Alone in the Dark - recenzja gry

Do jakiego gatunku można przypisać tę produkcję? Oczywiście, wciąż głównym założeniem jest, by nawet najwięksi twardziele zmieniali gatki ze strachu podczas gry, ale w nowej odsłonie AitD ma pojawić się również sporo, naprawdę sporo akcji. Ale luzik, nic nie wskazuje na to żeby zrobiła nam się z tego bezmyślna sieka. Wszelakie spluwy, karabiny czy strzelby są niezwykłą rzadkością. Naszą główną bronią pozostaną umiejętnie wykorzystane elementy środowiska, a tutaj ograniczeni pozostaniemy jedynie własną pomysłowością. Potwierdzam, widziałem.

Twórcy chcą zrobić krok w przód jeżeli chodzi o stopień interaktywności z otoczeniem, wszechobecną fizyką i znakomicie im to wychodzi! Główny bohater to urodzony kolekcjoner, może zbierać z ziemi wszystko do czego go zmusimy i chomikować to pod niewinnie wyglądającym płaszczem z mnóstwem kieszeni. Niczym MacGyver, z kilku niby bezużytecznych przedmiotów może skonstruować zabawkę zniszczenia. Duże znaczenie w całym ekwipunku ma zapalniczka, taśma klejąca oraz nóż. Łącząc te trzy dziwne przedmioty z całą resztą, możemy zawładnąć światem. Ot, obklejając np. lampę taśmą, ta po rzuceniu na sufit przyklei się i oświetli całe pomieszczenie. To samo można zrobić również chociażby z pojemnikiem napełnionym benzyną. Z tym, że wtedy lepiej rzucić nią w przeciwnika. Jeżeli wcześniej jeszcze przebiliśmy ją nożem, ta zostawi po sobie na ziemi ślad, który następnie możemy podpalić. Gdy strumień ognia dosięgnie wroga, ten naturalnie w efektowny sposób rozdzieli się na części pierwsze. Będzie naprawdę masa przeróżnych kombinacji, na przykład z użyciem woreczka krwi jako wabika. Przygotujcie się więc na wiele łamigłówek i przebieraniem w środkach na usunięcie z drogi jakiegoś straszydła.

Również te przedmioty, których nie upchamy do kieszeni kurtki, można wykorzystać. Meblami zabarykadujemy drzwi, a przewracając stół sprawimy sobie osłonę przed ostrzałem. Ale lichą dosyć, bo zaprezentowano również destrukcję otoczenia - stół jest drewniany i bardzo podatny na ołów. Jego kawałek oderwie się dokładnie tam, gdzie strzelimy. Spore zastosowanie ma mieć także ogień - chwytając krzesło i trzymając je parę chwil nad płomieniami, stworzymy sobie sporych rozmiarów pochodnię. Jednak trzeba uważać, przedmiot przecież może się łatwo spopielić. No i trzeba być ostrożnym żeby nie podpalić dywanu, który następnie zapali firanki, a te z kolei przeniosą się na tapety na ścianach. Mocne. Na uwagę zasługuje też sposób, w jaki sterować będziemy postacią, gdy ta w łapach trzymać będzie jakieś spore narzędzie. Gałka, która uprzednio (mówimy tu o padzie) odpowiadała za kamerę, teraz kierować będzie... prawą ręką. Stąd też uzyskamy naprawdę sporo precyzji w kwestii używania poszczególnych przedmiotów. Ale już czuję w kościach, że będę klął na pracę kamery, która wtedy trzyma się sztywno za plecami bohatera, oj będę...

Nie wspomniałem natomiast, gdzie właściwie postraszy nas nowy AitD. W grze przeniesiemy się w urocze miejsce, kryjące się pod nazwą Central Park (przez twórców pieszczotliwe zwane "Central Dark". Jeziorko, las, restauracje, bary, teatry czy też zoo. W tym ostatnim to będzie się działo... No, ale do rzeczy. Nagle, nie wiadomo jak, nie wiadomo czemu, z ziemi wyrasta tajemnicza budowla. Wszyscy ludzie i zwierzęta przesiadujący w parku zmieniają się w przerażające potwory. Nasza postać to prywatny detektyw o dumnie brzmiącym imieniu - Edward, dla przyjaciół po prostu Ed (to ten przystojniak z okładki). Jego zadaniem będzie rozgryzienie zagadki owej mrocznej konstrukcji. Warto dodać, że do naszej dyspozycji zostanie oddany calusieńki, nie taki mały zresztą, obszar Central Parku. Free-roaming pełną parą. Ponad 1000 zdjęć posłużyło programistom do dokładnego odwzorowania tego miejsca. Jednakże będzie on też pod paroma względami zdeformowany - miejscem tym władają dziwne anomalie, trzęsienia ziemi i, sam Bóg nie wie, jakie jeszcze okropności, którymi twórcy skutecznie ubarwią rozgrywkę. Czad.

W szybszym przemieszczaniu się pomogą samochody rozrzucone po okolicy. Jest to o tyle istotne, bo twórcy zamierzają zaimplementować do gry model jazdy z Test Drive Unlimited. Poważnie. Przecież za nowe AitD odpowiadają panowie z Eden Studios, ci sami którzy wypuścili na świat TDU! Ach, no i oczywiście tutaj jest o wiele więcej opcji niż samo jeżdżenie. Nie, przecież to by było zbyt oczywiste! Możemy na przykład przebić nożem bak, następnie rozpędzić się na stado jakiś dzikusów, w ostatnim momencie wyskoczyć z wozu i ze słynnym "baj, baj maszkaro" na ustach zapalić stróżkę benzyny ciągnącej się za samochodem.

Graficznie zapowiada się naprawdę solidnie, bardzo klimatycznie. Jest wszystko, co najważniejsze dla tego typu produkcji - nieograniczona liczba źródeł światła chociażby, co pozwoli na zabawę cieniami (a'la F.E.A.R.). Miejscówki są bardzo ciemne i tajemnicze, a kapitalna muzyka (przynajmniej ta z trailerów) na pewno zbuduje niesamowity klimat. Klimat samotności. Alone in the Dark, przynajmniej pod względem czysto technicznym, nie ma prawa się nie udać, a strzelam, że podobnie będzie z całą resztą. Edward zamiecie jeszcze tego lata. Przygotujcie się na ostry zastrzyk adrenaliny i grywalnej grozy, bo oto nadchodzi tytuł godny konkurowania z innymi "strachami", jak Resident Evil czy Silent Hill, o czym już zresztą napisałem na samym początku.