Rozumiem, czemu tak chętnie oglądacie nowy hit na Amazonie. Musicie jednak przestać

Rozumiem, czemu użytkownicy Amazona tak chętnie włączają "Bez paniki". Krótki opis fabuły na Prime Video zaczyna się od pytania, czy może być coś gorszego niż awaria samolotu i przymusowe lądowanie na środku oceanu. "Owszem" - pada odpowiedź. Tym "gorszym" okazuje się utknięcie w rzeczonym samolocie głęboko pod wodą z nieubłaganie szybko kończącym się tlenem. Jakby tego było mało, w pobliżu krążą wygłodniałe rekiny. Koncept brzmi więc obiecująco. Zapowiada się ciekawy miszmasz filmu katastroficznego z produkcją spod znaku animal attack. Wykonanie okazuje się jednak żałosne.

"Bez paniki" to film nastawiony na szarpanie nerwów. Stojący za kamerą Claudio Fah, kiedy tylko może, korzysta więc z retardacji. Dlatego ptaki wlatują w silnik samolotu, ale nic się nie dzieje. Kapitan wszystkich uspokaja. Tylko na chwilę, bo zaraz silnik zaczyna płonąć. Zaprezentowana nam katastrofa wygląda przyzwoicie, choć nie jest na pewno tak finezyjna jak ta, którą widzieliśmy w "Śnieżnym bractwie". Nie poczujemy turbulencji, nie będziemy obgryzać paznokci z nerwów, szalona praca kamery nie wbije nas w fotel. Tutaj wszystko rozgrywa się raczej standardowo: kadłub odpada, znika parę pasażerów, a reszta leci wprost do oceanu.

Ekipa ratunkowa od razu rusza na pomoc, bo przecież na pokładzie samolotu znajduje się Ava, córka gubernatora. Wraz z garstką ocalałych pasażerów musi tylko wytrzymać, aż resztka samolotu z rozbitkami na pokładzie zostanie zlokalizowana. Jako film katastroficzny "Bez paniki" sprawdza się wtedy raczej średnio. Zamiast starcia charakterów dostajemy wspomnienia małej dziewczynki o dziadku. Obnażanie prawdziwej twarzy ocalałych zastępuje przepracowanie homofobii. Ekstremalna sytuacja nie staje się przyczynkiem do testowania granic człowieczeństwa. Słowem: na ekranie panuje nuda.

Z racji jej statusu na Avę wszyscy od dziecka chuchają i dmuchają. Z tego względu na wakacje z chłopakiem i jego przyjacielem wybiera się z nieodłącznym ochroniarzem u boku. Szybko okazuje się, że chce porzucić studia prawnicze, bo jak sama mówi, boi się wyzwań. Zgadliście. Dlatego właśnie przyjdzie jej się usamodzielnić, stając przed największym wyzwaniem w swoim życiu. Patykiem na wodzie pisany scenariusz opiera się na tandetnych kliszach. Nie mając ku temu żadnych podstaw, "Bez paniki" zamiast na gatunkowych atrakcjach skupia się na emocjonalnej historii, popełniając te same błędy co "Rekiny w Sekwanie" czy "Coś w wodzie". Dlatego jako film o rekinach wypada jeszcze gorzej niż produkcja katastroficzna.

Bohaterowie są na tyle płascy, że idealnie nadawaliby się na karmę dla rekinów. Gdybyśmy mieli do czynienia z filmem The Asylum (wytwórnia od "Rekinado") spotkalibyśmy wśród nich jeszcze jakiegoś chama i prostaka oraz ze dwie wiecznie pijane dziewczyny. Po kolei wszyscy kończyliby w twardych szczękach, co wyglądałoby oczywiście tandetnie, ale przynajmniej sprawiało frajdę. W "Bez paniki" pierwszy atak drapieżnika następuje dość szybko, ale na kolejny trzeba czekać. I czekać. I czekać. A kiedy już nadchodzi, wcale widowiskowo nie wygląda.

"Bez paniki" to film, który cierpi z powodu braków budżetowych. Widać w nim ambicje na dostarczenie nam porządnej rozrywki, bo ożywia się na chwilę, kiedy prezentuje rany odniesione po spotkaniu z rekinem. Wyglądają naturalistycznie i obrzydliwie, rozbudzając apetyt na więcej. Nigdy jednak nie jest w stanie go zaspokoić. Mamy do czynienia z produkcją zmarnowanych szans. Chciałaby nas kąsać, ale w miarę rozwoju akcji twórcy pozbawiają ją wszystkich zębów.

Więcej o ofercie Prime Video poczytasz na Spider's Web: