„Kafarnaum”, „Arktyka”, „Mirai” - najlepsze filmy pierwszej połowy 2019 roku

Znając poziom filmów Netfliksa nie spodziewałem się wiele po „Potrójnej granicy”, a dzięki temu całkiem przyjemnie się zaskoczyłem. Reżyser, J.C. Chandor zręcznie przeskakuje pomiędzy kinem akcji i sensacją a egzystencjalnym dramatem w drugiej połowie. Przedstawiając widzom zajmujący traktat o chciwości, walce o wpływy, czy o losie weteranów wojennych.

Niewielu znam aktorów, którzy bardziej pasują do samotnego stawiana czoła naturze niż Mads Mikkelsen. W filmie „Arktyka” wciela się on w mężczyznę, który po katastrofie samolotu znajduje się sam pośrodku Arktyki i musi znaleźć sposób, by przetrwać. To film o sile ludzkiego ducha i bezwzględności natury, który zrobi na was niemałe wrażenie.

Jeśli szukacie niebanalnych filmowych emocji, historii, która was rozbawi, wzruszy i zainspiruje do myślenia to „Złodziejaszki” z pewnością was nie zawiodą. To pełen ciepła film o patchworkowej rodzinie. Utkanie w nim zostały jeszcze mniejsze opowiastki, o samotności, biedzie, złodziejskim życiu na peryferiach społeczności miejskiej.

Ta nietypowa skandynawska baśń zaprasza nas do świata, w którym trolle istnieją naprawdę i żyją pośród ludzi. „Granica” to w dużej mierze mroczna bajka, która wykorzystując folklor mieszkańców północy, zwraca uwagę na relację człowieka z przyrodą, więzi z naturą, jak i również stanowi polemikę z standardowym postrzeganiem piękna przez naszą kulturę.

Peter Jackson po raz kolejny dał się poznać jako magik taśmy filmowej. Tym razem pracując na materiałach archiwalnych sprzed ponad 100 lat. Opowiadając historie ludzi walczących na I wojnie światowej. Ludzi, którzy już dawno nie żyją, a Jackson za pomocą filmowej magii przywrócił ich do życia, dał ponownie głos i pokazał w pięknych, komputerowo naniesionych kolorach.

Pięknych i mądrych animacji nigdy za wiele. Japoński twórca Mamoru Hosoda przygotował nam wspaniałą i magiczną podróż do świata dzieciństwa, przypominając widzom blaski i cienie tego okresu. Prosta i pozbawiona niepotrzebnych ozdobników kreska tylko podkreśla klarowność przekazu.

Siła tego filmu potrafi przygnieść emocjonalnie. Opowieść o małym chłopcu, który musi przeżyć na ulicach Bejrutu łamie serce, by je potem ponownie posklejać, by było gotowe na kolejny cios. Reżyserka Nadine Labaki łączy różne style filmowe – od dramatu, reportażu po przygodowe kino drogi, a efekt jest taki, że o „Kafarnaum” będziecie długo myśleć i przeżywać ze łzami w oczach i uczuciem gniewu.