Nowa komedia akcji Amazona jest głupia jak wiara w wygraną w totka. Ubawiłem się przednio

W "Loterii" Paul Feig uczynił przemoc ponownie śmieszną. Reżyser chętnie korzysta bowiem ze skompromitowanej w ostatnich latach konwencji komedii slapstikowej. Humor jest tu fizyczny, ale nie w tak idiotycznie przerysowany sposób, jak w filmach z Adamem Sandlerem, czy Jamesem Franco i jego ekipą. Dostajemy mniej głupich min, a więcej krwi. Twórcy rozpływają się w brutalnym ekscezie, jednocześnie go infantylizując. Dzięki temu rozbawiają widzów gaszeniem płonącego krocza za pomocą kopniaków. Coraz szybszych i mocniejszych.

Już na samym początku oglądamy, jak pewien nieszczęśnik ucieka przed tłumem wściekłych mieszkańców Los Angeles. Znalazł się na celowniku całego miasta, bo wygrał Wielką Loterię, a ten, kto zabije go przed zachodem słońca, zgarnie całą wygraną. Gospodynie domowe chwytają więc za tasaki, a niepozorne babcie wyciągają z torebki broń domowej roboty. Scenarzysta Rob Yescombe zapożycza co prawda koncept "Nocy oczyszczenia", ale zamiast opowiadać o klasie, woli mówić o kasie. Nie rezygnuje jednak przy tym z tła społecznego swojej opowieści.

Akcja "Loterii" rozgrywa się w 2030 roku, kiedy to Stany Zjednoczone odczuwają skutki wielkiego kryzysu. Bieda daje się ludziom we znaki, a najlepszym i najszybszym sposobem na wzbogacenie się okazuje wygrana w Wielkiej Loterii. Tak się akurat składa, że od dłuższego czasu nikt nie trafił zwycięskiego losu. Dzięki kumulacji nagroda wzrosła już do 3,6 mld dolarów. Szczęśliwy kupon przypadkiem trafia w ręce niezorientowanej w sytuacji Katie, która przybyła do Los Angeles, aby spełnić marzenia o karierze aktorskiej. Podczas gdy wszyscy chcą ją zabić, Noel za skromne 10 proc. nagrody obiecuje pomóc jej przeżyć do zachodu słońca.

Współpraca z Noelem staje się dla Katie okazją przepracowania problemów z zaufaniem, których nabawiła się, gdy ojciec zostawił swoją rodzinę. Naiwne? Oczywiście. "Loteria" wygrywa jednak bezpretensjonalnym podejściem. Każdy przejaw melodramatyzmu potrafi przełamać niewybrednym żartem. Czasem aż zbyt niewybrednym, bo przecież lubuje się w humorze skatologicznym i bywa wulgarna. Mimo to nigdy nie zachowuje się jak pijany wuj na weselu - trzyma się w ryzach, aby nie przekroczyć granicy knajactwa. Dlatego nawet Machine Gun Kelly opowiada tu o obawach o losy swojego odbytu, ujmując je w zgrabną metaforę z "Władcy Pierścieni".

"Loteria" to bezceremonialna rozrywka, w której wszystko co Feig ma nam do powiedzenia, mówi za pomocą gatunkowych atrakcji. Akcja pędzi na złamanie karku od jednej rozpierduchy do drugiej. Czasu na złapanie oddechu zbytnio nie ma, bo jak nie świetnie wyszkoleni karatecy, to motocykliści z koktajlami Mołotowa gdzieś się ciągle na bohaterkę czają. Nawet policjanci, zamiast służyć i bronić, wolą głuszyć i okradać. Zabójcze tempo nie prowadzi do tego, że film szybko wyprztykuje się ze wszystkich asów chowanych w rękawie. Od początku do samego końca okazuje się ostrą jazdą bez trzymanki. Swoją energię czerpie z kolorytu Los Angeles. Ze swoim muzeum figur woskowych, kulturą filmową i wąskimi zakamarkami miasto staje się pełnoprawnym bohaterem. Zmienia się w arenę kolejnych walk z udziałem lokalnych osobliwości - od pazernych wynajmujących na Airbnb po starsze panie kleptomanki.

"Loteria" jest różnorodna, przez co nudzić się przy niej nie sposób. Feig, znany dotychczas głównie z tandetnych komedii sensacyjnych z Melissą McCarthy odpina tu wrotki. Udowadnia, że potrafi w niewymuszony humor i całkiem przyzwoite sceny akcji. Mimo drobnych scenariuszowych niekonsekwencji film potrafi więc dostarczyć solidnej porcji rozrywki. Jackpot!

Więcej o nowościach Amazon Prime Video poczytasz na Spider's Web:

Premiera "Loterii" 15 sierpnia na Amazon Prime Video.