a już zapowiada sie wydanie drugiej wersji PSP.

OCENA

ogólna: 10

wygląd: 10

zastosowanie: 10

REKLAMA

gabaryty: 10

opłacalność: 8+

REKLAMA
Najnowsze
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA