Marvel zrobił w końcu prawdziwy serial, a nie film w odcinkach. Ale to i tak za mało

Disney+ to stosunkowo młody serwis streamingowy. Jego twórcy uznali, że najlepszym sposobem na to, by go wypromować, będzie zalewanie nas treściami w szaleńczym tempie. Mając z kolei takie marki jak „Gwiezdne wojny” i Marvel w zanadrzu, zarządy nakazały osobom odpowiedzialnym za te cykle produkcję taśmową. Jakie są tego efekty, widać po ocenach „Akolity”, o „Secret Invasion” nie mówiąc.

Oczywiście nie wszystko to, co dał nam Disney, było złe. W przypadku Marvela bardzo podobały mi się zarówno „Ms. Marvel” oraz „Hawkeye”, jak i „The Falcon and the Winter Solider” oraz „Moon Knight”. Problem w tym, że w każdym z tych przypadków nie czułem, że to serial w klasycznym tego słowa rozumieniu. To były długie opowieści podzielone na (zbyt małe) kawałeczki.

Tyle dobrego, że osoby decyzyjne ws. seriali na podstawie komiksów Marvela poszły po rozum do głowy. Tak jak z początku kręcono je tak, jak filmy kinowe, tak w przypadku „Daredevil: Odrodzenie” zdecydowano się wrócić do stołu kreślarskiego po rozpoczęciu prac. Przepisano scenariusze i zatrudniono showrunnera (poprzednie seriale takowych nie miały!), a to sporo pomogło.

Mamy tutaj odcinki nakręcone tak, by z jednej strony były częścią większej historii, ale przy tym stanowiły zamkniętą całość, ale w każdym z nich możemy wskazać jakiś motyw przewodni. Nie zabrakło przy tym oczywiście cliffhangerów, a do tego Marvel pozwolił sobie nawet na typowy bottle episode, który Daredevil niemal w całości spędził w banku, nie posuwając tej większej historii o jotę.

Osoby zarządzające dystrybucją seriali w Disney+ najwyraźniej uznały, że w dobie streamingu subskrybenci nie są gotowi na powrót do klasycznego formatu telewizyjnego, dlatego odcinek z bankiem wyemitowano od razu z kolejnym, w którym już całkiem sporo się działo. Do tego nadal w „Daredevil: Odrodzenie” brakuje wyrazistych postaci pobocznych.

Do serwisu Disney+ trafiło już 7 z 9 odcinków, które będą składać się na pierwszy sezon „Daredevil: Born Again” i nie sposób pozbyć się wrażenia, że mamy tutaj tylko dwóch bohaterów, czyli tytułowego Matta Murdocka oraz jego nemezis, burmistrza Wilsona Fiska a.k.a. Kingpina. Wszyscy pozostali to nie są ludzie z krwi i kości, tylko takie rekwizyty, z którymi czasu nie spędzamy prawie wcale.

W przypadku „Daredevila” od Netfliksa, którego „Daredevil: Odrodzenie” jest bezpośrednią kontynuacją, naprawdę sporo czasu spędzaliśmy z innymi bohaterami, którzy mieli swoje długie wątki - czy to w ramach epizodu, czy to rozciągnięte na cały sezon. W przypadku nowej produkcji tego nie ma. A chętnie dowiedziałbym się czegoś o np. White Tigerze lub o nowym przeciwniku Murdocka o ksywce Muse.

Czytaj inne nasze teksty poświęcone ekranizacjom komiksów Marvela:

Niestety w przypadku „Daredevil: Born Again” albo bohater i antagonista się pojawiają, albo służy ona temu, by powiedzieć coś nowego na ich temat. Mam jednak nadzieję, że w przypadku drugiego sezonu, który został już zapowiedziany, to się zmieni. To, że pierwszy wypadł mimo wszystko nieźle, biorąc pod uwagę zwłaszcza wspomniane zawirowania na planie i poza nim, to i tak cud. 

Mam też nadzieję, że włodarze Disney+ wyciągnęli wnioski i nie będą już wyważać otwartych drzwi, a do tego pogodzili się z tym, że branżowe standardy nie wykształciły się bez powodu. No a jeśli już w przypadku ekranizacji komiksów zdecydują się je łamać, to w pełni świadomie, a my dostaniemy kiedyś serial na miarę nieodżałowanych „Agentów T.A.R.C.Z.Y.”.