"Nowe oblicze Greya?" Trzeba było po prostu nakręcić porno i nie udawać, że fabuła jest potrzebna

Początkowo, jak zapewne część z was, byłam negatywnie nastawiona do historii o Greyu. Śmiałam się, że to naiwna opowiastka, której atutem mają być wyłącznie sceny łóżkowe (albo i kuchenne, jak kto woli). Próbowałam nawet przesłuchać audiobooka. Jednak Joanna Koroniewska czytała go tak sugestywnie, że nie dałam rady (jak się później okazało, ona też nie dawała rady, ale zlecenie przyjęła, więc cóż było robić).

Na książki rzeczywiście czasu nie miałam, ale przed premierą Ciemniejszej strony Greya obejrzałam Pięćdziesiąt twarzy Greya. I się zakochałam. Dawno tak nie śmiałam się na żadnej komedii, a tu proszę nie-komedia ubawiła mnie do łez. Ekranizacja powieści E.L. James okazała się strzałem w dziesiątkę.

Aż do seansu "Nowego oblicza" Greya, filmu, który swoją premierę miał w ostatni piątek, nie byłam pewna, czy produkcje o młodym milionerze i jego partnerce, Anastasii Steele, nie są pastiszem komedii romantycznych i romansów. Dodać parę gagów i takiego tytułu nie powstydziliby się reżyserzy i scenarzyści Czy leci z nami pilot? albo Dracula - wampiry bez zębów.

O ile dwie pierwsze części jakoś sobie fabularnie radziły, bo nie były nudne i naprawdę bawiły - choć raczej śmiałam się nie wtedy, kiedy oczekiwaliby tego twórcy filmu - tak trzecia odsłona historii jest przeraźliwie nieudana. Mam wrażenie, że filmowcy za nią odpowiedzialni pomyśleli sobie, że skoro ludzie i tak pójdą zobaczyć ciąg dalszy miłosnych przygód, to trzeba po prostu jako tako zszyć wszystkie wątki razem i dać dużo seksu. Dużo seksu.

Wszystko jest tu byle jakie. Począwszy od zawiązania akcji, poprzez jej zwrot, aż po ostatnią scenę po napisach końcowych. Jedyne za co dziękuję twórcom, to za jakąkolwiek ciągłość fabularną. O tym, że w trzeciej części filmu o Greyu wydarzy się coś strasznego, wiedzieliśmy już, oglądając Ciemniejszą stronę Greya. Niemniej "Nowe oblicze Greya" zawodzi na każdej płaszczyźnie. Nie da się już tego oglądać dla tzw. beki, bo mało co tu w ogóle bawi, ani tym bardziej na serio - wieje nudą z ekranu. Nagie ciała Christiana i Anastasii w różnych konfiguracjach nie robią już chyba na nikim wrażenia.

Owszem, sceny seksu nakręcone są ładnie. Ale jednak boli mnie to, że cały film wydaje się zbiorem różnych sytuacji, których zadaniem jest tylko oddzielenie wielu momentów namiętności. Trzeba było nakręcić porno i nie robić tyle hałasu o nic. Tam przynajmniej nikt nie udaje, że fabuła ma jakieś znaczenie.

No ale łatwiej jest przecież opowiedzieć historię o nieśmiałej dziewczynie, która jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki zmienia na lepsze swoje życie i wychodzi za mąż za przystojnego, męskiego księcia w garniturze, niż operować bardziej subtelnymi środkami. Tylko czy naprawdę potrzebujemy wersji Kopciuszka dla dorosłych o przygodach z BDSM? Czytając czy oglądając ekranizację baśni autorstwa Charlesa Perraulta, też wiele rzeczy przyjmowaliśmy za pewnik i nie pytaliśmy o szczegóły, ale to było lata temu. Poza tym baśnie rządzą się swoimi prawami.

Kiedy oglądam film dla dorosłych i o dorosłych chciałabym rozumieć motywacje działań bohaterów i to, dlaczego ktoś czy coś pojawia się na ekranie. Tymczasem patrzę na sceny seksu, których przerywnikiem jest rozmarzona twarz Anastasii Steele - przepraszam, Grey, bo jeszcze oberwę od Christiana (!) - i myślę, że służy to tylko temu, by ktoś tam się nie przyczepił do tego, że zbyt dużo golizny jest na ekranie. I aby można było ten film pokazać w kinach.

Jeżeli ten film to ukłon w stronę kobiet i próba odpowiedzi na ich potrzeby związane z rynkiem pornograficznym, to ja dziękuję, postoję. Nie widzę potrzeby, by aż tak się oszukiwać.

Oryginalnie tekst został opublikowany 12 lutego 2018 roku.