„Dark” to serial bardzo tajemniczy. Wyjaśniamy najważniejsze symbole, które pojawiły się w produkcji Netfliksa

Uwaga, spoilery!

Kiedy poznajemy prawdziwą tożsamość zdeformowanego Adama i Ewy staje się jasne, że ich biblijne imiona mają znaczenie dla odpowiedniej interpretacji tych postaci. Podobnie jak starotestamentowi bohaterowie dali początek rodzajowi ludzkiemu, tak od Jonasa i Marthy zaczynają się zdarzenia w Winden i część rodu Nielsenów. Co jest jednak ważne, oboje byli świadomi swojej kluczowej roli w przebiegu wydarzeń. Problem z 3. sezonem polega na tym, że nie wiemy dokładnie, jak rozwijała się historia Marthy/Ewy. Adama poznaliśmy znacznie lepiej w trakcie tych 2. serii i możemy spekulować, że organizacja, której przewodził miała charakter około religijny.

Najlepszym dowodem na to, iż Sic Mundus jest (albo była, to zależy od perspektywy) organizacją para-religijną jest postać Noah, a w zasadzie Noego, bo tak można również zapisać to imię. W Biblii ten bohater był wybrany przez Boga, aby przetrwać potop, wielki kataklizm będący jednocześnie karą za grzechy. Tak samo Adam przekonał Hanno z „Dark”, że przetrwa nadciągającą katastrofę, a przy okazji – podobnie jak jego biblijny odpowiednik - będzie mógł ocalić swoich bliskich. Jedyne co musi zrobić, to zbudować arkę, która w serialowym świecie jest maszyną do podróży w czasie.

Gdy odwiedzamy Adama w jego przestronnym gabinecie, to pierwszym, co rzuca się w oczy, jest potężny obraz. Można powiedzieć, że góruje on nad całym pomieszczeniem. Płótno to „Upadek zbuntowanych aniołów” pędzla Petera Paula Rubensa. Namalowany został na początku XVII wieku i gdy nie jest akurat w Winden, to wisi w muzeum w Monachium.

Dzieło przedstawia walkę dobra ze złem w ramach sądu ostatecznego. W górnej części obrazu znajduje się Archanioł Michał, który wraz z aniołami spycha zbudowanych braci do piekła. Po co Adamowi taki obraz? Wpisuje się on w jego pomysł na wyrwanie się z pętli przeznaczenia. Najstarsza wersja Jonasa jest bowiem przekonana, że nie da się uciec przed pętlą w inny sposób, niż niszcząc ją. Można powiedzieć, że Adam widział siebie jako tego, który przyniesie światu koniec, apokalipsę. Portret nawiązujący do sądu ostatecznego musiał wydać mu się bardzo odpowiedni.

Z uwagi na to, że w dwóch bliźniaczych światach tę samą rolę pełnili inni bohaterowie, ich gabinety również od siebie się różniły. U Adama wisiał obraz przedstawiający koniec świata, u Ewy zaś zainspirowany biblijną Księgą Rodzaju obraz Lucasa Cranacha Starszego. „Adam i Ewa”, bo tak nazywa się ten dyptyk, można oczywiście powiązać bezpośrednio z toczącymi bój dawnymi kochankami z Winden, ale to tylko jedna z interpretacji. Jeśli dobrze przyjrzycie się obrazowi, to nad głowami pierwszych ludzi widać węża, a więc Szatana, który skusił Ewę i Adama do zjedzenia jabłka poznania dobra i zła. To moment upadku człowieka i złamania zasad narzuconych przez Boga, a także początek cierpienia rodzaju ludzkiego.

Ten przechodzący z rąk do rąk medalik ze świętym Krzysztofem jest jednym z artefaktów czasu pokazujących na czym polegają jego paradoksy. Ważne jednak jest, co owa błyskotka symbolizuje. Legenda związana ze świętym Krzysztofem mówi, iż pewnego dnia dziecko poprosiło go o przeniesienie na drugą stronę rzeki. W trakcie przeprawy miało okazać się, iż tym dzieckiem jest Jezus, syn Boga miał powiedzieć świętemu, gdy ten ugiął się pod jego niespodziewanym ciężarem, „dźwignij mnie, a dźwigniesz cały świat”. Krzysztof jest więc patronem podróżników i pielgrzymów, a w „Dark” podróżnicy potrzebują wyjątkowej opieki.

Interesującym i elementem legendy jest przekaz, że Krzysztof miał urodzić się zdeformowany, ale ogromnych rozmiarów. Początkowo miał służyć Szatanowi, a potem Bogu i w końcu udaje mu się znaleźć odkupienie. Brzmi to podobnie do historii Helgego, ale też częściowo historii Adama.

„Dark” od Netfliksa roi się od symboli, cykle, które mają 33 lata nawiązują przecież do wieku, w którym Chrystus został skazany na śmierć. Imiona bohaterów (Jonas/Jonasz, który sprzeciwił się Bogu i został połknięty przez wieloryba, Martha, która według Biblii miała odwiedzić grób Jezusa i tak dalej), cytaty ze świętach ksiąg - jest tego naprawdę bardzo wiele. Cześć z nich pochodzi również z innych tradycji i kultur, jak Tablica Szmaragdowa i Trinquetra, o których pisaliśmy wcześniej, czy motyw Ariadny omawiany przeze mnie w recenzji spoilerowej.

Nie przegap nowych tekstów. Obserwuj serwis Rozrywka.Blog w Google News.